عقاید

آیا توبه انسان مرتد یعنی کسی که ایمان داشته و سپس کافر شده است پذیرفته می شود؟ آیا او نیز باید مانند دیگر افراد گناهکار توبه کند یا نحوه توبه کردن او فرق می کند؟

اسلام نظرش درباره آزادی چی هست؟ آیا مخالف آزادی است یا موافقش؟ منظورم آزادی بیان در سیاست و دین هست یعنی این که هر کسی بتواند عقیده خودش را بگوید.
اگر موافق آزادی هست، چرا همین که کسی بگوید اسلام را قبول ندارد، مرتد می شود و باید او را کُشت؟!

برای پاسخ به پرسش مورد نظر توجه شما را به این نکات جلب می کنیم:

آقای سروش در خصوص وحی چنین می نویسد: «وحي هرچه باشد، به شهادت تاريخ و به گواهی مأثورات دينی، فضايی متفاوت با فضای بيداری دارد و به زبان ويژه خويش از حقايق سخن می گويد و چون همه خواب‌ های ديگر نيازمند تعبير و خوابگزاران است. مگر پيامبر هنگام دريافت وحی به ناهشياری نمی رفت و غفلتی گران بر او عارض نمی شد و پس از هشياری ديده‌ ها و شنيده‌ های بی خودانه خويش را با صحابيان، در ميان نمی نهاد؟

این که شریعت عقل را به عنوان میزان برای گزاره های شهودی در نظر گرفته اند به چه معناست؟

گزاره های شهودی، حقایقی هستند که انسان آنها را به علم حضوری درک می کند، و طبیعتا خطا و اشتباه در آن راه ندارد؛ منتهی انسان ممکن است در تفسیر، تبیین، و انتقال آن به دیگران خطا کند.

چرا از زمان دستیابی بشر به تکنولوژی معجزه ای رخ نداده و خدا به ما معجزه ای نشان نمی دهد؟ و معجزات و شفاهایی که گزارش می شود از کجا معلوم که تاثیر تدریجی درمان ها نباشد؟

برای پاسخ به این سوال باید دو نکته عرض کنم:

آیا حسابرسی خداوند بر پایه مقایسه است!؟ مثلا مردها با مردها مقایسه می شوند و زن ها با زن ها، یا انسان ها با انسان ها و اجنه با اجنه!؟ چون گاهی در باب تقوا مقایسه هم شده، مثلا فردی زیبا که به گناه آلوده شده و فردی که رعایت کرده، با هم مقایسه می شوند، هر چند درجات آن ها متفاوت است.

جایگاه و منزلت انسان در بین موجودات دیگر چگونه است؟ آیا از همه موجودات برتر است یا از برخی؟ آیا حتی از فرشتگان نیز برتر است؟ اگر برتر هست این برتری ذاتی است یا اکتسابی؟

آیا خدا فقط به آدم های خوب کمک می کند؟ یعنی خدا هیچ وقت دعای یک گناهکار و خطاکار را مستجاب نمی کند؟

من جایی خواندم بعضی از دانشمندان مثل «تسلا» خدا را همان قوانین فیزیک می دانند. آیا این ایده هم می تواند درست باشد؟ چون بالاخره ما هیچ یک شناخت کاملی از خدا نداریم.

در دین اسلام اگر یک مسلمان به هر دلیل یا حتی بی دلیل یک غیر مسلمان را عمدا به قتل برساند، قاتل قصاص نمی شود، و حتی اگر محکوم به پرداخت دیه هم بشود، رقم آن در مقایسه با دیه کامل یک مسلمان بسیار ناچیز است. علت این نابرابری چیست؟ اگر غیر مسلمانان چنین می کردند به آن ها اعتراض نمی کردید؟ آیا این حکم موجب بالا رفتن آمار کشته شدن غیر مسلمانان نمی شود؟

برای پاسخ به این سوال باید به چند نکته توجه بفرمایید: