عقاید

من تقریبا تمام روایاتی را که خوانده ام، پیرامون عمل دنیوی برای آخرت بوده، یعنی: «دنیا مزرعه آخرت است» بفرمایید؛ هدف خداوند از خلق برزخ چه بوده است!؟

در پاسخ، نکاتی را در باره فلسفه و ضرورت وجودی عالم برزخ بیان می کنیم:

منظور ازعجز عقل در ادراک حقایق شهودی چیست؟

پاسخ به این پرسش، در قالب چند نقل قول از عارفان نامدار ارائه می شود:

بیت المعمور کجاست و فلسفه خلق آن چیست؟

نقش دعا در تحکیم بیان عبودیت چیست؟

چرا شتر حضرت صالح معجزه بود؟ و اینکه این شتر چگونه در دل کوه جای گرفته بود؟

در پاسخ نکاتی را تقدیم می کنیم:

اولاً این معجزه نیز نظیر دیگر معجزات الهی یک اتفاق و امر طبیعی و عادی نبوده که عقل بتواند از لحاظ مادی و نگاه طبیعی و حسی برایش علتی بیابد، یا توسط بشر عادی تکرارپذیر باشد بلکه معجزه، تعریف و ویژگی های خاص خودش را دارد چنانکه در تعریف آن گفته شده: "معجزه، امر خارق عادتى است که مقرون به تحدى باشد و از طرفى با ادعا مطابقت داشته باشد".(1) و معمولاً به دست پیامبر یا امام برای تأیید منصب نبوت و یا امامت و اثبات حقی الهی رخ می‌ دهد.

لطفا در مورد؛ نفس بعد از انقطاع از عالم ماده توضیح بفرمایید

بر اساس رویکردی که مورد قبول ادیان نیز هست و بدان تاکید شده است، نفس انسانی پس از قطع اتصال از عالم ماده و پس از ترک بدن مادی خود وارد عالم برزخ می شود.

با آن که سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله) امری مورد اتفاق فریقین است چرا مصادر روایی شیعه و سنی و محتوای آن ها با یکدیگر متفاوت است. چه تمایزی بین کتب آن ها و کتب روایی شیعه است و وجه برتری و تمایز کتب روایی شیعه نسبت به کتب روایی اهل سنت چیست؟

کدام یک از آیات قرآن دلالت بر انتصابی بودن مقام امامت از ناحیه خداوند داشته و مهمترین شروط برای رسیدن به مقام امامت چیست؟

از دیدگاه شیعه جایگاه امامت از آنجا که در امام «علم» و «عصمت» شرط بوده همسان جایگاه نبوت بوده و بر این اساس نصب امام تنها از سوی خدای متعال بوده و انتخاب او از حیطه ی انتخاب مردم خارج است. در قرآن کریم در آیاتی به نصب الهی امام اشاره شده که این آیات عبارتند از:

ناصبی کیست و آیا این گروه فرقه ای از حدیث هفتاد و سه فرقه است؟

یکی از روایات موجود در منابع فریقین، حدیث افتراق امت پیامبر (صلی الله علیه وآله) به هفتاد و سه فرقه است.(1) در اینکه مفاد این حدیث چگونه با فرق موجود در تاریخ اسلام قابل انطباق است؛ زیرا فِرَق پیدا شده در اسلام بیش از هفتاد و سه فرقه بوده،‌ احتمالاتی بیان شده که یکی از آنها بیانگر آن است که مقصود از رقم هفتاد و سه در این روایت، تعداد حقیقی فرق اسلامی نیست؛ بلکه این رقم کنایه از فزونی فرقه هایی است که پس از وفات پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) پدید آمده است.(2)

آیا حسابرسی خداوند بر پایه مقایسه است!؟ مثلا مردها با مردها مقایسه می شوند و زن ها با زن ها، یا انسان ها با انسان ها و اجنه با اجنه!؟
چون گاهی در باب تقوا مقایسه هم شده، مثلا فردی زیبا که به گناه آلوده شده و فردی که رعایت کرده، با هم مقایسه می شوند، هر چند درجات آن ها متفاوت است.