عقاید

آیا درست است که معطی شیء نمی تواند فاقدش باشد؟ این مطلب همان سنخیت است؟ اگر نیست، چه دلیلی برایش دارید؟

برای پاسخ به پرسش مذکور، توجه شما را به این نکات جلب می کنیم:

منتظر واقعی کیست و جهاد او چگونه است؟

براي منتظران حضرت حجت(عجل الله فرجه) خصوصيات زيادي گفته شده است كه به برخي از مهمترين آن ها اشاره مي شود:
شناخت امام هر عصری از مهمترين نشانه های منتظران است، تا جايی كه شناخت امام زمان به منزله معرفت خداوند متعال دانسته شده است.(1) يعنی شناخت امام، راهی براي رسيدن به خدا است. در برخی روايات نيز وارد شده كسی كه امام زمان خود را نشناسد، به مرگ جاهليت مرده است.(2)

در روایتی داریم: علی بن مهزیار، از امام جواد(علیه السلام) می پرسد که: فضیلت زیارت امام رضا(علیه السلام) بیشتر است یا زیارت امام حسین(علیه السلام)؟
ایشان در پاسخ می فرماید: «زِیارَةُ أبی أفضَلُ، و ذاک أنَّ أبا عَبدِاللّهِ(علیه السلام) یزورُهُ کلُّ النّاسِ، وأبی لا یزورُهُ إلّا الخَواصُّ مِنَ الشّیعَةِ» زیارت پدرم برتر است؛ چون حسین(علیه السلام) را همه مردمان زیارت می کنند، ولی پدرم را جز خواص از شیعه، زیارت نمی کنند.
چرا امام حسین(علیه السلام) که جد امام رضا(علیه السلام) و افضل از اوست زیارت امام رضا(علیه السلام) از او افضل است؟!

آیا مستجاب نشدن دعا به معنای نبود خدا و پیامبر است؟

آیا می توان برای مسائلی مانند کشتی گرفتن خدا در تورات، وجه صحیحی پیدا کرد یا این موارد جزو تحریفات این کتب آسمانی است؟

فلاسفه از سنخیت طرفداری می کنند. نظرشان این است که خدا هر کمالی که مخلوق دارد را داراست وگرنه محال است خداوند چیزی را ایجاد کند که خودش نداشته باشد. این نظر یعنی مشابهت خالق و مخلوق. اما می دانیم که خدا مثل و شبیه ندارد.
آیا واقعا سنخیت بدیهی است؟ آیا نظر درستی است؟ آیا سنخیت برخلاف آیات قرآنی نیست که مشابهت خالق و مخلوق را نفی می کنند؟

برای پاسخ به پرسش مذکور، توجه شما را به این نکات جلب می کنیم:

آیا صفات الهی عین ذات خداوند هستند؟ واحدند یا کثیر؟ کثرت صفات الهی حقیقی است یا اعتباری؟

برای پاسخ به پرسش مذکور، توجه شما را به این نکات جلب می کنیم:

قطعا التفات به مفاهیم علم و قدرت، از درون بینی ما آغاز شده است و چون به سایر موجودات می رسیم، این پرسش را مطرح می کنیم که آیا آنها نیز عالم و قادرند یا نه.

چند پرسش درباره اوصاف الهی دارم:
الف. آیا تمامی اوصاف خداوند را می توان به ذات خداوند نسبت داد بدون آن که کثرتی در او راه یابد؛ یا این که فقط اوصاف ذاتی را به ذات نسبت می دهیم و اوصاف فعلی را به فعل؟ جایی خواندم که اوصاف فعلیه خدا مثل خالق و رازق و ... اوصاف فعل هستند و مجازا به خدا نسبت می دهیم؟ نظر شما چیست؟
ب. چطور این مطلب را با حدیث «کمال الاخلاص نفی الصفات عنه» توضیح می دهید؟
ج. اوصاف سلبی خداوند را چگونه توضیح میدهید؟ مثل عاجز و جاهل؟
د. نظر شما درباره صفت اراده چه چیزی است؟ آیا از اوصاف ذات هست یا فعل؟

صفاتی مثل «جاء ربک» را چگونه توضیح می دهید؟ می دانم برخی از کلامی ها به این آیه استناد کردند و تجسم خدا را نتیجه گرفتند. راهکار شما چیست؟

از آن جایی که خداوند متجسم نیست و فاقد رفت و آمد های متعارف انسانی نیست، پس متفکران در تفسیر این آیه و یا آیاتی از این قبیل، سه راهکار ارائه کردند:

لطف بفرمایید قاعده الواحد را به زبانی ساده توضیح دهید و اینکه آیا از این قاعده نتیجه می شود که خدا فقط یک فعل را در طول آفرینش انجام داده است و پس از آن دیگر قادر به انجام کار دیگری نیست(نعوذ بالله)؟

برای پاسخ به پرسش مذکور، توجه شما را به این نکات جلب می کنیم: