عقاید

عقاید ، خداشناسی

آیا چیزی به اسم خدا وجود دارد؟

خداجویان اقسامی دارند:

طالبان اثبات وجود خدا از نظر سطح ادراک پنج گروهند:

۱) عوام مقلّد: که فاقد قوّه استدلال بوده ، وجود خدا را به تقلید از دیگران می پذیرند.

۲) عوام محقّق: که وجود خدا را با براهینی سطح پایین چون برهان نظم، برهان حدوث و برهان حرکت پذیرفته اند.

۳) خواصّ: که وجود خدا را با براهینی یقینی ولی به نوعی با توجّه به خلق او اثبات می کنند. خود این گروه نیز درجاتی دارند.

۴) خاصّ الخواصّ: که در اثبات وجود خدا ، هیچ نظری به مخلوق نداشته از متن وجود، بر وجود خدا استدلال می کنند.

موضوع: 

پرسش :
بهشت و ساختار آن و قوانین آن با ماده و مادیات متفاوت خواهد بود؟ بدن انسان تفاوت خواهد داشت؟ مختصری در مورد تفاوت بهشت و دنیا و انسان این دنیا و آن دنیا توضیح دهید.
پاسخ :
انسان نسبت به اموری که تجربه نکرده و آنها را با شهود باطنی و علم حضوری آگاهانه درک نکرده و با حس درنیافته است، نمی تواند شناخت کاملی داشته باشد. پس نباید انتظار داشت که حقیقت عالم آخرت و مسائل آن را دقیق بشناسیم. ترسیم نعمات بهشتی برای انسانهای ساکن در دنیا، شبیه به آن است که بخواهیم برای جنین داخل رحم از نعمت های دنیایی بگوییم.

موضوع: 

پرسش :
اگر کسی در پایین ترین درجه بهشت باشد تا ابد همونجا میمونه یا به درجات بالاتر هم منتقل میشه؟
پاسخ :
در پاسخ به پرسش فوق، توجه به نکات زیر راه گشاست:
1. بر اساس منابع دینی بهشت دو گونه است: یکی بهشت برزخی و دیگری بهشت در قیامت. تکامل در بهشت برزخی ممکن است. در صورتی که انسان در این دنیا، سنت نیکویی را بنیان نهد، یا فرزند صالحی را تربیت کند یا صدقه جاری ای را تحقق بخشد، مادامی که اثر این اعمال نیکو در دنیا باقی است، رتبه انسان در بهشت برزخی ارتقا می یابد.

موضوع: 

پرسش :
در مورد فوت همسر، گفته می شود اگر هر دو ان شاء الله اهل بهشت باشند، امکان دیدار دوباره وجود داره. حالا اگر هر دو اهل بهشت نباشن چی؟ میخواهم بدونم اگه هر دو در جهنم باشند یا هر کدوم یک جا، چی میشه؟
پاسخ :
سوال دارای فروض متعددی است که پاسخ متناسب با هر فرض، خدمتتان تقدیم می‌شود:
1. اگر یکی از همسران اهل بهشت باشد و دیگری اهل جهنم، دو صورت دارد:

موضوع: 

پرسش :

خداوند قبل از آفرینش انسان، فرشته ها و جنیان چه می کرده است؟

پاسخ:

موضوع: 

تقیه حقی است که آیات متعددی از قرآن آن را بیان کرده است. قرآن حتی اظهار کفر در مواقع تقیه را جایز می شمارد:

 

«مَنْ كَفَرَ بِاللَّهِ مِنْ بَعْدِ إیمانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإیمانِ[نحل/۲۶] كسانى كه بعد از ایمان كافر شوند- بجز آنها كه تحت فشار واقع شده‏اند در حالى كه قلبشان آرام و با ایمان است.»

 

همچنان که علیرغم ممنوع بودن دوستی با کافران در مواقع تقیه آن را جایز می داند:

موضوع: 

پرسش :
انسان اگر درستکار باشد، تا کجا میتواند مراحل کمال را بپیماید؟

موضوع: 

پرسش : دین به چه معناست؟

پاسخ :

موضوع: 

پرسش :
 آیا دین یک پدیده فردی است؟ 
 پاسخ :

موضوع: 

پرسش :
 آیا دین یک پدیده فردی است؟ 
 پاسخ :

موضوع: