اخلاقی

چگونه در این وضع جامعه می توان نگاه به نامحرم رو کنترل کرد ؟

چرا با پزشکی و مهندسی نمی توان به مقامات عرفانی رسید و عرفا همیشه از عالمان دینی هستند؟

اولا بر خلاف نظر شما، تمام کسانی که به مقام تقرب بالایی دست یافته اند، از طایفه علمای دینی نبوده اند. بلکه فراوان از پالان دوز و کفاش و ... داشته ایم که مقامات عرفانی بالا داشته اند. هر چند طبیعی است که عالمان عارف بیشتر شناخته شده باشند. چون عرفای معمولی وظیفه ای برای هدایت مردم ندارند، حال آنکه علما باید هدایت گری کنند و طبیعتا باید شناخته شده تر باشند.

یک سوال اگر کسی از ۷۳ اسم اعظم ۱۴ تارا بفهمد چه کاری میتواند با اسم ها بکند به فرض، به فرض من ۱۴ تا را بلد هستم، می دانم تلفظ خالی اسم کافی نیست و باید دعا کرد ولی چه تاثیر خاصی روی فردی که اسم اعظم را می داند دارد؟

فقط دانستن و تلفظ کردن آن اثری را که مد نظر شماست ندارد، البته بر زبان جاری کردن اسماء الهی حتما تاثیراتی بر روی نفس انسانی دارد اما اثراتی که برای اسم اعظم بیان شده است نیاز به این دارد که انسان به حقیقت آن اسم برسد.
به حقیقت اسم رسیدن یعنی به حق الیقین آن اسم را بیابیم. آن وقت است که آثار آن را آن طور که هست می یابیم.

یکسال هست که بیکارم و این شرایط تاثیر زیادی روی توکل من به خدا گذاشته و دچار ضعف ایمان شده ام؟

مسأله بیکاری در جامعه متوجه بسیاری از افراد است و شما سعی کنید با تلاش و کوشش از راه منطقی به حل مسأله خودتان بپردازید البته باید نگرش خودتان را نسبت به نوع کار اصلاح کنید و بدانید که:

چرا از خدا بترسیم؟

راههایی که صبر و استقامت آدم را در زندگی زیاد کند؟

از نظر قرآن و حدیث راه‌های تحصیل صبر عبارتند از :
۱. تقویت پایه‏‌هاى ایمان: هر قدر ایمان انسان به حکمت و رحمت پروردگار بیش‏تر باشد، صبر او نیز افزون‏تر خواهد بود. امیرمؤمنان(ع) مى‏‌فرماید: «اساس و ریشه صبر، ایمان و یقین خوب نسبت به خداوند است».[۱]

در کتاب هاى روایى ما، دعاهاى جالب و ذکرهاى پرمحتوایى آمده که خواندن آنها با توجّه به معانى و محتواى آنها، تأثیر مهمّى در روح و جان انسان مى گذارد و براى حلّ مشکلات مادّى و معنوى بسیار مؤثّر است. علما این روایات را در کتب ادعیه و کتب روایى آورده اند؛ از جمله دعایى است که از امام صادق(علیه السلام) (براى برآورده شدن حاجات) روایت شده است:
«اَللّهُمَّ اجْعَلْنى اَخْشاکَ کَاَنّى اَراکَ، وَ اَسْعِدْنى بِتَقْویکَ، وَلاتُشْقِنى
خدایا چنانم کن که از تو بترسم چنانکه گویى تو را مى بینم و خوشبختم کن به پرهیزکاریت و بدبختم مکن

آیا آرزوی مرگ گناه دارد؟

یا با هر گناهی، همچنان می توان امید داشت و توبه کرد؟

آدمیزاد همیشه در معرض گناه است. بعضی بیشتر گرفتار آن می شوند و برخی كمتر . فقط معصومان(علیهم السّلام) هستند كه اصلا گناه نمی كنند. خداوند در قرآن می فرماید:

«قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ؛[زمر/۵۳] بگو: ای بندگان من كه بر خود اسراف و ستم روا داشتید، از رحمت خداوند مأیوس و نا امید نشوید كه خدا همه گناهان را می آمرزد».

چه کنیم که بهترین باشیم ؟

یكی از ویژگی‏های دوران نوجوانی و جوانی است، سؤال‏تان در واقع پاسخ‏گویی به این گرایش اصیل است و باید شما را تحسین كرد كه در پی رفع نیاز معنوی خود می‏باشید. همه افراد استعداد پیشرفت یا تنزل را دارند.