علوم قرآن و حدیث

پاسخ:
«اثم» به معنای گناه، ضرر، خمر، قمار و کارهای حرام که انسان را از ثواب و کار خیر، باز می‌ دارد.(1)
«ذنب»: (بر وزن فلس) به معنی گناه است؛ «ذنب» (بر وزن فرس) به معنی دم حیوان و غیره است و «ذنب» (بر وزن عقل) در اصل به معنی گرفتن دم حیوان و غیره است. هر فعلی که عاقبتش وخیم است، آن را ذنب گویند زیرا که جزای آن مانند دم حیوان در آخر است و لذاست که به گناه، تبعه گویند که جزایش در آخر و تابع آن است‏.(2)

پاسخ:
بنا بر نظر برخی از صاحب نظران، «ابلیس» و «شیطان» اسم خاص نیست بلکه وصف است، یعنی موجود شروری است که از رحمت الهی مأیوس و از خیر به دور است.
در «قاموس قرآن» آمده:
مراد از «إِبلِیس‏» در قرآن، موجودی است زنده، با شعور، مکلّف، نامرئی، فریبکار و... که از امر خداوند سر پیچید و به آدم سجده نکرد، در نتیجه رانده شد و مستحق عذاب و لعن گردید.
او در قرآن اکثرا به نام شیطان خوانده شده و فقط در یازده محلّ ابلیس به کار رفته است.

پاسخ:
«إِنَّ الَّذینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَیْمانِهِمْ ثَمَناً قَلیلاً أُولئِکَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَهِ وَ لا یُکَلِّمُهُمُ‏ اللَّهُ وَ لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ لا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ»؛ کسانی که پیمان الهی و سوگندهای خود (به نام مقدس او) را به بهای ناچیزی می ‌‏فروشند، آن ‌ها بهره‏‌ ای در آخرت نخواهند داشت؛ و خداوند با آن ‌ها سخن نمی ‌‌‏گوید و به آنان در قیامت نمی ‌‌‏نگرد و آن ‌ها را (از گناه) پاک نمی‌‌‏ سازد؛ و عذاب دردناکی برای آن هاست.(1)

پاسخ:
خداوند متعال می‌فرماید:
«مَنْ کانَ یُریدُ الْعِزَّهَ فَلِلَّهِ الْعِزَّهُ جَمیعاً إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَ الَّذینَ یَمْکُرُونَ السَّیِّئاتِ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ وَ مَکْرُ أُولئِکَ هُوَ یَبُور»؛ کسی که خواهان عزّت است (باید از خدا بخواهد چرا که) تمام عزّت برای خداست؛ سخنان پاکیزه به سوی او صعود می‌‏کند، و عمل صالح را بالا می‏ برد؛ و آن‌ها که نقشه ‏‌های بد می‌‏کشند، عذاب سختی برای آن هاست و مکر (و تلاش افسادگرانه) آنان نابود می‌‏شود (و به جایی نمی‌‌‏رسد)!(1)

پرسش:
1. بعضی ها وصیت می کنند آن ها را شبانه خاک نکنند! مگر روح می فهمد شب است یا روز؟
2. آیا روح از تمامی مراسم های ترحیم اگاهی دارد و آیا خواندن نماز و دعا موجب آرامش روح می شود؟
3. تلقین دادن و مراسمی که هنگام تدفین انجام می شود چه تاثیری دارد؟ آیا می تواند جلوی ترسی که روح از مکان جدید دارد را بگیرد؟
4. آیا موقع فاتحه خواندن، زدن سنگ بر قبر ایرادی دارد؟

پاسخ:
به ترتیب به سؤال هایی که مطرح فرموده اید، پاسخ داده می شود.

پرسش:
در باره آیات ابتدایی سوره «روم» و غلبه رومیان، ابهام هایی وجود دارد:
مراد از «أدنی الارض» یعنی چه و این منطقه کجاست؟ هم چنین این آیات هیچ زمان مشخصی را مطرح نکردند لذا ما نمی دانیم دقیقا منظور کدام سال و کدام جنگ است؛ زیرا جنگ های مختلفی بین ایران و روم رخ داده و بالاخره هر دفعه یکی از آن ها برنده و دیگر بازنده جنگ بوده است و این طبیعی است، لذا معجزه بودنش چیست؟ اگر این آیات به عنوان معجزه و پیشگویی هستند، چرا دقیقا جزئیات را مشخص نکره اند؟

پرسش:
در روایات داریم که برخی شغل ها مثل شغل کفن فروشی و قصابی و... مکروه است، زیرا کفن فروش همیشه در این فکر است که مردم بمیرند تا کفن هایش فروش رود و...؛ خواستم بدانم با این وجود آیا شغل پزشکی یا تعمیراتی مثل مکانیکی و... هم مکروه است؟ چون پزشک درآمدش از مریض شدن مردم، و مکانیک و... هم درآمدشان از خراب شدن ماشین یا وسایل مردم است.

پرسش:
در یک سخنرانی شنیدم که اهل زمین و آسمان می میرند! واقعا اهل آسمان ها و ملائکه هم می میرند؟

پرسش:
از نظر بعضی دانشمندان، جهان مدام در حال انبساط است تا دو باره شروع به انقباض کند و همه ستارگان و کهکشان ها با این انقباض، به هم برخورد کرده و نابود می شوند؛ اما با ادامه انقباض، دو باره جهان به نقطه اولش که در بیگ بنگ بوده بر می گردد و مجددا شروع به انبساط می کند و دو باره اجرام و ستارگان و کهکشان ها تشکیل می شوند.
با این دیدگاه یاد آیه 104 سوره «انبیاء» افتادم که به نظرم دقیقا به همین سناریو اشاره کرده است. آیا می توان گفت آیه 104 سوره «انبیاء» به دو باره ساخته شدن جهان از لحظه شروعش مربوط است؟

داستان‌ هاروت‌ و ماروت‌ چیست؟