کمک به بی نماز

پرسش:

حدیثی را شنیدم که گفته شده کسی که به تارک الصلات یک لقمه نان و یا یک درهم و یا یک لباس کمک کند مانند این است که هفتاد پیامبر را به قتل رسانده که اول آنها حضرت آدم و آخر آنها حضرت محمد است. آیا این حدیث معتبر و درسته؟

پاسخ:

متن این حدیث چنین است: «مَنْ أَعَانَ عَلَی تَارِکِ الصَّلَاهِ بِلُقْمَهٍ أَوْ کِسْوَهٍ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ سَبْعِینَ نَبِیاً أَوَّلُهُمْ آدَمُ وَ آخِرُهُمْ مُحَمَّد»(۱)
این روایت در منابع معتبر حدیثی شیعی موجود نیست.
این روایت فقط در همین کتاب آورده شده یعنی یک تک روایت است.
این روایت در همین کتاب هم که آمده بدون سند و بدون ذکر نام راویان است و هیچ سلسله سندی برایش ذکر نشده است.
با این بیان، این روایت ضعف‌هایی دارد و نمی‌‌توان گفت از معصوم صادر شده است، زیرا تا از صدور روایت از معصوم، اطمینان نداشته باشیم نمی‌‌توانیم آن را به معصوم نسبت داده و بگوییم از معصوم است.
به فرض که این روایت را هم بپذیریم، می‌توان گفت منظور روایت در جایی است که کسی به قصد این که دیگری را کمک کند تا نمازش را ترک کند، به او لباس یا پول یا... می‌دهد؛ یعنی هدف اصلیش از این کمک، یاری او برای ترک نماز و نخواندن نماز است. لذا عمومیت ندارد و نمی‌توان در همه موارد، این را جاری دانست، کما این که انفاق و کمک‌های ما به دیگران، به جهت نوع دوستی و رفع نیازمندی آن هاست، نه به جهت این که آن‌ها را برای انجام گناه و نافرمانی خداوند کمک و یاری کرده باشیم.

پی نوشت:
۱. شعیری، جامع الأخبار، مکتبه الحیدریه نجف، ص۷۴.