عقاید

فلسفه جبر و جبرگرایی به تنهایی به جایی نمیرسه، جبر و احتمالات باید توام با هم باشن.
در واقع جبر به وسیله ی رشته ایی از احتمالات تعریف میشه. جبر زمانی معنی پیدا میکنه که احتمال نزدیک به صفر حدی یا صد حدی باشه.

چرا خدا دنیا را به گونه ای خلق نکرد که جنگ و فقر و بی اخلاقی و ستم و ... در آن نباشد؟

میزان وسعت نگاهها، ما را به جوابهای متفاوتی برای این سوال می رساند!

آن کس که پرخوری می کند و از غذاهای مضر پرهیز نمی کند، اگر نگاهش محدود به همان لحظات خوردن باشد، چیزی جز لذت و خوشی نمی بیند. اما اگر نگاهش را وسیع تر سازد، آن لذت، برایش به صورت ضرر و زیان بزرگ به تصویر در می آید.

نکاتی چند در رابطه با  نحوست ماه صفر:

نه شرع مقدّس فرموده و نه عقل می‌پذیرد که با رسیدن ماه صفر یکدیگر را از نحوست این ایّام بترسانیم.
اتفاقا آنچه که باعث می‌شود ماه بدی را تجربه کنیم همین فال بد زدن (تطیّر) است. آنچه غربی‌ها از قدرت تفکر خلاق و مثبت اندیشی در رقم زدن تغییراتی در زندگی گفته‌اند در اصل نگاه توحیدی آن به خطا رفته‌اند ولی خوب است بدانیم در شرع مقدّس  اشاراتی در روایات داریم که فرموده‌اند فال بد و خوب زدن در عالم تکوین تاثیراتی را در خارج از ذهنتان ایجاد می‌کند.

«تفالوا بالخیر تجدوه» —-> به فال نیک بگیرید همه امور را تا آن را بیابید.

علت پیاده روی اريعین چيست؟ افراط نیست؟

خیر، به نظر نمي رسد افراط باشد. تولي و تبري يکي از فروع دين ما مي باشد و زيارت و آن هم از روي پياده از مصاديق تولي و محبت به اهل البت مي باشد، که سبب کمال معنوي انسان مي شود.
روايات متعددي در خصوص زيارت امام حسين ع با پاي پياده داريم که اجر و ثواب معنوي زيادي دارد.

به همين مناسبت، به حديثي از امام صادق(ع) در اهميت زيارت امام حسين(ع) با پاي پياده اشاره مي‌شود:

اگر خدا وجود دارد، پس چرا در مقابل جنایت هایی که رخ می دهد، ساکت است؟

ما انسان ها معمولا به جای آنکه مشکل خود را ببینیم و آن را حل کنیم، سعی می کنیم فرافکنی کرده و همه چیز را به گردن دیگران بیاندازیم. این خصیصه مختص جنایت کاران نیست. بلکه در عموم انسان ها وجود دارد.

مثلا آیا ما تصور صحیحی از خدا و دین داریم؟ چرا به جای آنکه فهم خود را از دین اصلاح کنیم، خواسته های نا به جای و غیر منطقی خود را اصل گرفته و مطابق آن از خدا طلب کار می شویم؟

 تقدیر و سرنوشت انسان بدست کیست؟

سرنوشت انسان با دست او رقم می‏خورد و همو است كه با استفاده از آزادی و اختیار خویش آینده خود را می‏سازد. مشیت الهی بر این تعلق گرفته كه انسان كارهای خود را با حریت و انتخاب انجام دهد، یعنی انسان طبعاً و ذاتاً در انتخاب و گزینش و یا ترك و رها كردن كاملاً آزاد است و دست او در فعل و ترك هر كاری كاملاً باز می‏باشد.

سرنوشت انسان توسط خداوند این گونه رقم خورده كه هر انسانی با اختیار و اراده خود، راه سعادت و خوشبختی یا شقاوت و بدبختی را انتخاب كند.

آیا خدا آن قدر مهربان نیست که ما را به خاطر چند گناه به جهنم نبرد؟

چرا امام حسين(ع) در زمان معاويه اقدام به قيام نكرد؟

 روایاتی که ثواب عزاداری و گریه بر امام حسین(ع) را بسیار زیاد و بی‌حد و مرز دانسته، چگونه قابل توجیه است؟

این مسئله از چند جهت قابل بررسی است، اما پیش از بررسی دو نکته را یادآور ‌می‌شویم:

۱ـ اگر چه برخی از روایات، از جهت سند،‌ ضعیف است و قابل استناد نیست، اما روایات ذکر شده در این موضوع، بسیار است و میان آنها روایات صحیح نیز وجود دارد؛ بنابراین نمی‌توان تمام آن روایات را انکار کرد و مردود شمرد.

منظور از اینکه می گویند اعمال مردم بر امامان معصوم عرضه می شود چیست؟

در اين باره كه امام زمان هر عصر، ناظر اعمال مردم آن عصر است، احاديث متعددي آمده است. به طور نمونه، امام صادق (علیه السلام) فرمود: "تعرض الأعمال يوم الخميس علي رسول الله و علي الائمة"(۱)
روز پنجشنبه اعمال مردم به رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) و امامان معصوم سلام الله عليهم اجمعين عرضه مي شود.