تربیت فرزند
اسلام برای تربیت صحیحِ فرزند اهمیت زیادی قائل است. اما گاهی پدر یا مادر، حقیقت را کتمان می کنند. چگونه می توان در جامعه فرزندان را حق شنو تربیت کرد، نه حرف شنو؟
یکی از جنبه های حساس تربیت فرزند، «تربیت جنسی» می باشد. به این منظور، اسلام دستورات و توصیه های باارزشی ارائه نموده است. چطور می توان این دستورات و تعلیمات را بدون اینکه کنجکاوی کودک تحریک شود، به او آموزش داد؟
در خانواده ای که والدین نمازگزار هستند چه عواملی سبب می شود فرزندان تارک یا کاهل نماز می شوند؟
یکی از مشکلات بزرگی که در جامعه امروز، شاهد آن هستیم، بحث کاهلی در نماز و یا ترک نماز است که گاهی خود شخص با آن مواجه است و گاهی افرادی که نسبتی با پرسشگر دارند، دچار آن شده اند. علت ها متعددی هم می تواند داشته باشد از جمله:
1- عوامل اعتقادی:
کسی که به خدا و روز قیامت ایمان ندارد و هنوز در وجود خدا شک دارد و یا صراحتا بیان می کند که قبول ندارم که خدا هست! انگیزه ای برای خواندن نماز ندارد و اگر بخواند، جای تعجب است!
چگونه می توان عادات ناپسند در برخی اقوام را در حالات فرزند، کنترل و عادات پسندیده را تقویت کرد!؟
چطور می توانیم اصول اخلاقی و زیستن اخلاقی را از همان دوران کودکی به فرزندان مان بیاموزیم به طوری که برای کودک ما قابل درک و فهم باشد؟
امیرالمؤمنین (علیه السلام) به فرزندش امام حسن (علیه السلام) می فرماید: «دل کودک، چون زمینی خالی است که هر بذری در آن پاشیده شود، می پذیرد، پس من پیش از آن که قلبت سخت و فکرت به امور دیگر مشغول شود، به ادب و تربیت تو مبادرت ورزیدم.»(1) از حکیمی پرسیدند: از چه زمانی باید تربیت را آغاز کرد؟ حکیم گفت: از بیست سال قبل از تولد.(2)
