علوم قرآن و حدیث

قرانی ، علوم قران، حدیث

در كدام آيات قرآن در مورد «برف» صحبت شده است؟

در هیچ آیه ای از قرآن صراحتا در مورد برف صحبت نشده است. زیرا معادل عربی "برف" ، "ثلج" است و چنین واژه ای در قرآن وجود ندارد. اما به صورت غیر مستقیم به واژه برف اشاره شده است. أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ وَيَصْرِفُهُ عَن مَّن يَشَاءُ يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ﴿نور/۴۳﴾

چه آیاتی در قرآن وجود دارد که بیانگر حرکت روزمره ی کره ی زمین است؟

در قرآن کریم آیه ای که به خصوص برای بیان حرکت روزمره زمین نازل شده باشد نداریم. البته برای کتابی که اصل هدف از نزولش راهنمایی و هدایت انسان به سعادت و کمال است، هیچ لزومی به این بیان و تصریح نیست. اما در قرآن کریم و به متناسب با شأن نزول آیات، اشاراتی به برخی مسائل علمی، تاریخی، سیاسی، و ... شده که حتما نکته ای در آن نهفته که برای هدایت انسان لازم بوده و خداوند متعال آن را در آن قالب به بندگان متذکر شده است.

فن بیان درقران چگونه است؟ و خداوند سبحان در زمینه ارتباط با دیگران، چه بیانی را از ما می پذیرد؟

كاربر: )خود پرسشگر، مواردی را از قرآن مورد اشاره قرار می دهد از جمله(: ـ فروتنی و ادب درگفتار یکی از ارزش های اخلاقی درگفتار، رعایت ادب و تواضع در گفتار است که به ویژه درباره سخن گفتن با والدین توصیه شده است. «و قل لهما قولا کریما». منظور از « قول کریم » در این آیه، همان سخن مودبانه است تواضع و ادب. در همه جا، در رفتار و گفتار، مطلوب است. ـ اعراض از لغو درسخن گفتن

هارون یحیی می گوید یکی از معجزات قرآن این است که قصد خداوند از اینکه سوره ی نحل( زنبورعسل) را سوره ی 16 قرآن قرار داده این است که بگوید زنبورعسل 16 کروموزوم دارد و این دلیل بر حقانیت و معجزه ی الهی قرآن است !!

كاربر: به نظر من این مطلب اشتباه کامل می باشد به یک دلیل خیلی قوی(البته به نظر خودم) و اون اینکه قران در زمان عثمان جمع اوری شد و خداوند قران را به صورت مدون نفرستاد تا سوره 16 اون نحل باشه به عثمان هم وحی نفرستاد که سوره 16 را نحل قرار بده چون زنبور 16 تا کرموزوم داره ... پاسخگو: بدون این که بخواهیم در باره شخصیت کسی نظر بدهیم باید گفت:

آیا قرآن کتاب کاملی است؟ و همه مباحث در آن آمده است؟

كاربر: قرآن کتاب کاملی است و شکی در این مطلب نیست اما نه برای همه، بلکه برای کسانی که بتوانند به درستی مفاهیم آن را بفهمند و درک کرده و برای دیگران بیان کنند. 1) اگر قرآن برای همه انسان ها کامل و قابل درک بود و نیازی به مفسّر نداشت، پس چرا این همه اختلاف در درک از قرآن وجود دارد؟ (اختلافاتی که ازهمان زمان رحلت وجود نازنین پیامبر صلوات الله علیه و آله به وجود آمد.) 2) اگر قرآن به تنهایی کتاب کاملی برای همگان هست و نیاز به مفسّر ندارد، این همه آیات متشابه را چه کسی باید تاویل کرده و توضیح دهد؟

خـداوند در سـوره يـونـس , آيـه 3 مى فرمايد : ان ربكم اللّه الذى خلق السموات و الارض فى سته ايام ( پروردگار شما , خداوندى است كه آسمانها و زمين را درشش روز آفريد) مقصود از شش روز چيست ؟ در آن وقت روز و شبى نبود، به علاوه , چرا دريك لحظه همه آنها را نيافريده است ؟

پاسخ: حضرتعالی دو سؤال مطرح کردید، اول: معنای روز چیست؟

به نظر اینجانب با توجه به این همه حجم مطالب علمی که به قرآن چسبانده اند آن بیش از اینکه یک کتاب دینی باشد یک دایره المعارف علمی خیالی شده.

در قرآن کریم در 9 آیه کلمه "رجز"،و در 9 آیه کلمه "رجس" آمده، فرق این دو چیست؟ آیا رجز همان رجس است که در قرائت این گونه خوانده شده است ؟

پاسخ: "رجز" (بكسر اوّل) به معنای اضطراب است. طبرسى ذيل آيه 134 اعراف، پس از آن كه معنى اصلى را ميل از حق گفته، مي گويد: رجز لرزشى است در پاى شتر در اثر دردى كه آن را از سير معمولى باز مي دارد. در قرآن مجيد به عذاب، رجز اطلاق شده؛ كه عذاب اضطراب مخصوص و يا سبب اضطراب و پريشانى است: «أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ»(سباء، 5)

راه های بدست آوردن بصیرت از منظر قرآن چیست ؟

پاسخ: "بَصَر" در لغت به معنای قوه بينائى، چشم و علم‏ است. جمع بصر، ابصار است و ابصار به معنى بصيرت‏ها و معرفت‏ها است. بصيرت‏ به معنى بينائى دل است، و به عبارتی مرادف معرفت و درك است. به همین خاطر است كه بصيرت را عقل و زيركى نیز معنا كرده‏اند. حجّت و دليل را نیز يكى دیگر از معانى بصيرت شمرده‏اند، اين ظاهرا بدان جهت است كه حجّت و دليل، سبب بصيرت و بينائى دل مي شود.

چه آیاتی از قرآن در مورد عزت نفس نازل شده اند؟

پاسخ: "عزت" در اصل آن حالتى است كه انسان را مقاوم و شكست ناپذير مى‏سازد، و از آن جا كه تنها خداوند است كه شكست ناپذير است، لذا تمام عزت از آن اوست، و هر كس عزتى كسب مى‏كند از بركت درياى بى‏انتهاى اوست. در چند جای قرآن تصریح شده که تمام عزت نزد خداوند است: «إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَميعاً» (نساء، 139؛ یونس، 65؛ فاطر، 10) لذا اگر کسی به دنبال کسب عزت باشد راهی ندارد مگر این که خداوند آن را به او عطا فرماید؛ و در راستای ایمان و اطاعت از خداوند است که انسان دارای عزت می شود.