عقاید

اگر خداى متعال بى ‏نياز از همه چيز است پس فلسفه آفرينش چيست؟ چه نيازى داشت كه جهان را آفريد؟ برای این که درک درستی از فلسفه و هدف خلقت داشته باشیم توجه به چند نكته ضروری است: هدف فاعل يا هدف فعل: سوال «هدف از خلقت چيست» يک وقت به اين معناست كه هدف خالق از خلقت چيست، يعنی خالق چه انگيزه‌ای دارد و چه چيز عامل و باعث و محرّک او برای خلقت است، اين چيزی است كه خلقت نمی تواند به اين معنا هدف داشته باشد، اين مستلزم نقص و كمبود فاعل (خداوند) است. يعنی اين گونه هدفداری تنها در فاعل‌های بالقوه و در مخلوقات صادق است، و در خالق هستی، يعنی خداوند، مورد و مصداق ندارد.

«نگرش سیستمی» چیست؟ چه کاربرد و کارآمدی دارد؟ «نگرش سیستمی به دین» یعنی چه؟ ابتدا بررسی و تعریف مختصری از نگرش سیستمی: به طور خلاصه سیستم به مجموعه ای از جزء هایی گفته می شود که با تعامل یکدیگر یک کل را بوجود می آورند. و کل بدون هر جزء ناقص است. هر سیستم شامل ورودی، خروجی، پردازش و بازخورد می باشد. طبق تفکر سیستمی ، ویژگی های مهم یک سیستم از تعامل بین اجزاء آن بوجود می آید نه از فعالیت جداگانه آن ها. بنابر این وقتی سیستم را تجزیه می کنیم، ویژگی های مهم خود را از دست می دهد. بنابر این سیستم، یک کل است که با تحلیل قابل درک نیست.

با توجه به آیه71 سوره مریم که می فرماید: «همه انسانها وارد جهنم می شوند»، چرا باید مؤمنین هم وارد آتش شوند؟ مگر جهنم جایگاه گناهکاران نیست؟ در مورد ورود همه انسان ها به جهنم، باید توجه داشت که اين ورود به معنای عذاب شدن همه انسانها نيست؛ چرا كه در ادامه همين آيه خداوند می فرمايد: «ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ نَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيها جِثِيًّا»؛ سپس آنها را كه تقوى پيشه كردند از آن نجات مى‏ دهيم، و ظالمان و ستمگران را در حالى كه از ضعف و ذلت به زانو در آمده ‏اند در آن رها مى‏ كنيم.

لقب «امیرالمؤمنین» چه زمانی به حضرت علی (علیه السلام) داده شد و چرا دیگر ائمه (علیهم السلام) به این لقب خوانده نمی شوند؟

با توجه به اینکه خداوند شفا را در حرام قرار نداده، چطور مراجع نوشیدن شراب را برای درمان بیماری جایز می دانند؟ مقدمه؛ زمانی انسان به حد مرجعیت می رسد که چندین علم مربوط به فهم دین را در حد تخصص داشته باشد. بخشی از این علوم به بررسی سند احادیث و فهم آنها برمی گردد که مسلّما مرجع از دیگران در این زمینه تخصص بیشتری دارد و منظور امام (علیه السلام) را بهتر از دیگران متوجه می شود. از طرفی با در دست داشتن یک روایت نمی توان حکم شرعی صادر کرد؛ بلکه گاهی اوقات باید معارضات روایت در دیگر ابواب روایی را در نظر گرفت و بطور جمعی حکمی صادر نمود.

از نظر اسلام چند نوع قيامت وجود دارد؟ قیامت از نظر لغوی عبارتست از بر پا شدن رستاخيز يا ساعتى كه در آيات: «وَ يَوْمَ‏ تَقُومُ‏ السَّاعَةُ»(1)؛ «يَوْمَ‏ يَقُومُ‏ النَّاسُ لِرَبِّ الْعالَمِينَ»(2)‏؛ «وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً»(3) ياد آورى شده است. این کلمه در اصل به معنى حالت و قيامى است كه ناگهانى از انسان حاصل مي شود و حرف (ه) در قيامت براى تنبه و آگاهى بر وقوع آن حالت بطور ناگهانى است.(4) بنابر این تعریف، جهان کنونی یک قیامت بیشتر نخواهد داشت و آنهم رستاخیز عمومی است.

در شب اول قبر سوال نکیر و منکر از انسان چی چیزهایی هست و بعد از آن چه می شود؟ انسان وقتی از دنیا می‌رود، وارد عالمی به نام عالم برزخ می‌شود که باید پاسخ‌گوی کارهایی که در دنیا انجام داده است باشد.

مگر خدا قدرت احیای حقوق خود را ندارد که از مسلمانان می خواهد برای برپایی حقوق خدا قیام کنند؟ برای پاسخ گویی به این سوال توجه به چند نکته لازم است: نکته اول: مراد از حقوق خداوند، حقوقی نیست که خداوند به آن نیازمند بوده و در صورت رویگردانی مردم نسبت به این حقوق، به خداوند ظلم شود، بلکه حقی است که عقل و شرع به خاطر خلقت و نعمت های الهی بر ما واجب می‌داند که او را شکر و سپاس گوییم، شکر و سپاسی که منفعت آن تنها به خود ما بر می گردد و از این بابت نیز شکر دیگری می طلبد.

منظور از تباکی چیست و از معصومین چه سفارشی در این زمینه شده و حکمت این کار چیست؟ تباکی یعنی خود را به گریه وا داشتن و حالت گریه به خود گرفتن در حالی که گریه ات نمی آید در لغت نامه های معتبر چنین معنی کرده اند: "تَبَاكَى‏ الرجل": تكلف البكاء.(1)، تباکی از باب تفاعل بوده و به معنای تظاهر به گریه است.

آیا در عالم برزخ مردم همدیگر را می شناسند، مثلا اقوام، دوستان، همسایگان؟ در جواب باید گفت هم از نظر عقلی و هم با نظر در آیات و روایات این مطلب به دست می‌آید که افراد در برزخ و حتی در قیامت یکدیگر را دیده و می شناسند. از نظر عقلی با توجه به این که انسان دارای دو بعد است، جسم و روح؛ و انسانیت انسان به روح اوست نه به جسمش و روح یک امر جاویدان و خالد است و همین روح است که از دنیا به آخرت منتقل می‌شود. چون ارواح در آخرت همان روح‌های دنیائی است پس همان خصوصیات را در قالب دیگر دارد، پس قابل شناسایی می باشند.