تاریخی

۲۳ ذی القعده؛ روز زیارتی مخصوص امام رضا (ع) / توصیه های آیت الله بهجت (ره)

حضور هشتمين امام شيعيان حضرت رضا(ع) از ابتداي ورود با گذشت قرن ها تا امروز تاثيرات گسترده اي بر ساحت زندگي ايراني ها گذاشته است. به دنبال حضور امام رضا(ع) آموزه هاي رضوي تاثيرات غيرمستقيمي بر جريان زندگي ايراني ها نهاده است. اساسا زندگي روزمره مردم در هر نقطه اي از جهان متاثر از عوامل متعددي است. يكي از مهم ترين اين عوامل «نظام انديشه اي و باورها» است و موارد ديگر همچون نژاد، اقليم هاي جغرافيايي، نوع حاكميت و... بر زندگي تاثير دارد. اما در اين ميان نظام انديشه اي و باورها نقش مهمي در جريان زندگي مردم رقم مي زند.

در بحث تاريخ تشيع در ايران يكي از نكات غير قابل انكار آمدن امام رضا _ عليه السلام _، به ايران است. بی شک باید حضور امام رضا (علیه السلام) را در نیشابور نقطه عطفی در تاریخ تشیّع این منطقه (و به دنبال آن در ایران) به شمار آورد.

امام علی بن موسی الرضا (ع) در سال ۱۴۸ هجری در مدینه متولد شدند. آن حضرت در سال ۱۸۳ هجری به امامت رسیدند. در این زمان هارون خلیفه ستمگر عباسی حکومت جامعه اسلامی را در دست داشت. بعد از هارون امر خلافت در اختیار امین قرار داشت. سپس مأمون با شکست دادن برادرش در سال ۱۹۸ هجری توانست حکومت را در اختیار گیرد.

پيامبر اکرم(ص) يکي از مهم‌ترين دلايل برانگيختگي خود را به کمال رساندن «مکارم اخلاق» دانسته است. نگاهي هرچند گذرا به قرآن و سنت پيامبر(ص) و امامان معصوم(ع) اين نکته را به خوبي آشکار مي‌سازد که اين بزرگواران پيش از راهبري مردم به خير و صلاح، نخست‌ خود را به خصال نيکو مي‌آراستند و از اين حيث الگويي عملي و راستين از خير و نيکي به آنها ارائه مي‌دادند.

همه ائمه(ع) نور واحد بوده و از اقیانوس بیکران دانش برخوردارند. در این میان امام هشتم به جهت موقعیتی که برایش پیش آمد و در مناظره‌های علمی با مخالفان شرکت کرد و در آن بر همه عالمان ادیان و مذاهب پیروز شد، به حضرت، لقب «عالم آل محمد» دادند.

از امام موسی کاظم(ع) روایت شده است که به فرزندانش می‌فرمود: این برادر شما علی بن موسی عالِم آل محمد است. از او درباره دین خود بپرسید و آن چه را به شما می‌گوید، حفظ کنید که من بارها از پدرم جعفر بن محمد(امام صادق) شنیدم که به من فرمود: عالم آل محمد از تو زاده می‌شود و ای کاش من او را درک می‌کردم و نامش هم نام علی بن ابی‌طالب است.

امام موسی بن جعفر(ع) فرزندش "علی" (علیه السلام) را "رضا" لقب داده بود و گاهی می ‏فرمود: "پسرم رضا را بگویید پیش من بیاید... به فرزندم رضا گفتم... فرزندم رضا گفت؛ امّا وقتی حضرت را مورد خطاب قرار می‏داد، می‏ فرمود: یا أباالحسن.[۱]
از این روایت استفاده می‏شود كه امام كاظم(ع) عنایت خاصی به لقب "رضا" برای فرزندشان داشتند و به نحوی به دیگران گوشزد می‏كردند حضرت را "رضا" صدا بزنند.

امام زادگان مدفون در عربستان اگر بیشتر از ایران و دیگر کشورها نباشد،کمتر هم نیست.اما چرا بقعه و بارگاهی مانند آنچه در ایران و دیگر کشورها برای امام زاده ها ساخته می شود،در عربستان دیده نمی شود ، علتش این استکه حکومت وهابی افراطی عربستان مخالف قبر و حرم و گنبد و بارگاه است همانگونه که حرم امامان در بقیع را خراب کردند قبر و بارگاه امامزاده ها را هم خراب نمودند و آثاری از ان باقی نگذاشتند مثل قبر حسین فخ و اسماعیل نمونه بارز ان قبوری که در قبرستان بقیع است.هر غیر مسلمانی که اندکی تاریخ را خوانده یا حتی شنیده باشد می‌داند و اگر نخوانده باشد نیز با کمی فکر به این نتیجه می‌رسد که چون بسیاری از ام

در حکومت‌ها، همواره ملت‌ها فراموش شده و مدعیان دوستی و حمایت از حقوق مردم در پی تحکیم سلطه و سیطره سیاسی و فرهنگی و اقتصادی خود بوده‌اند. با ظهور پدیده انقلاب اسلامی در ایران، معادله قدرت به نفع مردم و ستمدیدگان تغییر بنیادی یافت. رهبر انقلاب همانگونه که در دوران فروپاشی سلطنت پهلوی از مردم و تکریم شخصیت و منزلت اجتماعی آنان سخن می‌گفت و آنان را از حقوق خویش آگاه می‌کرد، پس از پیروزی انقلاب نیز به عهد خود با ملت خویش وفادار مانده و آنان را تا آنجا منزلت بخشید که مردم و آرای مردم را «میزان» خواند: «میزان شما هستید...