اخلاقی

فرق بین شور مذهبی و شعور مذهبی در چیست ؟

شعور فرایندی برخواسته از فکر و اندیشه است، همان فکر و اندیشه ای که مبنای عمل برای انسان است، عملی که اگر با علاقه و پشتکار انجام شود تبدیل به شور خواهد شد، در واقع شور مذهبی برگرفته از شعور مذهبی است، مثلا:

اگر کسي با برادرش قهر باشد و عازم خانه خدا هم باشد حکم حج او چگونه خواهد بود؟

بی تردید قطع پیوند دوستى و دورى جستن از یکدیگر از عمده‏ترین زمینه‏ هاى زایل شدن اخوت ایمانى و برادرى است،و حضرت محمد(ص) از آن پرهیز داده است، چنانچه مى‏فرماید: «هر دو مسلمانى که از یکدیگر قهر کنند و سه روز بر آن حال بمانند و با هم آشتى نکنند از اسلام بیرون روند و میان آنها پیوند و دوستى دینى نخواهد بود. پس هر کدام که به سخن گفتن پیشى گیرد او در روز حساب زودتر به بهشت مى‏رود».1

آثار معاصي چيست؟

گناه و معصيت اثرات زيانباري بر روح و روان و زندگي دنيوي و اخروي انسان دارد كه به نمونه‌هايي از آن اشاره مي‌شود. 1. تباهي دل: گناه، دل را ويران مي‌كند، دلي كه حرم و خانة خداست؛ دلي كه تنها مجراي ارتباط مستقيم با حضرت حق است؛ دلي كه كانون معنويت و پايگاه رشد و تقويت ايمان انسان است. گناه آن را نابود و قواي معنوي را تضعيف و ريشه‌هاي درخت ايمان را مي‌سوزاند. امام باقر ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايند: هيچ بنده مؤمني نيست مگر اين كه در قلبش نقطة سفيدي است. پس هر گاه گناهي را مرتكب شود، نقطة سياهي در قلبش نمودار مي‌گردد و باعث تباهي دل مي‌شود». (1)

این كه پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند پاكیزگى نیمى از ایمان است. و در جایى دیگر فرموده‏ اند: با ازدواج نیمى از ایمان شخص كامل مى‏ شود. پس نماز و روزه چه مى‏ شود؟!

این گونه روایات که از معصومین نقل شده است بیانگر عظمت و اهمیت آن عمل (پاکیزکی ، ازدواج و ...) می باشد . این تفسیر که بگوییم " ایمان دو قسمت است نیمی از آن با پاکیزگی و نیمی دیگر از آن با ازدواج کامل می شود پس هر کس پاکیزه بود و ازدواج کرد کل ایمان را دارد !!!!!!!!!!!!!!! " کاملا اشتباه است.

چرا برخی از نمازگزاران مرتکب گناه می‏شوند؟

وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ ....﴿1﴾ و نماز را برپا دار كه نماز از كار زشت و ناپسند باز مى‏ دارد ...... در این آیه شریفه تصریح شده است که نماز مانع فحشا و منکر می شود . نماز نه تنها مانع از انجام گناه می شود بلکه باعث بخشش گناهان نیز می شود. یامبر اکرم فرمود: «کسی که طبق دستور خداوند وضو بگیرد و نماز بخواند تمام گناهان گذشته اش آمرزیده می شود.»(2) در تبیین دقیق آیه فوق باید چند نکته را مد نظر داشت که با توجه به این نکات پاسخ سوالتان روشن می شود.

در جايي خواندم وقتي مومن گناه ميكند خداوند به ملائكه ميفرمايد تا هفت ساعت گناه او را ننويسند تا شايد توبه كند.اگر قبل از گذشت هفت ساعت طلب بخشش كرد گناه او نوشته نمي شود.آيا اين مسئله درست است؟

بله ، به چنین امری در روایات، اشاره شده است. و این یکی از لطف های بی کران خداوند به مومنین است.در این زمینه می توان به روایات ذیل اشاره کرد: أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ عَمِلَ سَیِّئَةً أُجِّلَ فـِیهَا سَبْعَ سَاعَاتٍ مِنَ النَّهَارِ فَإِنْ قَالَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ لَمْ تُکْتَبْ عَلَیْهِ.( 1)

آيا فرشتگان و ملائك، جسم دارند؟

پبرامون این که ملائکه مجرد هستند و یا دارای جسم می باشند چند دیدگاه وجود دارد: 1. ملائکه دارای جسم مادی نیستند و مجرد می باشند. آیة الله مکارم شیرازی با استفاده از آیات قرآن خصوصیاتی را برای ملائکه ذکر می کنند.(1) و می فرمایند : " بدون شك با اين اوصاف نميتوانند از اين ماده كثيف عنصرى باشند، ولى مانعى ندارد كه از اجسام لطيفى آفريده شده باشند." امام خمینی ره می فرماید: حق آن است که از برای ملائکة الله اصنافی کثیره است که بسیاری از آن ها مجردند و بسیاری از آن ها جسمانی برزخی هستند.(2)

آيا شانس در خوشبختي افراد نقش دارد لطفًا توضيح دهيد؟

شانس و بخت و اقبال و واژه های مشابه هیچگونه تاثیری در سرنوشت انسان ها (اعم از خوشبختی و بدبختی ) ندارد.زیرا 1. نظام هستی و جهانی که در آن زندگی می کنیم، نظام علت و معلول است .هر حادثه ای که در این جهان اتفاق می افتد محتاج به علت است و علت نهایی همه علل (علة العلل)، خداوند متعال است. پس محال است که حادثه ای اتفاق بیفتد که علت نداشته باشد.

حيوانات و نباتات و جمادات چگونه خالق خود را تسبيح مي گويند؟

اينكه در فرهنگ قران كريم همه موجودات تسبيح خداوند را مي گويند يكي از موضوعات مهم در فلسفه صدرايي است كه به نحوي عالي وارد اين مقوله شده و مطالب نابي را بيان فرموده است ؛ تسبيح گفتن نشان گر اين است كه موجودات عالم داراي درك و شعور هستند و الا بدون درك و شعور تسبيح گويي موجودات مفهومي نخواهد داشت :