اخلاقی

پرسش:
آیا برای همه گناهان می‌توان به یک‌شکل توبه کرد یا توبه از گناه به نسبت هر گناهی فرق دارد؟
 

پاسخ:
توبه و تأکید بر آن‌یکی از پرتکرارترین و مهم‌ترین موضوعاتی است که در معارف اسلامی نسبت به آن تأکید شده است؛ اما توبه، در واقع بازگشت از نافرمانى خدا به‌سوی اطاعت اوست که برآمده از پشیمانى فرد نسبت به گناهان گذشته است؛ اما در مورد اینکه برای خروج از حالت گناه، فرد باید چه مراحلی را طی کند و چه وظایفی را انجام دهد، باید مطالب را تقدیم کنیم.

پرسش:
وظایف معلم در برابر شاگردان خود چیست و چه حقوقی را باید رعایت کند؟
 

پاسخ:
در روایات اسلامی، شاگرد نسبت به استاد خود وظایف بسیاری دارد و لازم است این وظایف را نسبت به معلم خود اجرا نماید؛ اما موضوعی که شاید کمتر به آن پرداخته‌شده باشد، این است که استاد نیز در قبال شاگردان خود وظایفی دارد و باید نسبت به آن دقت داشته باشد. 
در ادامه برخی وظایف و حقوقی که استاد نسبت به شاگرد دارد، بیان خواهد شد.

پرسش:
چرا در یک نظام دینی، هیجان برای جوانان کم است؟ 
 

پاسخ:
از آنجا که انسان، علاوه بر جسم، روح نیز دارد، در ذات وی حالات روحانی نظیر شورونشاط و هیجان و شادی و غم و ... نهاده شده که به‌نوعی در دایره نیازهای انسان جای می‌گیرد و باید پاسخ داده شود و رها کردن یا سرکوب آن، اختلالات جدی در حیات انسان به وجود می‌آورد. لذا یکی از کار ویژه‌هایی که تمام مکاتب بشری و الهی برای خودشان تعریف می‌کنند، پاسخ به این نیازهاست.

اما برای پاسخ به این پرسش باید چند نکته را توجه کنیم:

پرسش:
آیا با توبه، گناه از نامه عمل به کلی پاک می‌شود یا فقط بایگانی می‌شود؟ و فرق بین کسی که توبه کرده باکسی که گناه نکرده در چیست؟
 

پرسش:
توبه چرا حال توبه نداریم و نسبت به گناهانی که انجام می‌دهیم بی‌تفاوت شدیم؟ آیا راه یا راهکارهایی هست که برای توبه انگیزه پیدا کنیم؟
 

پرسش:

بی‌خدایی را مستلزم طرد اخلاق و پوچ‌انگاری می‌دانند در حالی که حقیقتاً این‌گونه نیست. آیا برای اخلاقی زیستن نیازی به دین هست؟

پاسخ:

پرسش:

چطور دخترانمان را به حجاب علاقه‌مند کنیم؟

پاسخ:

روش های نهادینه سازی حجاب و عفاف:

پرسش:

مقام حضرت معصومه(سلام الله علیها) چیست؟ اگر ایشان معصوم هستند چرا جزو معصومین نیستند؟

پاسخ:

عصمت به نیروی بازدارنده از گناه گفته می‌شود[۱] که حیطه‌های مختلفی دارد و بعضی از مراتب آن برای همگان قابل دسترسی است که اصطلاحا به آن اکتسابی می‌گویند. یعنی هر کسی می‌تواند تا مرحله‌ای رشد کند که از ارتکاب هر گونه گناهی مبرا باشد. اما بعضی از حیطه‌های عصمت همگانی نیست. مثل طهارت آباء، دور بودن از هر گونه مریضی و نظیر آن که سبب تنفر می‌شود، عصمت در دوران کودکی، مصون بودن از هر گونه خطای غیر عمدی در بیان دستور الهی و....

پرسش:

وظیفه من به عنوان فرزند زمانی که مادرم از کسی یا جایی ناراحت است و می‌خواهد با غیبت کردن درد دل کند چیست؟ چه برخوردی بکنم که درست باشد و ناراحت نشود؟

پاسخ:

در ابتدا به نکات ذیل توجه کنید:
غیبت آن است که برادر دینی ات را به آنچه نمی‌پسندد، یاد کنی؛ یعنی نسبت به برادر دینی ات سخنی بگوئی و عیب او را بازگو کنی که از گفتن آن اگر بشنود، ناراحت می‌شود.

پرسش:

دو روایت از امام صادق(علیه السلام) نقل‌شده است که «همانا خدا دانست که ارتکاب گناه برای مؤمن از خودبینی بهتر است و اگر چنین نبود، هرگز مؤمنی به گناهی دچار نمی‌شد» و «خدا می‌داند که گناهی که از اعضا و جوارح مؤمن سرمی زند برای او بهتر است از عجب که از گناهان قلبی است» بر اساس این روایات، ظاهراً گناه «عُجب» خیلی بزرگ است؟ لطفاً توضیحی در مورد این دو روایت و همچنین تعریف «عجب» بر اساس روایات بیان کنید، آیا در روایات، راه‌هایی برای درمان و مقابله آن بیان‌شده است؟

پاسخ: