غیب

مقصود از مرتبه‌ی عنقاء چیست و چه تفاوتی با «الله» دارد؟

«عَنْقاء مُغْرِب» نامی است برای اشاره به مقام ذات و غیب بودن آن در مقام اطلاق مقسمی.(۱)
این غیب بودن مقام ذات، گاهی به لحاظ مدرِک و مخلوقات است به این معنا که حق‌ تعالی معلوم هیچ احدی نیست و از همه مخلوقات «غایب» است؛ این لحاظ، یک لحاظ معرفت‌ شناختی است؛ اما گاهی این غیب بودن به لحاظ خودِ معلوم (ذات حق) است که یک لحاظ هستی‌ شناسانه است.(۲)

در آیه سوم سوره بقره، منظور از غیب، نماز و انفاق چیست؟

«الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ»؛ (پرهيزكاران) كسانى هستند كه به غيب [آن چه از حس پوشيده و پنهان است‏] ايمان مى ‏آورند و نماز را بر پا مى‏ دارند و از تمام نعمت ها و مواهبى كه به آنان روزى داده‏ ايم، انفاق مى ‏كنند.(1) غيب: نهان، نهفته، هر آن چه از ديده يا از علم نهان است.(2) غیب، در مقابل شهود است، و عبارت است از هر آن چه که از درک و حواس آدمی بیرون است، لذا اعم است از خداوند، وحی، قیامت.