عذاب

آیا پس از مرگ، با عذاب شدن جسم، روح هم دچار عذاب می شود؟

از آن جایی که حقیقت آدمی به روح اوست؛ مسئولیت و تکالیف الهی نیز متوجهِ روح و حقیقت آدمی است، و هر کاری که آدمی انجام می دهد به تصمیمی است که روحش انتخاب کرده است، بنابراین، پاداش و عذاب نیز متوجه روح و حقیقت آدمی است.

می گویند خداوند فقط دارای صفات خوب است، آیا خشم صفت خوبی است؟ پس چرا خداوند خشم دارد؟ خدایی که عادل و مهربان است چرا به خاطر کم عقلی انسان ها آن ها را مجازات می کند؟ تنبیه باید برای درس گرفتن از اشتباهات باشد، پس چرا خداوند برای اشتباهات ما که از روی ناآگاهی است تا ابد ما را در جهنم نگه می دارد؟

برای پاسخ به این سوال باید به چند نکته توجه کنید:

چرا اگر کسی عمل ناصوابی انجام دهد بر نسلش تأثیر می گذارد و تا هفت نسل بعد از او باید تاوان گناه او را بپردازند؟ آیا این بی عدالتی نیست؟!

در این خصوص باید به چند نکته توجه بفرمایید:

در سوره مبارکه قلم به داستان افرادی اشاره می کند که به خاطر اینکه به مستمندان کمک نکردند، باغشان سوخت و ویران شد. با توجه به متن این آیات، بفرمایید آیا ما اختیار مالمان را داریم یا نه؟

دقت در متن آیات سوره مبارکه قلم، نشان می دهد که فکر محروم نمودن مستمندان از میوه های باغ، تنها در دایره اندیشه آن ها نبوده بلکه عزمشان را جزم نموده و بر انجام این کار سوگند یاد نمودند: «...إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّها مُصْبِحينَ وَ لا يَسْتَثْنُونَ»؛ ... هنگامى كه سوگند ياد كردند كه ميوه ‏هاى باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچينند و هيچ از آن استثنا نكنند.(1)

همانطور که میدانید حضرت محمد (ص) با همه به صورت یکسان برخورد میکرد. مسلمان و غیر مسلمان و حتی با مشرکان هم مدارا میکرد. می‌خواستم بگم که در زمان لوط قومی بر اساس اینکه لواط میکردند عذاب شدند. مگر قرآن نگفته که هیچ اجباری در دین نیست و شما فقط انذار دهنده و بیم دهنده هستید. پس چرا آن بلای آسمانی بر آنها نازل شد ... مگر در دین اجباریست یا پیامبران فقط برای انذار یا بیم نیامدند؟