قرآن و کشتی نوح

ارسال شده در: دوشنبه, ۰۹/۰۲/۱۳۹۴ - ۱۸:۵۱ -- توسط: porsemanquran

image:

آیا آیاتی درباره کشتی نوح در قرآن آمده است‌؟
در سوره هایی از قرآن، به کشتی نوح اشاره شده است: ـ سوره هود «وَ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَ وَحْيِنَا وَ لَا تخطِبْنىِ فىِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِنهم مُّغْرَقُونَ»؛ و (اكنون) در حضور ما و طبق وحى ما، كشتى بساز! و درباره آن ها كه ستم كردند شفاعت مكن، كه (همه) آن ها غرق شدنى هستند.(1) «وَ يَصْنَعُ الْفُلْكَ وَ كُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُواْ مِنْهُ قَالَ إِن تَسْخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ»؛ او مشغول ساختن كشتى بود، و هر زمان گروهى از اشراف قومش بر او مى‏ گذشتند، او را مسخره مى ‏كردند (ولى نوح) گفت: اگر ما را مسخره مى ‏كنيد، ما نيز شما را همين گونه مسخره خواهيم كرد!.(2) «حَتىَّ إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَ فَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن كُلٍ‏ّ زَوْجَينْ‏ِ اثْنَينْ‏ِ وَ أَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَ مَنْ ءَامَنَ وَ مَا ءَامَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ»؛ (اين وضع هم چنان ادامه يافت) تا آن زمان كه فرمان ما فرا رسيد، و تنور جوشيدن گرفت (به نوح) گفتيم: «از هر جفتى از حيوانات (از نر و ماده) يك زوج در آن (كشتى) حمل كن! هم چنين خاندانت را (بر آن سوار كن)- مگر آنها كه قبلًا وعده هلاك آنان داده شده [همسر و يكى از فرزندانت‏]- و هم چنين مؤمنان را!» اما جز عده كمى همراه او ايمان نياوردند!.(3) «وَ قَالَ ارْكَبُواْ فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مجرئهَا وَ مُرْسَئهَا إِنَّ رَبىّ‏ِ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ»؛ او گفت: «به نام خدا بر آن سوار شويد! و هنگام حركت و توقف كشتى، ياد او كنيد، كه پروردگارم آمرزنده و مهربان است!.(4) «وَ هِىَ تجرِى بِهِمْ فىِ مَوْجٍ كاَلْجِبَالِ وَ نَادَى‏ نُوحٌ ابْنَهُ وَ كَانَ فىِ مَعْزِلٍ يَبُنىَ‏َّ ارْكَب مَّعَنَا وَ لَا تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ»؛ و آن كشتى، آن ها را از ميان امواجى هم چون كوه ‏ها حركت مي داد (در اين هنگام،) نوح فرزندش را كه در گوشه ‏اى بود صدا زد: پسرم! همراه ما سوار شو، و با كافران مباش!.(5) «وَ قِيلَ يَأَرْضُ ابْلَعِى مَاءَكِ وَ يَسَمَاءُ أَقْلِعِى وَ غِيضَ الْمَاءُ وَ قُضىِ‏َ الْأَمْرُ وَ اسْتَوَتْ عَلىَ الجودِىّ‏ِ وَ قِيلَ بُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّلِمِينَ»؛ و گفته شد: اى زمين، آبت را فرو بر! و اى آسمان، خوددارى كن! و آب فرو نشست و كار پايان يافت و (كشتى) بر (دامنه كوه) جودى، پهلو گرفت و (در اين هنگام،) گفته شد: دور باد قوم ستمگر (از سعادت و نجات و رحمت خدا!).(6) «قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَمٍ مِّنَّا وَ بَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَ عَلىَ أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ وَ أُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثمُ‏َّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ»؛ (به نوح) گفته شد: اى نوح! با سلامت و بركاتى از ناحيه ما بر تو و بر تمام امت هايى كه با تواند، فرود آى! و امت هایى نيز هستند كه ما آن ها را از نعمت ها بهره‏ مند خواهيم ساخت، سپس عذاب دردناكى از سوى ما به آن ها مى‏ رسد (، چرا كه اين نعمت ها را كفران مى ‏كنند!).(7) ـ سوره عنکبوت «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلىَ‏ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَ هُمْ ظَلِمُونَ»؛ و ما نوح را بسوى قومش فرستاديم و او را در ميان آنان هزار سال مگر پنجاه سال، درنگ كرد اما سرانجام طوفان و سيلاب آنان را فراگرفت در حالى كه ظالم بودند.(8) «فَأَنجَيْنَاهُ وَ أَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَ جَعَلْنَاهَا ءَايَةً لِّلْعَالَمِينَ»؛ ما او و سرنشينان كشتى را رهايى بخشيديم، و آن را آيتى براى جهانيان قرار داديم!.(9) ـ سوره مؤمنون «فَأَوْحَيْنا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنا وَ وَحْيِنا فَإِذا جاءَ أَمْرُنا وَ فارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فيها مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَ أَهْلَكَ إِلاَّ مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَ لا تُخاطِبْني‏ فِي الَّذينَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ»؛ ما به نوح وحى كرديم كه: كشتى را در حضور ما، و مطابق وحى ما بساز. و هنگامى كه فرمان ما (براى غرق آنان) فرا رسد، و آب از تنور بجوشد (كه نشانه فرا رسيدن طوفان است)، از هر يك از انواع حيوانات يك جفت در كشتى سوار كن و هم چنين خانواده‏ات را، مگر آنانى كه قبلًا وعده هلاك شان داده شده [همسر و فرزند كافرت] و ديگر درباره ستمگران با من سخن مگو، كه آنان همگى هلاك خواهند شد.(10) «فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنتَ وَ مَن مَّعَكَ عَلىَ الْفُلْكِ فَقُلِ الحمْدُ لِلَّهِ الَّذِى نجَئنَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»؛ و هنگامى كه تو و همه كسانى كه با تو هستند بر كشتى سوار شديد، بگو: ستايش براى خدايى است كه ما را از قوم ستمگر نجات بخشيد!.(11) ـ سوره اعراف «فَكَذَّبُوهُ فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمينَ»؛ امّا سرانجام او را تكذيب كردند و ما او و كسانى را كه با وى در كشتى بودند، رهايى بخشيديم و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، غرق كرديم چه اين كه آن ها گروهى نابينا (و كوردل) بودند.(12) ـ سوره یونس «فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ جَعَلْناهُمْ خَلائِفَ وَ أَغْرَقْنَا الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُنْذَرينَ»؛ امّا آن ها او را تكذيب كردند! و ما، او و كسانى را كه با او در كشتى بودند، نجات داديم و آنان را جانشين (و وارث كافران) قرار داديم و كسانى را كه آيات ما را تكذيب كردند، غرق نموديم! پس ببين عاقبت كار كسانى كه انذار شدند (و به انذار الهى اهميّت ندادند)، چگونه بود!.(13) ـ سوره شعراء «فَأَنْجَيْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ثمُ‏َّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ إِنَّ فىِ ذَالِكَ لايَةً وَ مَا كَانَ أَكْثرهُم مُّؤْمِنِينَ وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ»؛ ما، او و كسانى را كه با او بودند، در آن كشتى كه پر (از انسان و انواع حيوانات) بود، رهايى بخشيديم. سپس بقيه را غرق كرديم. در اين ماجرا نشانه روشنى است امّا بيشتر آنان مؤمن نبودند. و پروردگار تو عزيز و رحيم است.(14)

_________

(1) هود/ 37.

(2) هود/ 38.

(3) هود/ 40.

(4) هود/ 41.

(5) هود/ 42.

(6) هود/ 44.

(7) هود/ 48.

(8) عنکبوت/ 14.

(9) عنکبوت/ 15.

(10) مؤمنون/ 27.

(11) مؤمنون/ 28.