دو مشرق و دو مغرب

در سوره الرحمن آیه ۱۷، منظور از دو مشرق و دو مغرب چیست؟

«رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ»؛ پروردگار دو خاور و پروردگار دو باختر.(1) مرحوم علامه، در «تفسیر المیزان» ذیل آیه شریفه فوق می فرمایند: «منظور از "دو مشرق"، مشرق تابستان و مشرق زمستان است، كه به خاطر دو جا بودن آن دو چهار فصل پديد مى‏ آيد، و ارزاق روزى‏ خواران انتظام مى‏ پذيرد. بعضی(2) هم گفته ‏اند: مراد از دو مشرق، مشرق خورشيد و مشرق ماه است، و مراد از دو مغرب هم دو مغرب آن دو است.»(3) در تایید نظر اول، در تفسیر نور بیان شده است که حضرت على (عليه السلام) در خطبه‏ اى بعد از تلاوت آيه‏ «رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ‏ ...» فرمود: مشرق زمستان در محدوده خود و مشرق تابستان در محدوده خود است.(4)

پی نوشت ها:

1. الرحمن/ 17.

2. مجمع البيان، ج 9، ص 201، به نقل از المیزان.

3. طباطبایی، محمد حسین، ترجمه تفسير الميزان، محمد باقر موسوی، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، دفتر انتشارات اسلامى‏، ج ‏19، ص 166.

4. قرائتی، تفسیر نور، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، تهران، 1388، چاپ اول، ج 9، ص 388.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید