احکام شرعی

حکم و معیار پوشش لباس شهرت چیست؟

نظر همه مراجع تقلید در مورد تعریف لباس شهرت و حکم استفاده از آن یکی نیست. با هم می‌بینیم نظر مراجع مختلف را راجع به لباس شهرت:

حضرت آیت الله خامنه‌ای:
لباس شهرت لباسی است که پوشیدن آن برای شخص بخاطر رنگ یا کیفیت دوخت یا مندرس بودن آن و علل دیگر مناسب نیست به طوری که اگر آن را در برابر مردم بپوشد توجه آنان را به خود جلب نموده و انگشت نما می‌شود.[۱]

حضرت آیت الله بهجت(ره):
حرام است و عبارت از لباسی است که از جهت جنس یا رنگ یا نحوه برش و دوخت و مانند آن خلاف شأن و زیّ پوشنده لباس باشد.

به نظر امام خمینی(ره) براى مردان پلاتین و طلاى سفيد اشكال ندارد؛ مگر آن كه طلای سفید همان طلاى زرد باشد و با مخلوط كردن تغيير رنگ داده باشد‌.[۱]
به نظر آیت الله خامنه ای اگر چيزى كه طلاى سفيد ناميده مى‌شود، همان طلاى زرد است كه بر اثر مخلوط كردن ماده‌اى رنگ آن سفيد شده، حرام است؛ ولى اگر عنصر طلا در آن به قدرى كم است كه عرفاً به آن طلا نمى‌گويند؛ مانع ندارد و پلاتين نيز اشكال ندارد.[۲]

اینجانب ساکن شهر اهواز می باشم و سه ماه تعطیلی تابستان را هر سال در تهران می گذرانیم و در واقع این شهر را وطن دوم خود قرار داده ایم. پرسش من این است که:
۱. من و همسرم که مقلد امام (ره) می باشیم اگر در طول سال کمتر از ده روز به تهران برویم باید با توجه به این که تهران وطن دوم ما است نماز را کامل بخوانیم؟
۲. حکم نماز برای فرزندان ما که مقلد حضرت آیت اله خامنه ای می باشند چیست؟

وطن بر چند قسم است:

آیا حجاب توصیه خدا برای مومنان است یا حکم لازم برای مسلمانان که همه را به آن مجبور کنیم؟

این شبهه که بخشی از تلاش های گسترده شبهه پراکنی علیه حجاب است، احتمالا با توجه به ۵۹ سوره احزاب بیان شده است:

آیا می توان حجاب را اجباری دانست؟

بشر ناگزیر به زندگی  اجتماعی است چون نیازهای او آن قدر گسترده و متنوع است که با زندگی فردی، آن نیازها تامین نمی شود.

و زندگی در اجتماع، قطعا محدودیت هایی برای انسان ایجاد می کند. چون منافع و خواسته های افراد (در دنیایی که انواع و اقسام محدودیت ها را دارد) با یکدیگر تعارض پیدا می کند. و کاستن از این تعارض ها و برطرف کردن چالش های منتج شده از آنها، نیاز به ایجاد محدودیت دارد.
به تعبیری بشر باید در اجتماع زندگی کند و زندگی اجتماعی نیاز به قانون و ضوابطی دارد که این قوانین محدودیت هایی بر سر خواسته های افراد ایجاد می کند.

آیا وجود قانون علیه بی حجابی منطقی است؟

به طور طبیعی در هر جامعه ای حداقل دو در صد افراد بزه کار وجود دارد که به فرهنگ و آداب اجتماعی جامعه احترام نمی گذارند پس برای صیانت از ارزش های جامعه، نیاز است که قوانینی برای تنبیه  افراد متجاوز وجود داشته باشد تا نظام اجتماعی دچار اختلال نشود. و از هرج و مرج  ممانعت شود. بنابراین نیاز به قوانینِ حامی ارزش های جامعه، امری قطعی می باشد.

خندیدن در ماه محرّم و صفر از نظر شرعى حرام نیست، اما چون ماه هاى اندوه و حزن اهل بیت وخاندان نبوّت، خصوصاً در دهه عاشورا است، بهتر است شیعیان و دوستان اهل بیت در حزن و اندوه باشند. حضرت على(ع) فرمود: «خدا به زمین توجّهی کرد، پس ما را اختیار و انتخاب کرد، و براى ما، شیعیان ما را اختیار نمود. آنان ما را یارى مى کنند و در شادى ما شادى مى‌نمایند و در حزن و اندوه ما محزون وغمناک هستند. آن ها اموال و جان هاى خود را در راه ما بذل مى‌کنند»(۱)

آیا استفاده از آلات موسیقی مانند دف و چنگ در عزاداری ها صحیح است؟

استفاده از آلات لهو و لعب در عزاداری ها جائز نیست، ولی استفاده از سنج و دهل و نی اشکال ندارد، در صورتی که مناسب با عزاداری نواخته شود.(۱)
آیت الله خامنه ای در این زمینه فرموده اند : استفاده از آلات موسیقی، مناسب با عزاداری سالار شهیدان نیست و شایسته است مراسم عزاداری به همان صورت متعارفی که از قدیم متداول بوده برگزار شود.(۲)

پی نوشت ها:
۱. آیت الله فاضل، جامع المسائل، ج ۱، ص ۶۲۳، س ۲۱۷۴ و ۲۱۷۵
۲. آیت الله خامنه ای ، رساله اجوبه الاستفتائات ، س ۱۴۴۹

إِنَّ عِدَّةَ الشهُّورِ عِندَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شهَرًا فىِ كِتَابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ مِنهْا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ  ذَالِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ  فَلَا تَظْلِمُواْ فِيهِنَّ أَنفُسَكُمْ؛[۱] شمار ماه‏ها در نزد خدا، در كتاب خدا از آن روز كه آسمانها و زمين را بيافريده، دوازده است. چهار ماه، ماه‏هاى حرامند. اين است شيوه درست. در آن ماه‏ها بر خويشتن ستم مكنيد.
 
در جواب سوال شما قبل از هر چيز بايد دقت کرد که بهره انسان از دانش بسيار اندک است.

اگر کسی نذر کند که در روز تاسوعا و عاشورا در حسینیه یا مسجدی به عزاداران غذا بدهد، آیا می تواند پول آن را به مصرف دیگر برساند؟

عمل به نذر و وفای به آن در هر صورت لازم است و مکلف باید طبق آن عمل کند؛ البته اگر به صورت صحیح و با تمام شرایط باشد، و از جمله شرایط این است که صیغه خوانده شود. البته لازم نیست به عربی باشد، بلکه اگر معنای صیغه عربی را برساند، کافی است. پس اگر بگوید: چنانچه حاجت من برآورده شود «برای خدا بر من (لازم) است که هزار تومان به فقیر بدهم یا در شب یا روز عاشورا در فلان حسینیه به عزاداران غذا بدهم » نذر او صحیح است.(۱)