عرش
در سوره مومنون آیه 116 خداوند متعال می فرمایند: «فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ»
درباره عرش از اسم کریم استفاده شده. کریم یعنی بخشنده؛ اما عرش یعنی محدوده عالم هستی یا قدرت خداوند.
چطور یک مفهوم و نه یک عامل، می تواند لقب کریم را بگیرد که مستلزم انجام عمل کریمانه هست؟
منظور از عرش در این آیه چیست؟ «وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ»؛ و فرشتگان در اطراف [آسمان]اند و عرش پروردگارت را آن روز هشت [فرشته ] بر سر خود بر مى دارند.(حاقه، 17)
«وَ الْمَلَكُ عَلى أَرْجائِها وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمانِيَةٌ»؛ فرشتگان در اطراف آسمان قرار مى گيرند (و براى انجام مأموريت ها آماده مى شوند) و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آن ها حمل مى كنند.(1)
مراد از عرش (با توجه به تفاسير گوناگون از آنها) چيست؟
عرش در لغت، عرش به معناي سقف يا چيزي است كه داراي سقف است. به تخت هاي بلند نيز عرش مي گويند، چنانچه در داستان سليمان ميخوانيم: «ايكم يايتني بعرشها(1)»؛ كدام يك از شما ميتوانيد تخت او (بلقيس) را براي من حاضر كنيد.(2) به داربست هايي كه براي برای پا نگه داشتن بعضي از درختان ميزنند، نيز عرش مي گويند، چنانكه در قرآن ميخوانيم: «و هو الذي انشأ جنات معروشات و غير معروشات»؛ او همان كسي است كه باغ هايي از درختان داربست دار و بدون داربست را آفريد.(3)