امر به معروف

آیا امر به معروف و نهی از منکر باید حتما به اسم دین و مذهب باشد؟ یا در صورت مسخره کردن و یا حساسیت مخاطب بر روی اسم دین، می توان بدون اسم دین و فقط با ذکر فوائد و مضرات، انجام شود؟ باید برای امر به معروف و نهی از منکر معتقد به مراتب شد: مرتبه اول: اگر مخاطب ما مسلمان باشد، قطعا در مرتبه اول در امر به معروف و نهی از منکر، خودِ برای خدا بودن، موضوعیت دارد. اینکه طرف را متوجه خدا و دین خدا کرده و بخواهیم به خاطر خدا و دین، دست از رفتارش بردارد، موضوعیت و اصالت دارد.

با سلام همه ي ما شنيده ايم كه امر به معروف و نهي از منكر واجب است اما آنچه در آيه اتامرون الناس بالبر و تنسون انفسکم و انتم تتلون الکتاب افلا تعقلون آمده ، ظاهرا اين وجوب را از كسي كه خودش عامل به مورد نيست ، برداشته است . نظر شما چيست ؟

با سلام و عرض ادب در پاسخ به پرسش شما عرض کنم که طبق آیه هماهنگی قول و عمل جزء شرایط لزوم امر به معروف و نهی از منکر نمی‌باشد بلکه جزء شروط تأثیر آن می‌باشد، بنابراین افرادی که عامل به قول خویش نیستند؛ می‌توانند امر و نهی نمایند و نباید به بهانه‌ی عمل نکردن به قول خود این دو فریضه بزرگ ترک شود.