مستجاب نشدن دعا برای خودم

چه چیزی باعث می شود دعای من در حق دیگران مستجاب بشود اما همان دعاها در حق خودم مستجاب نشود؟

این که چنین خصلتی دارید که برای دیگران دعا می کنید، بسیار پسندیده است. در روایات در مورد مسأله شما بحث گناهان زبان مطرح شده است، تا جایی که خداوند به حضرت موسی (علیه السلام) سفارش می کند:
«يَا مُوسَى ادْعُنِي‏ عَلَى‏ لِسَانٍ‏ لَمْ‏ تَعْصِنِي‏ بِهِ‏ فَقَالَ أَنَّى لِي بِذَلِكَ فَقَالَ ادْعُنِي عَلَى لِسَانِ غَيْرِكَ»؛(1) یعنی ای موسی! با زبانی که گناه نکرده ای دعا کن، و آن حضرت از معنی این کلام الهی سوال می کند و جواب می شنود که مقصود دعا از زبان دیگران است.
حال اعمال و گفتار خود را به دقت بررسی کنید که آیا مرتکب گناهان زبان می شوید یا نه؟
در صورت ابتلا، توبه و اصلاح بفرمایید و اگر موردی نیافتید روزانه 70 مرتبه استغفار بعد از نماز عصر را ترک نکنید. چنان چه امام صادق (علیه السلام) در این زمینه می فرمایند:
«مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ بَعْدَ الْعَصْرِ سَبْعِينَ مَرَّةً غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ سَبْعَمِائَةِ ذَنْبٍ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ فَلِأَبِيهِ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لِأَبِيهِ فَلِأُمِّهِ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لِأُمِّهِ فَلِأَخِيهِ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لِأَخِيهِ فَلِأُخْتِهِ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لِأُخْتِهِ فَلِلْأَقْرَبِ فَالْأَقْرَبِ»(2)
هر کس بعد از نماز عصر، هفتاد مرتبه استغفار کند و از خدا آمرزش طلبد، خدا در آن روز هفتصد گناه او را مى آمرزد، و اگر خودش گناهى نداشته باشد، گناه پدرش را مى آمرزد، و اگر پدرش هم گناهى نکرده باشد، گناه مادرش را مى آمرزد و چنانچه مادرش هم بى گناه باشد، گناه برادرش را مى بخشد و اگر برادرش هم گناهى نداشته باشد، خدا گناه خواهرش را مى بخشد و اگر براى خواهرش هم گناهى نباشد، گناه سایر اقوام و بستگانش را، هر کدام که نزدیکتر به او باشند و گناهى داشته باشند مى آمرزد.»
احتمال بعدی این است که خواسته های شما به مظان استجابت می رسد، منتها فعلا صلاحتان نیست و در این صورت یا بعدا به آن ها خواهید رسید و یا برای آخرتتان ذخیره می شود.
در هر حال مومن به خدای خود حسن ظن دارد و نه سوء ظن، و از همین حسن ظنش مسیرهای کمال به رویش گشوده می شود.

پی نوشت ها:
1. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، بحار الأنوار(ط- بيروت)، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، 1403 ق‏، ج90، ص342.
2. شيخ حر عاملى، محمد بن حسن‏، وسائل الشيعة، مؤسسة آل البيت (عليهم السلام‏)، قم‏، 1409 ق‏، ج6، ص482.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمایید