قرآن و موجودات فرازمینی

image: 
آیا این آیه به موجودات فرازمینی اشاره دارد؟ «سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ»

آیا این آیه به موجودات فرازمینی اشاره دارد: «سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ»؛ پاك [خدايى] كه از آنچه زمين مى ‏روياند و [نيز] از خودشان و از آنچه نمى‏ دانند همه را نر و ماده گردانيده است.﴿یس/۳۶﴾ و آیا آیاتی در قرآن کریم وجود دارد که درمورد موجودات ناشناخته و مرموز باشد که کشف شده یا تازگی درمورد آن مطلبی چاپ شده باشد؟!

بله ممکن است. در تفسیر نمونه در خصوص این آیه، زوجیت عمومی و فراز «مما لا یعلمون» چنین آمده است: " قرآن مجيد در اين آيه خبر از وجود زوجيت در تمام جهان گياهان و انسان ها و موجودات ديگرى كه مردم از آن اطلاعى ندارند مى دهد. اين موجودات ممكن است گياهان باشد كه وسعت دايره زوجيت در آن روز هنوز در آن ها كشف نشده بود. يا اشاره به حيوانات اعماق درياها كه در آن روز كسى از آن آگاه نبود، و امروز گوشه اى از آن براى انسان ها كشف شده است. يا اشاره به موجودات ديگرى كه در كرات ديگر آسمانى زندگى مى كنند. و يا موجودات زنده ذره بينى، هر چند امروز دانشمندان، نر و ماده اى در آن ها سراغ ندارند، ولى دنياى اين موجودات زنده آن قدر مرموز و پوشيده از معماهاست كه ممكن است علم و دانش انسان ها هنوز به اين قسمت از آن راه نيافته باشد، حتى وجود زوجيت در جهان گياهان نيز در عصر نزول قرآن جز در موارد خاصى، مانند درختان نخل و امثال آن ناشناخته بود، و قرآن از آن پرده برداشت، و در قرون اخير از طرق علمى اين معنا به ثبوت رسيد كه مساله زوجيت در عالم گياهان يك مساله عمومى و همگانى است. اين احتمال نيز داده شده است كه زوجيت در اين جا اشاره به وجود ذرات مثبت و منفى در دل تمام اتم ها است ، زيرا مى دانيم همه اشياء اين جهان از «اتم» تشكيل يافته، و اتم در حقيقت همچون آجر براى ساختمان عظيم اين كاخ بزرگ عالم ماده است. تا آن روز كه اتم شكافته نشده بود خبرى از وجود اين زوجيت نبود، ولى بعد از آن وجود زوج هاى منفى و مثبت در هسته اتم و الكترون هائى كه به دور آن مى گردند به ثبوت رسيد."(1) همچنین آیه 29 سوره مبارکه «شوری» بر وجود جاندارانی در آسمان ها تصریح دارد: «وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِنْ دَابَّةٍ وَهُوَ عَلَى جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَاءُ قَدِيرٌ»؛و از نشانه‏ هاى [قدرت] اوست آفرينش آسمان ها و زمين و آنچه از [انواع] جنبنده در ميان آن دو پراكنده است و او هرگاه بخواهد بر گردآوردن آنان تواناست.(2) ضمير "هما" در آيه شريفه به آسمان ها و زمين باز مي گردد و در واقع بيان مي نمايد كه پراكنده بودن انواع جنبندگان در آسمان ها و زمين را از نشانه هاي قدرت خداوند است. مرحوم علامه طباطبايي در تفسير اين آيه شريفه مي فرمايند: «از ظاهر آن برمي ‏آيد كه در آسمان ها نيز جنبندگاني هست، و اينكه بعضي جنبندگان آسمان را به ملائكه تفسير كرده‏ اند، صحيح نيست، زيرا اولا آيه شريفه مطلق است، و نمي‏ شود بدون دليل آن را مقيد به يك نوع جاندار كرد، و ثانيا اصولا اطلاق كلمه دابة بر فرشتگان معهود نيست.»(3) البته از آن جا كه علم بشر تكامل تدريجي دارد فعلا موجود زنده اي در جستجوها و كنكاش هاي دانشمندان فضايي ، كشف نشده است اين نقص نسبي دانش بشري به گونه اي است كه در روايات از رشد و تكامل اين دانش در عصر ظهور خبر مي دهند، مثلا از امام صادق (عليه السلام) منقول است: «دانش 27 حرف است و مجموع آنچه پيامبران آورده‌ اند دو حرف است و مردم تا آن روز بيش از آن دو حرف را نمي‌ دانند و چون قائم قيام كند 25 حرف باقيمانده را بيرون آورده و در ميان مردم منتشر مي‌ سازد و بدين سال مجموعه 27 جزء دانش را نشر مي‌ دهد.»(4)

پی نوشت ها:

1. مکارم شیرازی، تفسير نمونه، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1371، چاپ دهم، ج 18، ص 378.

2. شوری/ 29.

3. طباطبایی، ترجمه المیزان، ترجمه موسوی، جامعه مدرسین- دفتر انتشارات اسلامی، قم،1374، چاپ 5، ج 18، ص 84.

4. مجلسی، بحارالانوار، به تحقیق و تصحیح جمعی از محققان، دار احیاء التراث العربی، بیروت، 1403، چاپ دوم، ج 52، ص 326.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید