تقیه

کدام روایات در زمان تقیه فرموده شده و دیگر کاربرد ندارد؟ و کدام هنوز کاربرد دارد؟

محدوده تاریخی تقیّه در زمان معصومان علیهم السلام ،به چهار دسته تقسیم می شود: 1. تقیّه سیاسی؛ 2. تقیّه اجتماعی؛ 3. تقیّه فقهی؛ 4. تقیّه کلامی؛ منظور از تقیّه سیاسی، تقیّه معصوم(علیه السلام) در هنگام مواجهه با قدرت های حاکم است. مقصود از تقیّه اجتماعی، تقیّه در هنگام برخورد با عامّه (اهل سنّت) است که به کیفیت های مختلفی همچون: مدارات در هنگام معاشرت با آنها، شرکت در اجتماعات آنان و نیز پنهان نمودن حق یا اظهار خلاف آن در مواجهه با آنان می باشد. منظور از تقیّه فقهی، تقیّه در موارد احکام فقهی است که معصوم (علیه السلام) به جهت تقیّه، حکمی را پنهان نموده و یا خلاف آن را اظهار می نماید که به «تقیّه در حکم» نیز معروف است. مراد از تقیّه کلامی، تقیّه در مسائل مربوط به ولایت و امامت ائمّه (علیهم السلام) می باشد.(1) البته موارد دیگری هم ذکر شده که جهت اختصار ذکر نشد. حال باید عرض کنم روایاتی که از باب تقیه باشند و همگی در کتب خاص تجمیع باشد که ذکر کنیم آنها را مشخص نداریم و نسبت به تک تک روایات این بررسی صورت می گیرد و علمای رجال نظر می دهند. در مورد روایات تقیه و مسائل مربوط به لینک در پاورقی رجوع نمایید.(2)

پاورقی:

1. مجله فرهنگ كوثر تابستان 1382، شماره 58 /امام صادق(علیه السلام) و مسأله تقیّه .

2.   http://www.askquran.ir/showthread.php?t=20620

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید