مُلک کبیر

ملک کبیر که در آیه 20 سوره دهر آمده است چیست؟

در آیه 20 سوره مبارکه دهر در توصیف نعمتهای بهشتی می فرماید: «وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا»؛ و چون بدانجا نگرى [سرزمينى از] نعمت و كشورى پهناور مى ‏بينى. برخی مفسران در تفسیر فراز "ملکا کبیرا" توضیحات گسترده و متفاوتی داده اند که بسیاری از این توضیحات مبتنی بر روایات وارده در ذیل آیه 20 سوره مبارکه «دهر» است .تقریبا می توان گفت که تفسیر نمونه وجوهی که برای "ملکا کبیرا" آمده ذکر شده و نتیجه گیری شده است: "براى «نعيم» و «ملك كبير» تفسيرهاى زيادى شده، از جمله در حديثى از امام صادق (عليه السلام) مى خوانيم: «معنى آيه اين است كه ملكى است كه هرگز زائل نمى شود و فنا نمى پذيرد.» يا نعمت هاى بهشتى آن قدر گسترده است كه از نظر كثرت به وصف نمى آيد. يا اين كه «ملك كبير» آن است كه فرشتگان به هنگام دخول بر بهشتيان اذن مى گيرند، و با سلام به آنها تحيت مى گويند. يا بهشتيان هر چه اراده كنند به آن دست مى يابند. يا پائين ترين فرد بهشتى قلمرو ملكش به اندازه است كه وقتى نگاه مى كند فاصله هزار سال راه را مى بيند! يا به معنى ملك دائمى و ابدى و تواءم با تحقق تمام آرزوها است. واژه «نعيم» كه در لغت به معنى نعمتهاى فراوان است، و «ملك كبير» كه از عظمت و وسعت باغ هاى بهشتيان خبر مى دهد، مفهوم وسيع و گسترده اى دارند كه همه تفسيرهاى فوق را شامل مى شوند."(1)

پی نوشت:

1. مکارم شیرازی و همکاران، تفسیر نمونه، ج 25، ص370.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید