تفاوت قرآن با سایر کتب آسمانی
آيا محتوای قرآن با كتاب های پيامبران ديگر فرق می كند؟
خداوند متعال در قرآن كريم مى فرمايد: «و اَنزَلنا اِلَيكَ الكِتابَ بِالحَقِّ مُصَدِّقـًا لِما بَينَ يَدَيهِ مِنَ الكِتابِ و مُهَيمِنـًا عَلَيهِ...»؛ اين كتاب [قرآن] را به حق بر تو فرو فرستاديم، در حالى كه كتاب هاى پيشين را تصديق مى كند و حافظ و نگاهبان آنهاست.(1) كتاب هاى آسمانى در مسائل اصولى با يکديگر هماهنگى دارند و در پى تربيت و تكامل انسانند، ولى در مسائل ديگر به مقتضاى تكامل تدريجى بشر، با هم تفاوت هايى دارند و هر آيين تازه، مرحله بالاترى را مى پيمايد و برنامه جامع ترى دارد.(2) در اين جا به برخى از تفاوت هاى قرآن كريم با كتاب تورات و انجيل اشاره مى شود: 1. قرآن كريم معجزه جاويدان پيامبر گرامى (صلی الله علیه و آله) است كه كسى مانند آن را نياورده و نمى تواند بياورد، ولى تورات و انجيل معجزه نبوده و نيستند. 2. قرآن داراى دو نزول بوده است: اوّل: «نزول دفعى و جمعى» كه از سوى خداوند متعال يك جا بر قلب پاك پيامبراكرم (صلی الله علیه و آله) در ماه مبارک رمضان و شب قدر نازل شده است. دوم: «نزول تدريجى» كه بر حسب شرايط و حوادث و نيازها طى 23 سال فرو فرستاده شده است.(3)؛ ولى تورات و انجيل فقط يک نزول (دفعى) داشته است.(4) 3. قرآن موجود در دست ما، همان قرآن اصلى و كلام خداست كه بر پيامبر گران قدر (صلی الله علیه و آله) نازل و زير نظر آن حضرت، جمع آورى شده و به صورت كتاب در آمده و بدون كم و زياد به دست ما رسيده است، زيرا نگهبانى از آن را خود خداوند متعال به عهده گرفته است: «اِنّا نَحنُ نَزَّلنَا الذِّكرَ واِنّا لَهُ لَحافِظون»؛ ما قرآن را نازل كرديم و به طور قطع نگه دار و حافظ آنيم.(5) ولى تورات و انجيل فعلى اين گونه نيستند. شواهد تاريخى و ادله ديگر نشان مى دهد كه تورات و انجيل اصلى از بين رفته و فقط قسمت هايى از آن دو كتاب آسمانى را پيروان حضرت موسى و عيسى (علیهما السلام) مدت ها بعد از وفات آن ها نوشته اند، كه آن هم متأسفانه با خرافات فراوان آميخته شده است. بنابر اين، تورات و انجيل فعلى، مجموعه كتاب هاى تاريخى است كه به وسيله يهوديان و مسيحيان نوشته شده، نه اين كه كتاب آسمانى حضرت موسى و عيسى باشند.(6) 4. محتوا و معارف قرآن كريم با تورات و انجيل متفاوت است و اصلاً با آن دو قابل مقايسه نيست كه در ادامه، دلايل آن را عرض می كنم. قرآن، از اختلاف و تناقض پيراسته است، در حالى كه تورات و انجيل نه تنها، هيچ يک از اين ويژگى ها را ندارند، بلكه محتواى آن دو آميخته با خرافات و نسبت هاى ناروا به پيامبران الهى است؛ براى نمونه: 1- تورات، گوساله سازى و دعوت به بت پرستى را به هارون، وزير و جانشين موسى (علیه السلام) نسبت مى دهد(7)، در حالى كه شخصى از بنى اسرائيل به نام سامرى اقدام به چنين كارى كرد و قرآن، دامان اين دو رهبر و پيامبر الهى (موسى و هارون) را از هرگونه آلودگى به شرک و بت پرستى پاک مى داند.(8) 2- قرآن، سليمان را پيامبرى بزرگ با علمی سرشار و تقواى بسيار مى داند كه با داشتن حكومت عظيم، هرگز اسير مقام و مال نشد و...؛ ولى تورات، در زمينه هاى گوناگون بدترين نسبت ها را به او مى دهد كه نقل آن ها شرم آور است. 3- انجيل به خداوند سبحان نسبت تجسّم داده و مى گويد: خدا به صورت انسان مجسّم شده و...(9)، ولى قرآن مى فرمايد: «لَيسَ كَمِثلِهِ شَىء»؛ هيچ چيز همانند او نيست(10). و ... .
_________
(1) مائده/ 48.
(2) ناصر مكارم شيرازى، تفسير نمونه، ج 4، ص 401.
(3) تفسير نمونه، ج 21، ص 149؛ محمد حسین طباطبایی، الميزان، ج 2، ص 18.
(4) فضل طبرسى، جوامع الجامع، ج 1، ص 169.
(5) حجر/ 9.
(6) تفسير نمونه، ج 2، ص 421 ـ 425.
(7) تورات، سِفْر خروج، فصل 32.
(8) تفسير نمونه، ج 6، ص 379 ـ 381.
(9) انجيل يوحنا، باب اوّل، شماره 2 و 15.
(10) شورى/ 11.
برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید