تفاوت شراب دنيا با شراب بهشت

قرآن در آیه 90 مائده می گوید: شراب عملی شیطانی است اما در آیه 15 سوره محمد (ص)، شراب را از نعمتهای بهشتی یاد می کند. اگر شراب عملی شیطانی است پس آنجا هم شیطانی است. علت چیست؟!
1- در لغت عرب شرب به معنای نوشیدن و شراب به معنای نوشیدنی است. به «خمر» هم شراب می گویند چون مایعی است که نوشیده می شود. (1) یک آیه به عنوان نمونه: وَ ما يَسْتَوِي الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ ... (فاطر/12) دو دريا يكسان نيستند: اين يكى دريايى است كه آبش گوارا و شيرين و نوشيدنش خوشگوار است 2- خدای سبحان همواره به پاکی و خوبی فرمان می دهد و همواره از پلیدی و بدی بر حذر می دارد (نحل/90). از سوی دیگر، شراب و خمر دنیوی که زایل کننده عقل است، مصداق پلیدی و گناه است (بقره/219 و مائده/90). بنابراین، شراب دنیایی هرگز مطلوب خدای تعالی نبوده و نیست. 3- مقایسه ویژگی های شراب بهشتی و شراب دنیوی: الف) شراب دنیایی مست کننده است و با تعطیل کردن عقل و هوش آدمی، او را از یاد خدا غافل می کند (مائده/91) اما در نوشیدن شراب بهشتی هیچ گونه زوال عقل و هوشی وجود ندارد (واقعه/47). ب) از آثار مهم نوشیدن شراب دنیوی، لغوگویی و بد و بیراه گفتن و گناه است (مائده/91) اما شراب بهشتی هرگز چنین آثاری به دنبال ندارد (طور/23). ج) در شراب دنیوی گونه ای از پلیدی وجود دارد (مائده/90) اما شراب بهشتی طیب و طاهر است و از هر گونه پلیدی به دور است(واقعه/21). د) شراب دنیوی عملی شیطانی و منتسب به اوست (مائده/90) اما شراب طهور و پاک بهشتی هدیه ای رحمانی و الهیست (واقعه/21). ------------------------ نتیجه نهایی اینکه: شراب و نوشیدنی بهشتی ماهیتا با شراب و نوشیدنی دنیوی تفاوت دارد و این دو ، جز در نوشیدنی و مایع بودن، شباهتی به یکدیگر ندارند.

(1)- المفردات/ج1/ص448

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید