دریاها و اقیانوس ها

image: 
قرآن در مورد دنیای دریاها و اقیانوسها(کلا دنیای زیر آب) چقدر مطلب و آیه آورده و تا چه حدیه !

قرآن در مورد دنیای دریاها و اقیانوسها(کلا دنیای زیر آب) چقدر مطلب و آیه آورده و تا چه حدیه !
در قرآن آياتي مربوط به درياها و اقيانوسها وجود دارد كه بحث هاي زيادي هم در اين مورد صورت گرفته است كه با توجه به سوال شما كه تنها ايات و مباحثي كه مربوط به اعماق دريا مي باشد توضيحاتي رو خدمتتون عرض مي كنيم. يكي از اياتي كه در مورد اعماق دريا بحث ميكند اين آيه مي باشد: أَوْ كَظُلُماتٍ فِي بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحابٌ ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ إِذا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَراها وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُوراً فَما لَهُ مِنْ نُورٍ (نور ايه40) « و يا (اعمال آنها) مانند تاريکيهای دريای ژرف می ماند که در آن موج روی موج و بالای موج ابر پوشانده است. تاريکيهائی که برخی روی برخیديگر سوارند.اگر آدم دست خود دربياورد نزديک است آنرا نبيند. و آنکه خدا برای وی نوری قرار نداده نوری ندارد». نکات آيه: 1ـ درياهای ژرف لايه های تاريکی سوار بر هم دارند. 2ــ در اعماق درياها برخی از موجودات نور دارند و برخی ندارند. 3ــ در درياهای عـمـيـق موج بالای موج وجود دارد. آيه ديگر: وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ (رحمان آيه 24) « و او در درياها چشمه های تجديد کننده رشته کوه مانند دارد». نکته آيه: در دريا چشمه های تجديد کننده رشته کوه مانند وجود دارد: قـشـر خارجی زمين از بخشهای کوچک و بزرگِ جدا از هم تشکیل شده که حدوداً 10 تا می باشند. ميان آنها شکافهای بزرگ است که هـزاران کيلومتر طـول دارد و بخشعمده آنها در دریاها می باشد. از میان این شکافها مواد مذاب درون زمين چشمه وار بيرون می ريزند. مواد و عناصری که از درون زمين از اين چشمه ها بيرون می آيند تجديد کننده شرايط زيستی و از ضروريات ادامه حيات روی زمين می باشند. شکل آنها نيز چنانکه قـرآن آنرا توصيف نموده مانند "رشته کوه" می ماند. اما ايات ديگر: « و الطور (1) و كتابٍ مسطور (2) في رق ٍ منشور (3) و البيت المعمور (4) و السقف المرفوع (5) و البحر المسحور (6) ... سوره طور ». حال دريايي بزرگ آكنده از اب و اتش افروخته چيست(و البحر المسحور)؟ در اينجا به يك بررسي زبان شناختي عربي نياز داريم. واژه «بحر» در زمان ما به دريا گفته ميشود مانند بحر عمان و البحر الاحمر و البحر الابيض (درياي مديترانه) ، و به درياهاي خيلي بزرگ كره زمين يعني اقيانوسها «محيط» گفته ميشود مانند: المحيط الهادي (اقيانوس آرام) ، المحيط الهندي (اقيانوس هند) ، در قديم نيز به دريا «بحر» گفته ميشد، مانند: «بحر فارس» درياي خليج فارس و «درياي روم» درياي مديترانه و اقيانوس را «البحر المحيط» گفته ميشد. و نام «البحر» هم بر دريا و هم بر اقيانوس اطلاق ميشد.(1) اما .واژه «المسجور» كه در آيه قراني صفت براي (البحر) آمده است ؛ در لغت نامه اقرب الموارد: «سجّر التنور سجراً، ملأه وقودا و أحماه» يعني: تنور را از سوخت آكنده كرد و آن را شعله ور ساخت(2)، مانند :«و اذا البحار سجّرت» يعني : آنگاه كه درياها آكنده و شعله ور گردد. «و البحر المسجور»: دريايي آكنده از اب (اقيانوس) يا دريايي بزرگ افروخته است. پس « و البحر المسجور» كه قرآن به ان سوگند ياد ميكند. دريايي است با دو خصوصيت ؛ يكي آبش بسار و اكنده است، و ديگري افروخته و شعله ور ؛ و گويا در زمان نزول قران كريم ، از پيامبر خدا محمد (ص) درباره « و البحر المسجور» پرسيده شده بود كه وي فرموده : « ان تحت الماء ناراً و ....»: زير اين اب آتش است

منابع:

1- محمدبن یعقوب فیروزآبادی ، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز ، ج 2، چاپ محمدعلی نجار،بیروت. و ابن فارس ، معجم مقاییس اللغة ، چاپ عبدالسلام محمد هارون ، قم 1404.

2- قرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد،سعید خوری شرتونی لبنانی

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید