عمل خوب از کافر
به نظر شما اگه یک انسانی باشه که مسلمون نباشه یا اصلا" دینی نداشته باشه ولی باور داشته باشه که این دنیا خدایی داره و توی زندگیش فقط کار خوب انجام بده و به مستمندان کمک کنه. بچه های یتیمو غذابده.و...... به نظر شما خدا در آخرت این آدمو به صرف اینکه دین نداشته به جهنم میندازه؟ از اونهمه کارهای خوبش چشم پوشی میکنه؟ اگه به قرآن استناد کنیم جواب بله است یانه؟ من که نظرم اینه خدا خیلی مهربونه و جواب مهربونی اون آدم رو با مهربونی جواب میده...نه با آتیش جهنم .نظر شما چیه؟
پاسخگوی مباحث زنان باید به دو مساله مهم توجه داشت : اول اینكه ما مخلوق خدا هستیم و در نهایت هم بسوی خدا باز میگردیم انا لله و انا الیه راجعون از طرفی هم خداوند باریتعالی در حدیثی قدسی فرموده است : انا خیر شریك،من اشرك معی غیری فی عمل عمله لم اقبله الاما كان خالصا لی»... (من بهترین شریك هستم،هركس در اعمالش غیر من راشریك گرداند، میپذیرم(و همه را به شریكم واگذار میكنم) مگر اینكه خالصآ برای من باشد.) لذا خداوند تنها عمل صالح خالص را می پذیرد . مطلب بعدی اینكه كسی كه هیچ دینی نداردو عمل خوب انجام میدهد بالاخره این اعمال خوبش در دنیا اثراتی دارد و ارزشمند است و موجب زندگی بهتر او در دنیا می شود - هرچند در آخرت حسابش با خداست - زیرا هیچ عملی بی تاثیر نیست و لاجرم آثار وضعی خود رادر زندگی ما بجا خواهد گذاشت . اما اینكه فاعل این عمل حسنه و خیر و خوب، آیا حجت بر او تمام شده در تشخیص حق و دین حق یا خیر ، قضاوتش با ما نیست . در واقع مساله این است كه اگر بنا باشد به دلیل نداشتن حسن فاعلی ، و اخلاص در عمل، این فرد ، وارد بهشت نشود معنیش این استكه به جهنم وارد می شود و پرسش دقیقا این است كه آیا فردی كه دارای حسن فعلی و اعمال خوب بوده ، اعمالش نادیده گرفته می شودو یكسره وارد جهنم می شود ؟ در پاسخ باید گفت ما تنها می دانیم كه حسن فعلی و فاعلی یعنی عمل صالح به همراه ایمان بخدا - ایمان حقیقی- موجبات ورود به بهشت را تامین می كند اما اینكه فاعل عمل خوب آیا به دلیل عدم ایمان به خدا افعالش نادیده گرفته می شود و وارد جهنم می شود یا نه (؟) كار مانیست این قضاوت و حسابرسی كار خداوندباریتعالی است كه تشخیص دهد این فرد حجت بر او تمام بوده یانه ؟ آیا جزء كسانی استكه با وجود اتمام حجت خواسته است بر مشی خود برود یا اساسا حجت بر او تمام نشده است؟ دیگر تشخیص و قضاوت در این زمینه كار او( باریتعالی )ست :له الحكم والیه ترجعون دراسلام برای قبولی عمل دو حسن شرطه 1- حسن فعلی 2- حسن فاعلی یعنی هم باید کار نیکو باشه و هم کننده کارنیت نیک داشته باشه. دراین موردی که فرمودید. حسن فعلی هست ولی حسن فاعلی نیست. قرآن هم میفرماید . انما یتقبل الله من المتقین. سوره مائده آ یه 27 خداوند فقط از پرهیزگاران (عمل نیک را) میپذیرد. بله خداوند خیلی خیلی مهربونه. لذا درروایت داریم که اجر این جور ادمارا تو همین دنیا بهشون میده . یا مال یا مقام یا علم یا... سلام دوست عزیز، خیربشر خدا نیست و قضاوتی هم نمی کنه، اما منو شما باید برای چیزی تلاش کنیم که در آخربه ضررمون نباشه، پس باید در مورد آخر کارفکر ، تحقیق و نتیجه گیری کرد، خداوند ازطرق مختلف بر انسانها مشخص کرده که با چه شرایطی چه کسانی به کجا میرن، چیزی که شمااز ارسالیات خدا فهمیدی ، با چیزایی که من فهمیدم، و یا چیزایی که نویسنده ی تاپیک فهمیده فرق داره، به نظر من خداوند انسانهارواز روی شریعت قضاوت نمیکنه، بلکه ایمان به خود خدا این وسط مهم نیست شما یا من اعتقادداشته باشیم که محمد رسول خدا هست یا نه،در مورد امامان که اصلا بحثی نداریم، پس انتخاب یک دین ( شریعت) بستگی به خود فردداره ، که توانایی ارتباط با خدارو چه جوری ببینه، انسانهای کافری و می شناسم که حاضرم شرط ببندم به بهشت میرن، بخاطر اعمالشون،و نیکی هایی که کردن، خداوند ، خداونده محبت است، همون الرحمان خودتون، در نتیجه کسانی که اعمالی انجام میدن که نه به ضررخودشونه نه دیگران و حتی در خیلی از مواردباعث سود رسانی به بنده ی خدا میشن موردرضایت خدا هستن، یه سخن از تمام پیامبران هست که میگن: هر کسی پیرو مرا سیر کند ، مراسیر کرده و هر که به پیرو من کمک کند ، به من کمک کرده و عکسش هم هست، حالا چقدر زیباترخدا خواهد گفت که در مورد آفریدش میگه،مسلما محبت خدا نسبت به پیامبران بیشترهست، خدا بنده هاش رو بیشتر دوست داره. پاسخگوی مباحث زنان با توجه با آیات قران كریم ، هم ایمان وهم عمل صالح شرط ورود به بهشت است : ان الذین آمنوا والذین هادوا والنصاری والصابیین من آمن بالله والیوم الآخر وعمل صالحا فلهم اجرهم عند ربهم ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون ( بقره /62) در حقیقت كسانى كه [به اسلام] ایمان آورده و كسانى كه یهودى شدهاند و ترسایان و صابئان هر كس به خدا و روز بازپسین ایمان داشت وكار شایسته كرد پس اجرشان را پیش پروردگارشان خواهند داشت و نه بیمى بر آنان است و نه اندوهناك خواهند شد(۶۲) در توضیح این آیه مرحوم علامه طباطبایی می گویند : " در این آیه مسئله ایمان تكرار شده ،و منظور ازایمان دومی بطوریكه از سیاق استفاده میشود ، حقیقت ایمان است ، و این تكرار میفهماند : كه مراد از ( الذین آمنوا ) ، در ابتدایآ یه ،كسانی هستند كه ایمان ظاهری دارند، و به این نام و باین سمت شناخته شدهاند، بنا بر این معنای آیه این میشود : ( این نامها و نامگذاریها كه دارید ، از قبیل مؤمنین ، یهودیان ، مسیحیان ،صابئیان ،اینها نزد خدا هیچ ارزشی ندارد ، بلكه تنهاملاك كار ، و سبب احترام ، وسعادت ،حقیقت ایمان بخداو روز جزاء است ، و نیز عمل صالح است. " (المیزان ج : 1ص ،293)" نیز در آیات دیگر هم آمده است كه عمل صالح به همراه ایمان مورد قبول واقع می شود : من عمل صالحا من ذكر او انثی وهو مومن فاولیك یدخلون الجنه یرزقون فیها بغیر حساب( 40غافر ) هر كه بدى كند جز به مانند آن كیفر نمىیابدو هر كه كار شایسته كند چه مرد باشد یا زن در حالى كه ایمان داشته باشد در نتیجه آنان داخل بهشت مىشوند و در آنجا بىحساب روزى مىیابند(۴۰) ومن یومن بالله ویعمل صالحا یكفر عنه سییاته ویدخله جنات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها ابدا ذلك الفوز العظیم( تغابن / 9) روزى كه شما را براى روز گردآورى گرد مىآوردآن [روز] روز حسرت [خوردن] است و هر كس به خدا ایمان آورده و كار شایستهاى كرده باشد بدیهایش را ازاو بسترد و او را در بهشتهایى كه از زیر [درختان] آن جویبارها روان است درآورددر آنجا بمانند این است همان كامیابى بزرگ(۹) لذا بر اساس آیات قران كریم شرط پذیرش اعمال صالح ، ایمان است