سوالي در باره خواص سوره ها و آيات

 با سلام میخواهم بدانم بعضی سوره ها یا آیات را که گفته اند بنویسید و بشویید و بخورید اگر به آبی بخوانیم همان اثر را دارد یا اینکه باید نوشت؟

برخی از اینگونه روایات در کتاب الامان سید بن طاووس و کتاب مصباح کفعمی آمده ولی سند آنها ذکر نشده و بنده در منابع معتبر و اصلیاین روایات را نیافتم. به عنوان نمونه: المصباح‏ للكفعمی/ص196 و أما آيات الشفاء فهي عظيمة الشأن من كتبها و حملها و شربها شفي من كل داء و هی: «وَ يَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ وَ شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ و يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ فِيهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ إِذا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ ذلِكَ تَخْفِيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ رَحْمَةٌ الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْكُمْ قُلْنا يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهِيمَ وَ أَرادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَخْسَرِينَ أَ لَمْ تَرَ إِلى‏ رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَ لَوْ شاءَ لَجَعَلَهُ ساكِناً وَ لَهُ ما سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» گفته شده که این آیات، آیات شفاست؛ کسی که آن را بنویسد و با خود داشته باشد و آب آن را بنوشد، از هر دردی شفا یابد. الأمان من أخطار الأسفار و الأزمان/سید بن طاووس/ص89 و من ذلك في سورة الزخرف عن الصادق (ع) من كتبها و حملها أمن من شر كل ملك و كان محبوبا عند الناس أجمعين و ماؤها ينفع شاربه من انفصام البطن و يسهل المخرج در مورد سوره‏ زخرف از امام صادق (عليه السّلام) نقل شده که فرمود: «هر كه آن را بنويسد و با خود بردارد، از گزند هر حكم ران ايمن گردد و نزد تمامى مردم محبوب شود و اگر كسى آب آن را بياشامد، يبوست معده را برطرف و قضاى حاجت را آسان گرداند.» و من ذلك في سورة محمد (ص) عن الصادق (ع) من كتبها و حملها في وقت محاربه أو قتال فيه خوف أمن ذلك و فتح عليه باب كل خير و من شرب ماءها سكن عنه الرعب و الزحير و قراءتها عند ركوب البحر منجاة من الغرق: روایت منقول از امام صادق (ع) درباره سوره محمد (ص): ... کسی که آب آن را بنوشد، ترس و ناله از او برطرف شود... در متن این روایات تصریح نشده که با آب تمام الفاظ آیات نوشته شود بلکه گفته شده کسی که آب آنها را بنوشد (مانند روایت قبل که فرمود:من شرب ماءها)؛ ظاهر مطلب (به قرینه «کتبها» [آنها را بنویسد] ) اینست که اگر کسی می خواهد به این روایات عمل نماید، بهتر است که این سوره ها را با آب بنویسد و بنوشد.