رشاد خلیفه

آيا تحقيقاتی كه رشاد خلیفه انجام داده مورد قبول ساير محققان قرآنی هم هست؟ آيا مبانی او مبانی صحيحی بودند؟ بالاخره قرآن دارای اعجاز عددی و رياضی هست يا نيست؟
قرآن کریم کتاب انسان سازی و برنامه زندگی است؛ قرآن چراغ هدایت و هدیه آسمانی خداوند به بشر زمینی است تا در پرتو آیات روشن گر و نورانی اش، راه را از بیراهه تشخیص داده و مسیر عبودیت و کمال را طی نماید. اعجاز قرآن در مجموعه جنبه لفظی و معنایی آن است که هم از نظر شیوایی گفتار و فصاحت بیان ـ به گفته دوست و بیگانه ـ گوی سبقت را از همگان ربوده و سرآمد کلام بشری شده، و هم از منظر بلندای معنا و محتوای بی بدیل و نکات راهگشا در تربیت و پرورش صحیح جسم و روح انسان، دریایی پرگهر و کرانه ناپدید گشته، به گونه ای که کسی را یارای هم آوردی با آن نیست. مطالبی که درباره اعجاز عددی قرآن ادعا می شود، ظاهرا مطلب نو ظهوری است که برخی علاقه مندان به این کتاب بزرگ آسمانی مطرح کرده اند، و نمی توان در مورد درستی یا نادرستی تمام اینگونه آمار قضاوت کلی نمود و باید تک تک ادعاهای مطرح شده، به دقت بررسی شوند. بنده همه تحقیقات آقای خلیفه را نخوانده ام، بنا بر این نمی توانم بگویم که همه ادعاهای ایشان، درست است، یا نادرست! بلکه باید دانه به دانه ادعاهای ایشان، با ادله ای که ارائه داده اند را بررسی نمود، تا درستی یا نادرستی آن ها اثبات شود. نکته دیگر این که، بنده برای این مدعاها مستندی از آیات و روایات نیافتم؛ یعنی در آیه یا روایتی، مطلبی نیافتم که به اعجاز عددی قرآن و آمار و ارقامی در این باره اشاره ای نموده باشد و آن را از وجوه اعجاز قرآن معرفی کرده باشد، بنا بر این قبول یا رد چنین ادعاهایی، منوط به تحقیق درباره تک تک این ادعاهاست که اگر درست بود، ادعایی صحیح و قابل پذیرش است و اگر معجزه نباشد، دست کم مطلبی شگفت آور است، و اگر هم نادرست بود، ادعایی باطل است که تنها به آیات قرآن منتسب شده و ریشه ی تحقیقی ندارد و بر اساس حدس و گمانه زنی پی ریزی شده است؛ نتیجه این که، نادرستی این ادعاها ربطی به قرآن ندارد چون در آیات کریمه قرآن، چنین ادعایی طرح نشده و ملاک اعجاز قرآنی قرار نگرفته است. در پایان، نظر شما را به نوشتار آیة الله معرفت (که در علوم قرآنی صاحب نظر هستند)، جلب می نمایم. ایشان در کتاب علوم قرآنی(1)، پس از نقل مقاله ای از آقای رشاد خلیفه درباره حروف مقطعه قرآن و قید و تبصره های بسیاری که وی در نتایج تحقیقی اش آورده، می نویسد: «...خلاصه آن قدر تبصره و تقیید در مدعای خویش آورده که خاصیت قاعده بودن [آن] را از بین برده است. بعدها گفته های وی مورد سوء ظن قرار گرفت. وی برخی ادعاهای ناروا نمود که از جانب مراجع مکه مکرمه مورد نکوهش قرار گرفت [و] مردم را از وی بر حذر داشتند و او را با نام «دجال» یاد نمودند»!.

ــــــــــــــــــــ

(1) علوم قرآنی، آیه الله معرفت، ص 284 و 285.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید