دو ندای آسمانی در زمان ظهور امام زمان (عج)

در مورد دو ندای آسمانی که در زمان ظهور امام زمان رخ میدهد اطلاعاتی می خواهم.

صيحه يا نداي آسماني سومين علامت محتوم پيش از ظهور منجي عالم بشريت، صيحه (نداي) آسماني است. اين نشانه از نشانه‌هاي محتوم است و در نامه حضرت ولي عصر(عج) به آخرين نايب خود به نام سمري تصريح شده كه هر كس پيش از وقوع صيحه و خروج سفياني ادّعاي مشاهده كند، دروغگو است و اين خود دليلي محكم است كه پيش از ظهور، خروج سفياني و نداي آسماني اتّفاق خواهد افتاد. نداي آسماني، مقارن ظهور و تفسير آيه شريفه « جزء 26 سوره ق آيه 41 وَاسْتَمِعْ يوْمَ ينَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ يعني و گوش فرا ده و منتظر روزىباش كه منادى از مكانى نزديك ندا مى‏دهد، چنان كه «علي بن ابراهيم» در تفسير آيه شريفه از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود: منادي ندا مي‌كند به اسم قائم عليه السلام واسم پدرش«روزي كه مي‌شنوند فرياد را به راستي اين است روز خروج (درتفسير همان آيه که) صيحه (آسماني و از علائم ظهور) قائم عليه السلام است." در كمال الدّين روايت شده از امام باقر عليه السلام كه فرمود: "ندا مي‌كند منادي ازآسمان كه فلان بن فلان اوست امام و نام او را مي‌برد." و نيز در آنجا روايت است از زراره از امام صادق عليه السلام كه فرمود: "ندا مي‌كند منادي به اسم قائم عليه السلام" گفت:"پرسيدم خاص است يا عام؟" فرمود:"عام است، مي‌شنوند هر قومي به زبان خود." روايت شده از اميرالمؤمنين عليه السلام كه فرمود: "منادي ندا مي‌كند از آسمان كه: اي گروه مردم! امير شما فلان است و اين،‌آن مهدي است كه پر مي كند زمين را از عدل و داد ، چنانچه پر شده از ظلم و ستم." چه هنگام بايد انتظار وقوع صيحه را كشيد؟ در روايات ما شيعيان از ائمه معصومين نقل گرديده كه چه هنگام بايد انتظار وقوع صيحه را كشيد كه ما به برخي از آن‌ها اشاراتي خواهيم داشت. امام باقر عليه السلام مي‌فرمايند: "مردم شرق و غرب به اختلاف مي گرايند. اهل قبله(مسلمانان) نيز دچار اختلاف مي‌شوند. مردم از ناامني به شدّت رنج مي‌برند و اين چنين روزگار سپري مي‌شود تامنادي آسماني ندا سردهد. چون بانگ آسماني را شنيديد بشتابيد."(1در روايات ما آمده است كه دو ندا مردم را به خود جلب مي‌كند كه نشانه‌اي از قيام مظهر عدل خدا بر بسيط خاك است. يكي ندايي از آسمان كه جبرائيل آن را سر مي‌دهد وديگري ندايي از زمين كه شيطان صاحب آن ندا مي‌باشد، كه گويا اين نداي دوم همان خروج سفياني شيطان صفت است. امام باقر عليه السلام در فرازي از يك روايت بلند بالا دربيان علائم و كيفيت ظهور چنين مي فرمايند: "به ناچار اين دو صيحه پيش از قيام قائم(عج) شنيده خواهد شد؛ يكي از آسمان كه صداي جبرئيل امين است و ديگري از زمين كه صداي شيطان لعين است." علائمي كه پيش از وقوع صيحه، تحقّق مي‌يابد در اخبار رسيده از ائمه معصومين اشاره گرديده است كه پيش از ظهور يوسف كنعاني، قائم منتظر(عج) نشانه‌هايي به وقوع مي پيوندد كه خوددلالت بر قريب الوقوع بودن صيحه مي‌كند. در اين باب، رسول گرامي مطلب را به اجمال برگزار كرده مي فرمايند كه شب دوم از ماه رمضان نشانه‌اي در آسمان پديد مي‌آيد: "يظهَرُ في السَّماءِ آيةٌ لِلَيلَتَينِ تَخلوُانِ مِن شَهرِ رَمَضانَ." "دو شب گذشته از ماه رمضان نشانه اي در آسمان ظاهر مي‌شود."(2اما شايد بتوان به شبيه اين سخن پيامبر خدا ص را در كلام امام صادق عليه السلام جست و جو نمود كه فرمودند: "سالي كه صيحه آسماني شنيده مي‌شود ،‌ قبل از آن در ماه رجب نشانه‌اي ديده خواهدشد. سؤال شد آن نشانه چيست؟ فرمود: سيمايي در قرص ماه ديده مي شود و كف دست روشني در فضا ظاهر مي شود."( 3امام صادق عليه السلام مي‌فرمايند: "و وجه و صدر يظهران للناس في عين الشمس." "صورت و سينه‌اي در قرص خورشيد براي همگان ظاهر مي‌شود." واكنش مردم وقوع صيحه آن زمان است كه اختلاف و تشتّت دامنگير جوامع شده باشد و تفرقه و جدايي سايه گستر. در آغاز سروشي آسماني گوش نواز مي‌شود و سپس كف دستي پديد مي‌آيد و بعد از اين وقايع صيحه آسماني طنين افكن مي‌گردد. امير المؤمنين علي عليه السلام در فرازي از يك روايت كه در باب احوال آخرالزّمان ايراد فرموده‌اند مي‌فرمايند: آنگاه امور مردم هرگز اصلاح نمي‌شود و هرگزنمي‌توانند در اطراف يك محور گرد آيند، تا هنگامي كه منادي از آسمان بانگ برمي‌آورد: به سوي فلاني بشتابيد و از او دور نشويد. سپس كف دستي در آسمان ظاهرمي‌شود و به سوي او اشاره مي‌كند." 4حالت و واكنش مردم در قبال صيحه را از زبان به حق ناطق امام صادق عليه السلام بشنويد: "هنگامي كه بانگ آسماني را بشنوند، مانند كسي كه بر سرش مرغ نشسته باشد،خشكشان مي‌زند. تمامي دشمان خدا در برابر صيحه آسماني خاضع و منقاد مي‌شوند. اگر درخبري هم دچار شكّ و ترديد باشند در مورد صيحه آسماني هيچ ترديدي نخواهند داشت، كه با نام پدر و نام اجداد طاهرين او (عج) ندا خواهند شد5 مفاد اين صيحه حال که وجود صيحه با مدد از روايت به اثبات رسيد بايد ديدکه مفاد اين صيحه چيست؟ آيا فريادي بي مناسبت؟ يا نه ، ندايي است که پيام و فرماني در بر دارد. رسول اکرم صلّي الله عليه و آله مي فرمايند: "به هنگام خروج قائم عج منادي آسمان بانگ مي زند: هان اي مردمان! خداوند مهلت ستمگران را پايان بخشيد و بهترين امّت محمد صلّي الله عليه و آله را به پيشوايي و سرپرستي شما برگزيد، خود را در مکّه به او برسانيد6امام باقر عليه السّلام در اين باره مي فرمايند: "منادي آسماني در اوّل صبح بانگ بر مي آورد: اي مردمان! آگاه باشيد که حق با علي و شيعيان اوست. شيطان که نفرين خدابر او باد، در آخر همان روز بانگ بر مي آورد: حق با سفياني و پيروان اوست7 زمان وقوع صيحه به شهادت روايات موجود زمان وقوع اين صيحه در شب جمعه بعداز نماز صبح، بيست و سوم از ماه مبارک رمضان است، که در لحظات آخر روز بيست و سو م صداي گريه ابليس بلند مي شود و مردم را به پيوستن به لشکريان سفياني فرا مي خواند. در روايت بلند بالايي که ابن عقده از امام باقر عليه السّلام نقل مي کند: نداي آسماني جز در ماه رمضان نخواهد بود که ماه رمضان ماه خدا است و آن بانگ جبرئيل است که به سوي حق فرا مي خواند... نداي آسماني در ماه رمضان، در شب جمعه، شب بيست و سوم رمضان است. هرگز در مورد آن دچار شکّ و ترديد نشويد و گوش فرا دهيد، و اطاعت کنيد. و در پايان روز صداي ابليس لعين بلند مي شود که مي گويد: فلاني مظلوم کشته شد. اين بانگ نا بهنگام گروهي را به شک مي اندازد و گروه کثيري با شکّ و ترديد وارد آتش ميشوند. نشانه بانگ جبرئيل اين است که به نام قائم عج و نام پدرش ندا مي کند. دختران پرده نشين نيز با شنيدن آن خوشحال مي شوند و پدران و برادرانشان را تشويق مي کنندکه خروج کنند8

پي نوشت :

1- كتاب الغيبه: نعماني،ص139* الارشاد: شيخ مفيد، ص237* الملاحم و الفتن: سيد بن طاوس، ص 114* بحارالانوار: علّامه مجلسي، ج52:ص235.)

2- الملاحم و الفتن: سيد بن طاوس، ص35)

3- كتاب الغيبه : همان، ص134 * بحار الانوار ، همان، ج52: ص233* منتخب الاثر: صافي، 441.)

4- الملاحم و الفتن: همان؛48* بشارةالاسلام: كاظمي، ص79* روز گار رهايي: كامل سليمان، ج2: ص867.)

5- ."( كتاب الغيبه : همان،ص136 و ص150* الزام الناصب: حائري، ص226 و ص176* روزگار رهايي: همان،ج2:ص887.)

6- "(کتاب الاختصاص: شيخ مفيد* بحار الانوار: همان ، ص304.

7- ."(کمالالدّين: شيخ صدوق، ج2: ص652* الارشاد: همان، ص 38* کتاب الغيبه: شيخ طوسي،ص266-267* اثبات الهداه: حرّعاملي، ج729* بحار الانوار، همان ،ص206* منتخب الاثر: صافي، ص457.)

8- ."(کتاب الغيبه: نعماني، ص253* کتاب الغيبه: شيخ طوسي، ص274* بحارالانوار، همان ، ص230و 234و 290و 348و 354* منتخب الاثر، همان ، ص434و448و 449.)

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید