حجاب حضرت خدیجه(س)

حجاب در جاهلیت پیش از اسلام چگونه بود؟ حضرت خدیجه(سلام الله علیها) در طول عمرشان و حضرت فاطمه(سلام الله علیها) پیش از فرمان حجاب، چه پوششی داشتند؟ آیا تاریخ سندی مبنی بر محجبه بودن ایشان در آن دوره دارد؟

اسلام حجاب را تاسیس نکرد بلکه حدود حجاب را تغییر داد و حتی نسبت به برخی از اقوام و نژادها حدود حجاب را کمتر کرد. در ایران باستان، روم باستان، یهودیت و مسیحیت پیش از اسلام و نیز در جاهلیت عرب حجاب وجود داشت. و حتی زنان مشرک نیز حجاب کامل داشتند تا چه رسد به بانوی مومنه ای مانند حضرت خدیجه (سلام الله علیها).
می دانیم حضرت فاطمه (سلام الله علیها) پنج سال پس از بعثت متولد شدند بنابراین از ابتدا حجاب اسلامی، کامل داشتند.
آن چه از تاریخ به دست می آید، در جامعه‌ ی جاهلی، زنان حجاب و پوشش کافی داشتند که از بهترین نمونه‌ های آن جنگ فجار ثانی است که این جنگ بر اثر اهانت دو جوان قریشی به زن محجوبی که نقاب بر چهره داشت، اتفاق افتاد. آورده اند، دختری از قبیله‌ ی «بنی عامربن صعصعه» نشسته بود جوانان مکه می‌ خواستند با او صحبت کنند و از او خواستند که رویش را باز کند. وقتی آن دختر به آن ها توجهی نکرد و رویش را باز ننمود، یکی از جوان‌ ها بدون آنکه آن زن متوجه شود، پایین پیراهن او را با خاری به بالای آن بست و وقتی آن دختر جوان بلند شد، قسمت پایین تن او پیدا شد و همه خنده کنان گفتند: تو چهره ات را از ما بازداشتی ولی الان ما پشت تو را دیدیم. آن دختر جوان فریادکنان قوم را صدا زد که این ماجرا سرآغاز جنگی بین دو قبیله شد.(1) هند، دختر صعصعه، به خود افتخار می‌ کند که خمار را جز نزد چهار نفر از بستگانش (پدرش صعصعه، برادرش غالب، دایی اش اقرع، و همسرش زبرقان بن بدر) از سر باز نکرده است.(2)
ضرب المثل‌ هایی نیز به چشم می‌ خورد که نشان دهنده‌ ی حجاب زنان عرب تبار است؛ برای نمونه، ضرب المثل «إن العوان لا تعلم الخمرة» (3) (زن میان سال را نقاب انداختن نمی آموزند) را برای زن مجربی به کار می‌ بردند که به او یاد نمی‌ دهند تا چه کار بکند.
شواهد بسیار دیگری نیز وجود دارد که حاکی از حجاب کامل در جاهلیت عرب است.

بنابراین، هنگامی که زنان جاهلی مشرک، پایبند به این هنجار اجتماعی بودند به طریق اولی حضرت خدیجه (سلام الله علیها) و دیگر بانوان محترمه رعایت این موضوع را می کردند.

پی نوشت ها:
1. ابن حبیب، محمد بن حبيب البغدادي (م 245)، كتاب المنمق فى اخبار قريش، تحقيق خورشيد احمد فاروق، بيروت، عالم الكتب، ط الأولى، 1985، ص163.
2. ثعالبی، عبدالملک بن محمد، ثمار القلوب فی المضاف و المنسوب، مترجم رضا انزابی نژاد، دانشگاه فردوسی، مشهد، 1376ش، چاپ اول، ص219
3. میدانی نیشابوری، احمد بن محمد، مجمع الامثال، معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی، مشهد، 1366ش، ج1، ص21.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمایید