تصوير قرآن از آسمان و زمين

سلام خدمت شما من یه سوالی شنیدم میخواستم یکم در موردش توضیح بدید با تشکر تصویر قرآن از آسمان(مثل سقف) و زمین(یک شی مسطح!) ؟ اطلاعات بیشتر : تصویر قرآن از آسمان(مثل سقف) و زمین(یک شی مسطح!) مغایر با تصاویر هابل و علوم فضایی است.(خداوند آسمان را بدون ستون برافراشت - با شهاب از ورود جنیان به زمین و آسیب رساندن به انسان جلوگیری می کند-اگر خطا کنید تکه ای از آسمان بر سر ایشان خواهد افتاد - ان ا.. یمسک السماوات ان تزولا(چون ستون ندارد کنترل آن با خدا است!) نا همخوانی هفت آسمان با آخرین مدلی که فیزیک دانان و کیهانشناسان با کامپیوتر شبیه سازی کردند(شکل کائنات شبیه قطره و در حال انبساط)-ارضین یا چند زمینی با توجه به عدم وجود آثار حیات تا چندین میلیارد سال نوری از زمین و شرایط بد فضا برای حیات و..)ویا ذوالقرنین به سرزمینی رسید که خورشید در آب سیاهی غروب می کرد!! ویا چند مغرب و مشرق با توجه به اندیشه های غلط یونانی آن زمان!که در قرآن نیز تکرار شده! آیا این مطلب درسته یا نه
با سلام و عرض ادب در ابتدا عرض کنم که در مورد آسمان در قرآن آیات مختلف با تعبیرات مختلفی ذکر شده است کلمه "سماء" در لغت به معناى طرف بالا است، و این ، مفهوم جامعى است که مصداقهاى مختلفى دارد، لذا مى‏ بینیم در قرآن در موارد گوناگونى به کار رفته است: 1- گاهى به "جهت بالا" در قسمت مجاور زمین اطلاق شده، چنان که مى ‏فرماید: أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ"[1] آیا ندیدى خداوند چگونه مثل زده است گفتار پاک را به درخت پاکیزه‏اى که ریشه‏ اش ثابت و شاخه‏ اش در آسمان (چند متر از سطح زمین بالاتر) است". 2- گاه به منطقه‏ اى دورتر از سطح زمین (محل ابرها) اطلاق شده، چنان که مى ‏خوانیم: وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبارَکاً"[2] ما از آسمان آب پر برکتى نازل کردیم". 3- گاه به "قشر متراکم هواى اطراف زمین" ( جوّ ) گفته شده: وَ جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً"[3] ما آسمان را سقف محکم و محفوظى قرار دادیم". و اینکه خدا فرمود : « ما آسمان ( جو زمین ) را سقف محکمی قرار دادیم به این جهت است که جو زمین همچون سقفى بر بالاى سر ما قرار دارد، و داراى آن چنان استحکامى است که کره زمین را در برابر سقوط سنگ هاى آسمانى حفظ مى‏ کند، این سنگ ها که شبانه روز، مرتبا در حوزه جاذبه زمین قرار گرفته و به سوى آن جذب مى‏ شوند، اگر این قشر هواى متراکم نبود ما مرتبا در معرض سقوط این سنگ هاى خطرناک بودیم، اما وجود این قشر، سبب مى ‏شود که سنگ ها پس از برخورد با جو زمین مشتعل و سپس خاکستر شود. 4- و گاهى به معناى" کرات بالا" آمده است ثُمَّ اسْتَوى‏ إِلَى السَّماءِ وَ هِیَ دُخانٌ"[4] به آسمانها پرداخت در حالى که دود و بخار بودند" (و از گاز نخستین، کرات را آفرید). »[5] 5- اصطلاحی دیگر در مورد آسمان در آیات قرآن ذکری از خلقت و وجود « هفت آسمان »[6] به میان آمده است که « مقصود از "سماوات سبع" ( هفت آسمان ) همان معنى واقعى آسمان هاى هفتگانه است ، تکرار این عبارت در آیات مختلف قرآن، نشان مى ‏دهد که عدد "سبع" ( هفت ) در اینجا به معنى تکثیر[7] نیست، بلکه اشاره به همان عدد مخصوص است. از آیات قرآن چنین استفاده مى‏ شود که تمام کرات و سیاراتى را که ما مى ‏بینیم همه جزء آسمان اول است، و شش عالم دیگر وجود دارد که از دسترس دید ما و ابزارهاى علمى امروز ما بیرون است و مجموعا هفت عالم را به عنوان هفت آسمان تشکیل مى‏ دهند. چنان که قرآن مى‏ گوید: وَ زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِمَصابِیحَ"[8] ما آسمان پائین را با چراغ هاى ستارگان زینت دادیم". از این آیات بخوبى استفاده مى‏شود که همه آنچه را ما مى ‏بینیم و جهان ستارگان را تشکیل مى ‏دهد همه جزء آسمان اول است، و در ماوراى آن، شش آسمان دیگر وجود دارد که ما در حال حاضر اطلاع دقیقى از جزئیات آن نداریم. [9] چنانکه علم نجوم جدید نیز در این راستا حرکت کرده و تاییدی بر این نظر می باشد.[10] نتیجه اینکه: معنای دقیق کلمه « سماء و السّماء » که در قرآن آمده است ، « آسمان » نمی باشد . بلکه منظور طرف بالا می باشد . و در معانی « جوّ » ، « کمی بالاتر از سطح زمین » ، « مکان ابرها » و ... به کار رفته است . و در آیات قرآن تنها در برخی موارد در معنای « آسمان » ( جایی که ستاره ها و ... در آن هستند ) به کار رفته است. از طرفی قرآن چهارده قرن قبل ( که علم نجوم فاصله خیلی دوری با علم نجوم فعلی داشت ) ، عظمت جهان هستی و کوچکی این دنیای محسوس در برابر آنچه به چشم نمی آید را بیان داشته است . و با این بیان که تمام آنچه به چشم می آید و تمام کرات آسمان بالا آسمان اوّل است ، عظمت جهان را به روشنی تمام تبیین نموده است . و اینه فرموده آسمان را سقف محفوظی قرار دادیم خداوند متعال در قرآن توجه ما را به یکی از خصوصیات جالب آسمان جلب نموده است:(سوره انبیاء، آیه 32) این ویژگی و خصوصیت آسمان به واسطه تحقیقات و مطالعات علمی که در قرن بیستم به عمل آمده اثبات شده است. اتمسفر یا جو نقش اساسی در تداوم حیات بر روی زمین ایفا می نماید.هنگامی که بسیاری از شهاب سنگهای کوچک و بزرگ به زمین نزدیک می شوند اتمسفر زمین آنها را نابود می کند و به این ترتیب ما را از بلاها و خطرات بسیار بزرگ حفظ می نماید. کسانی که آسمان را تماشا می کنند به جنبه محافظتی اتمسفر کمتر فکر می کنند.آنها هرگز نمی اندیشند که اگر این ساختار وجود نداشت چه بر سَر دنیا می آمد. اگر اتمسفر یا همان جو وجود نداشت میلیونها شهاب سنگ با زمین برخورد نموده و آن را غیرقابل زندگی می کردند. لایه محافظت اتمسفر به موجودات زنده این امکان را می دهد که با آرامش و اطمینان به زندگی خود ادامه دهند. مسلماً این خداوند متعال است که انسانها را حفظ می نماید و این معجزه در قرآن توصیف شده است. به علاوه، اتمسفر مانع از رسیدن اشعه های نوری زیان آور برای موجودات زنده به سطح زمین می شود. جالب است بدانید که اتمسفر فقط اجازه می دهد اشعه های بدون ضرر و مفید مثل نور، اشعه فرابنفش و امواج رادیویی،به زمین برسند. وجود این اشعه ها برای زندگی ضروری و لازم می باشد، اشعه فرابنفش که اتمسفر قسمتی از آن را از خود عبور می دهد برای انجام عمل فتوسنتز گیاهان و برای ادامه حیات همه موجودات زنده بسیار لازم و با اهمیت است. قسمت بزرگی از اشعه فرابنفش که بسیار قوی و شدید است و از خورشید متصاعد می شود، به وسیله لایه اوزن اتمسفر،تصفیه می شود و فقط یک قسمت محدود از اشعه فرابنفش که لازم و ضروری است به زمین می رسد. نقش محافظتی اتمسفر به اینجا ختم نمی شود. این لایه،زمین را از سرمای شدید و منجمدکننده فضا که دمای آن حدود270ـ درجه است حفظ می نماید. علاوه بر اتمسفر، کمربند و «ان آلن» که از میدان مغناطیسی زمین بوجود آمده حلقه ای محافظتی در مقابل اشعه های مضری که سیاره ما را تهدید می کنند به وجود آورده است. این تشعشعات که به طور مداوم از خورشید و ستاره های دیگر متصاعد می شوند برای موجودات زنده کشنده اند. اگر کمربند یا لایه vanalen وجود نداشت، فوران های عظیم انرژی که به وفور در خورشید صورت می گیرد، همه موجودات زنده و به طور کلی حیات را در روی زمین از بین می برد. خارج از اتمسفر هر چه از زمین دور شویم دمای فضا سردتر و سردتر می شود. کره زمین به وسیله اتمسفر از سرمای منجمدکننده فضا که حدود270 ـ درجه می باشد محافظت می شود. لایه مگنتوسفر که از میدان مغناطیسی زمین بوجود آمده حلقه ای محافظتی در اطراف زمین ایجاد کرده که آن را در مقابل اجرام آسمانی، اشعه های فضایی و ذرات زیان آور حفظ می نماید. این کمربندهای محافطتی که تا هزاران کیلومتر بالاتر از زمین امتداد یافته اند؛موجودات زنده را در برابر انرژی کشنده ای که از فضا به آنها می رسد، حفظ می نمایند.حقایق علمی مذکور نشانگر این است که زمین به طور کامل محافظت می شود. در اینجا باید خاطر نشان کنیم که این موضوع و حفاظت شدن زمین در آیه قرآنی 1400 سال پیش مشخص شده است. (سوره انبیاء، آیه 32) دکتر هوگ رس اهمیت حلقه های وان آلن را اینچنین توضیح می دهد: زمین متراکم ترین سیاره منظومه شمسی است. این کره بزرگ که از نیکل و آهن تشکیل شده میدان مغناطیسی شدیدی ایجاد می کند. این میدان مغناطیسی، لایه محافظتی زمین در برابر تشعشات را پدید می آورد که به حلقه و آن آلن مشهور است. این لایه،زمین را در برابر بمباران تشعشعات حفظ می نماید». بدون این لایه،ادامه حیات در روی زمین ممکن نیست. تنها سیاره ای که مانند زمین از میدان مغناطیسی برخوردار است و از نواحی صخره ای تشکیل شده سیاره مریخ است. ولی شدت و قدرت میدان مغناطیسی زمین ضعیف تر است. لایه محافظتی در برابر تشعشعات که حلقه و الن آلن نامیده می شود خاص زمین است. براساس محاسبات انجام شده فقط انرژی آزاد شده در یکی از فوران ها و انفجارات خورشیدی برابر با انرژی100 صد میلیارد بمب اتمی مانند بمب منفجر شده در هیرو شیما می باشد. پنجاه و هشت ساعت پس از یک انفجار در خورشید مشاهده شد که عقربه های مغناطیسی قطب نما حرکات غیر معمولی از خود نشان می دهند و در فاصله 250 کیلومتری بالاتر از اتمسفر زمین،دمای هوا ناگهان به 2500 درجه افزایش یافت. نتیجه اینکه این سیستم حفاظتی بسیار عالی و کارآمد در بالای سطح زمین فعالیت می کند. سیستم مذکور کره ما را احاطه کرده و آن را از خطرات و تهدیدهای خارجی حفظ می نماید. دانشمندان به تازگی به این مسأله پی برده اند و این در حالی است که قرن ها پیش،قرآن کریم ما را از این مسئله آگاه کرده است که اتمسفر زمین مانند یک حلقه محافظتی عمل می کند. 1. ابراهیم، 24. 2. ق، 9. 3. انبیاء، 32. 4. فصلت، 11. 5. مکارم شیرازى ناصر، تفسیر نمونه ، 1374 ش ، ج 1 ، ص 164 ، دار الکتب الإسلامیة - تهران، چاپ اول. 6. بقره ، 29 ؛ فصّلت ، 12 ؛ طلاق ، 12 ؛ ملک ، 3 ؛ نوح ، 15 . 7. معنای این که عددی برای تکثیر باشد این است که خود عدد نشان دهنده تعداد واقعی نبوده و تنها رساننده زیادی آن چیز است . 8. فصلت، 12. 9. تفسیر نمونه ، ج 1 ، ص 165 و 167 ؛ طباطبایى ، سید محمد حسین، المیزان فى تفسیر القرآن ، ج 17 ، ص 369 ، دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ى مدرسین حوزه علمیه قم - قم، چاپ پنجم، 1417 ق. 10.عظمت دنیا ! رصدخانه "پالومار" عظمت جهان بالا را چنین توصیف مى ‏کند. " ... تا وقتى که دوربین رصدخانه پالومار را نساخته بودند، وسعت دنیایى که به نظر ما مى‏ رسد بیش از پانصد سال نورى نبود، ولى، این دوربین وسعت دنیاى ما را به هزار میلیون سال نورى رساند، و در نتیجه میلیونها کهکشان جدید کشف شد که بعضى از آنها هزار میلیون سال نورى با ما فاصله دارند، ولى، بعد از فاصله هزار میلیون سال نورى فضاى عظیم، مهیب و تاریکى به چشم مى‏ خورد که هیچ چیز در آن دیده نمى ‏شود، یعنى روشنایى از آنجا عبور نمى‏ کند تا صفحه عکاسى دوربین رصدخانه را متاثر کند. ولى بدون تردید در آن فضاى مهیب و تاریک صدها میلیون کهکشان وجود دارد که دنیایى که در سمت ما است با جاذبه به آن کهکشانها نگهدارى مى‏ شود. تمام این دنیاى عظیمى که به نظر مى‏رسد و داراى صدها هزار میلیون کهکشان است جز ذره‏اى کوچک و بى مقدار از یک دنیاى عظیم تر نیست و هنوز اطمینان نداریم که در فراسوى آن دنیاى دوم دنیاى دیگرى نباشد"، تفسیر نمونه ، ج 1 ، 168 و 169

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید