ارتباط با امام زمان (عج) و عدالت خدا
چرا معاصرین ائمه قبلی برخوردار از حضور فیزیکی امامشان بودند اما ما از چنین نعمتی محروم هستیم و این با عدالت خدا سازگار نیست
چند مسئله را توجه نمائید: اول: محروم شدن مردم از نعمت و گرفتار مشکلات شدن به دلیل بد کرداری خودشان است و ربطی به خدا نداشته لذا بی عدالتی نخواهد بود، خداوند متعال می فرماید: فَأَصابَهُمْ سَيِّئاتُ ما كَسَبُوا، سپس بديهاى اعمالشان به آنها رسيد.(1) وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُم، هر مصيبتى به شما رسد بخاطر اعمالى است كه انجام دادهايد.(2) مثلا اگر کسی به دلیل بی احتیاطی اتومبیل خود را قبل سفر چک نکند و ترمز ببرد و تصادفی رخ دهد و تا آخر عمر روی ویلچر، فلج بماند چه ربطی به خدا دارد؟ یا اگر عده ای زدند چراغ روشنائی کوچه و خیابان را شکستند و جاده تاریک شد و با این تاریکی مشکلاتی برای دیگران مثل تصادف و جراحت و کشتار رخ داد، خدا این وسط چه ظلمی کرده؟ نکند توقع دارید خداوند اختیار و آزادی را از مردم سلب کند تا آنها کار بد انجام ندهند؟!! که اگر این کار انجام شود اصل تکلیف انسان زیر سؤال می رود زیرا وقتی انسان مکلف است و در برابر خدا پاسخگو، که آزادانه بتواند بکند یا نکند. مردمان عصر ائمه نیز (اعم از سلاطین، خواص و عوام) نخواستند این شمع فروزان الهی در میان جامعه حاکم باشد و با جهل خود به خانه نیشینی و حذف آنها از صحنه اجتماع کمک نموده و جامعه بشری را از نعمت وجود خلیفة الله محروم ساخته و باعث بوجود آمدن مشکلات عدیده ای شدند، همه ی تقصیر متوجه آنهاست نه خدائی که تمام اسباب برخورداری مردم از چنین منبع فیضی را آماده ساخته است. دوم: آنچه مایه نجات است عمل به دستورات امام است نه صرفا درک فیض حضور. ما و شما برای چه به دنبال شناخت و درک فیض او هستیم؟! جز به خاطر فهیمدن خط فکری و خواست او؟! گرچه دیدن روی امام و ولی الله خود منشأ خیرات فراوانی است اما تلاش برای ملاقات امام واجب نیست، آنچه واجب است عمل به دستورات آنهاست. از طرفی دیگر بودند کسان زیادی که امام را دیدند مجاهدت و تلاش زیادی در اطاعت امر داشتند اما باوفا نماندند، آیا مطمئنید دین شما بالاتر از آنهاست؟ مثال معروفش زبیر است، زبیر چه خدمتهای فراوانی که نکرد؟ به تعبیر امیرالمؤمنین شمشیر زبیر چه غبار غمی که از پیامبر نزدود، زبیر قوم و خویش پیامبر، نبی و وصی را درک کرده اما شیطان در او نفوذ کرده و با امام زمانش جنگید (3) چه تضمینی وجود دارد که ما و شما امام زمان را درک کنیم و در فتنه ای گرفتار شویم و در برار مولایمان شمشیر نکشیم، لذا اگر دعا می کنیم خدا فرج امام زمان را برسان فوری دعا کنیم ما را نیز از یاران او قرار بده، که اگر این دومی نباشد هیچ بعید نیست جزء دشمنانش باشیم!! زیرا روایات فراوانی دال بر وجود فتنه شدیدتری در عصر ظهور دارد، یعنی فتنه های قبل ظهور به مراتب کمتر از فتنه های پس از ظهور است، چه عالمان و عابدانی که ذکر شب و روزشان ذکر یابن الحسن عجل علی ظهورک بود اما در عصر ظهور، برابر مولایشان شمشیر می کشند!! سوم: خداوند متعال طبق داده هایش به بشر، از آنها تکلیف می خواهد(4)، مثلا اگر به کسی چشم نداد به همان اندازه از او حساب می کشد، لذا برای کسانی که قادر نیستند به محضر امام برسند (به هر دلیلی) حسابرسی آسان تری خواهد داشت. چهارم: دوری راه و مشغله و گرفتاری مردم، خفقان حاکم و نظارت دقیق بر آمد و شدهای منزل امام و غیره از عواملی است که مانع درک حضور اکثر قریب به اتفاق مردم می شد، لذا غالب مردم زمان ائمه امکان دسترسی به امامشان را نداشتند و امورات شرعیه خود را از طریق مراجعه به فقهاء و وکلاء ائمه رفع و رجوع می کردند. امام صادق علیه السلام در مدینه زنده و حاضر بود، اما به ابان بن تغلب می فرماید در مسجد کوفه بشین و برای مردم فتوا بده، پس با وجود امام نیز فقهاء می توانند حلال و حرام الهی را بیان و ما را به تکلیف رهنمون سازند، در عصر غیبت امام زمان نیز چنین است. پرسش : چگونه می توان طوری با امام غائب ارتباط برقرار کرد تا مطمئن باشیم او صدای مرا شنید تا حضورش را احساس کنیم و شک در وجودش ننمائیم. پاسخ : ما انسانها برای درک محیط خود نیاز به ابزاری مثل چشم و گوش داریم، وقتی می توانیم صدائی را بشنویم که منبع تولید صدا یا نزدیکمان باشد یا بوسیله تقویت کننده ای مثل بلندگو یا تلفن آن را درک کنیم، وقتی می توانیم چیزی را ببینیم که انعکاس نور آن شئ به چشم ما بصورت مادی و حسّی برسد، لذا اگر بخواهیم با کسی صحبت کنیم حتما باید علاوه بر به کار گیری گوش و چشم مادی حواسش نیز به ما باشد، اما آیا خلیفه و حجت الهی نیز فقط با همین ابزار مادی می بیند و می شنود؟ قرآن برای اولیاء الهی ویژه گی خاصی می شمرد، خداوند متعال در موارد زیادی پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را بعنوان شاهد امت معرفی نموده است، مثلا: يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهيداً، پيامبر هم بر شما گواه است.(5) دقت کنید! پیامبر چگونه شاهد امت است؟ امتی که در اقصی نقاط عالم مشغول گناه و ثواب هستند پیامبر شاهد همه آنها خواهد بود، پش ایشان بدون استفاده از ابزار مادی مثل چشم و گوش شاهد بر رفتار و کردار و گفتار ما خواهند بود. پس اگر با پیامبر کسی رابطه بر قرار کند نباید فکر کند تخیل است، مگر اینکه پیامبر را نشناخته باشد. اشخاص دیگری نیز شریک در شاهد بودن پیامبر هستند پیامبر شاهد امت هستند ایشان با اجازه خداوند تمام مقامات خود غیر از نبوت را به اهل بیت معصومشان عطا کردند، که قرآن نیز آن را تأیید می کند: وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلى عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُون، بگو: «عمل كنيد! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را مىبينند! و بزودى، بسوى داناى نهان و آشكار، بازگردانده مىشويد و شما را به آنچه عمل مىكرديد، خبر مىدهد.(6) دقت کنید! خداوند علاوه بر پیامبر به مؤمنان نیز آگاهی از احوال انسانها را عطا می کند، این مؤمنان همان اهل بیت معصوم پیامبر(علیهم السلام) هستند که در حال حاضر آن شخص کسی نیست جز مولی الکونین حضرت حجة بن الحسن العسکری ارواحنا فداه. وقتی بتوان هنگام زیارت امام شهیدی که در ظاهر زنده نیست حرف بزنیم، به او بگوئیم شهادت می دهم تو مرا می بینی و جایگاه مرا میدانی و جواب سلامم را می دهی قطعا و به طریق اولی می توان با امام حی و حاضر گفتگو نمود، لذا اگر تصور شود تخیل است، باید از شرّ شیطان به خدا پناه برد. در این رابطه حکایات زیادی نقل شده که امکان ردّ همه آنها دور از عقل و انصاف است، به یکی از آنها اشاره می شود: علامه حلّي طي سفري از حله به كربلا ، به محضر نوراني امام عصر عليه السلام مي رسد ، امام زمان ارواحنافداه خم ميشوند، عصاي علامه را برمي دارند وبه دست ايشان مي دهند. درهمين هنگام سؤالي در ذهن علامه القا مي شود واز محضر امام مي پرسد: در اين عصر وزمان كه دوره غيبت كبراست ، آيا ميتوان حضرت صاحب الامر عليه السلام را ملاقات كرد؟ حضرت در پاسخ ميفرمايندك چگونه نميتوان وحال آنكه دست او هم اكنون در دست توست . به محض اينكه علامه پاسخ را ميشنوند، بي اختيار خود را به زمين مي اندازد تا پاي مبارك حضرت را ببوسد كه در اين هنگام از كثرت شوق مدهوش مي شود. امام زمان هیچگاه از پیروان اهل بیت غافل نبوده و رحمت خاصشان همیشه بر سرمان بوده است، چه اینکه ایشان می فرماید: انا غير مهملين لمراعاتكم, و لا ناسين لذكركم, و لو لا ذلك لنزل بكم اللاواه, واصطلمكـم الاعداء. فـاتقـوا الله جل جلاله و ظاهـرونـا. ما در رعايت حال شما كوتاهى نمى كنيم و ياد شما را از خاطر نبرده ايم,كه اگر جز ايـن بود گرفتاريها به شما روى مى آورد و دشمنان, شما را ريشه كـن مى كردند. از خدا بترسيد و مارا پشتيبانى كنيد.(7)
ـــــــــــــــ
(1)سوره شوری آیه 30.
(2) سوره زمر آیه 51.
(3)لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها، خداوند هيچ كس را، جز به اندازه تواناييش، تكليف نمىكند. سوره بقره آیه 286. مضمون این آیه جمعا در پنج آیه قرآن نیز آمده است.
(4) ر.ک: الجمل ص 209.
(5) سوره بقره آیه 143.
(6) سوره توبه آیه 105.
(7)احتجاج ج 2 ص 497.
برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید