شراب بهشتی

تعبیر "غول" و "ینزفون" در آیه 47 سوره صافات چه چیزهایی را از شراب های بهشتی دور می سازد؟

«لا فيها غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنْها يُنْزَفُونَ»؛ شرابى كه نه در آن مايه تباهى عقل است، و نه از آن مست مى‏ شوند.(1) در این آیات کریمه ـ که بیانگر نعمات و پاداش های بهشتی بندگان مخلص خداست ـ از نعمت شراب طهور الهی یاد می کند. این شراب فقط در نامش با شراب های دنیوی ـ که مست کننده و زایل کننده عقل اند ـ شباهت دارد اما ماهیتش چیز دیگری است. پیش تر در «اینجا» درباره تفاوت های شراب دنیوی و شراب بهشتی مباحثی از آیات کریمه قرآن عرض کرده ام که ان شاء الله مطالعه می فرمایید.

قرآن در آیه 90 مائده می گوید: شراب عملی شیطانی است اما در آیه 15 سوره محمد (ص)، شراب را از نعمتهای بهشتی یاد می کند. اگر شراب عملی شیطانی است پس آنجا هم شیطانی است. علت چیست؟!

1- در لغت عرب شرب به معنای نوشیدن و شراب به معنای نوشیدنی است. به «خمر» هم شراب می گویند چون مایعی است که نوشیده می شود. (1) یک آیه به عنوان نمونه: وَ ما يَسْتَوِي الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ ... (فاطر/12) دو دريا يكسان نيستند: اين يكى دريايى است كه آبش گوارا و شيرين و نوشيدنش خوشگوار است