ماه
چطور خداوند در آیه 40 سوره یس می فرماید خورشید به ماه نمی رسد و یا شب نمی تواند بر روز پیشی بگیرد؟ مگر خورشید و ماه پشت سر همدیگرند که به همدیگر برسند یا به هم ملحق شوند؟ آیا این آیه مطابق فکر افراد قدیم هست که فکر می کرند خورشید حرکت می کند و زمین تخت هست؟
چرا خدا در قرآن (سوره نوح آیات ۱۵ و ۱۶) گفته "ما ماه را نور هفت آسمان (در برخی جاها گفته آسمانها)" قرار دادیم؟
با این که خورشید بین طبقات آسمان مثل بقیه ستاره ها دیده می شود و حتی می توان گفت بین بقیه ستاره ها گم است، چطور می تواند به گفته قرآن (نوح/15) چراغ فروزنده باشد؟ حتی ماه که از خورشید هم کوچکتر است و بین طبقات آسمان اصلا به چشم نمی آید؟
«وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فيهِنَّ نُوراً وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً»؛ و ماه را در ميان آسمان ها مايه روشنايى، و خورشيد را چراغ فروزانى قرار داده است؟(1)
با توجه به این که به گفته امام علی(ع) تعداد سال های خواب ماندن اصحاب کهف، در قرآن به قمری آمده است، چرا تعداد دفعات تکرار کلمه سال، 365 بار و به تعداد روزهای شمسی آمده است؟
قرآن ماه و خورشید را به عنوان شاخصی برای شناسایی زمان قرار می دهد: «اَلشَّمسُ والقَمَرُ بِحُسبان»(1) هم چنین در آیه دیگری می فرماید، کار هیچ یک کمترین تداخلی با کار دیگری ندارد: «لاَالشَّمسُ یَنـبَغی لَها اَن تُدرِکَ القَمَرَ و لاَ الَّیلُ سابِقُ النَّهارِ وکُلٌّ فی فَلَک یَسبَحون»(2)
طبق آیات قرآن آسمان دنیا پایین ترین اسمانها بوده که با ستارگان تزئین شده و از هر نفوذی حفظ شده است.[1] از طرفی در زبان عربی به هر نفوذ کننده ای شیطان گفته می شود. در جای دیگر گفته است آسمان را هفت طبقه خلق کرده و ماه و خورشید را در بین آنها قرار داده است[2]. یعنی در طبقه ای غیر از آن طبقه ای که دیگر ستارگان هستند؛ لازمه این حرف این است که ما برای رفتن به ماه باید از ستارگان عبور کنیم. از طرفی از انجا که عبور و نفوذ به آسمان اول غیر ممکن است؛ رفتن به ماه اصلا غیر ممکن است.
اول :
