تفاوت شیعه و دوستدار

«اَنا مِنْ شیعَتِکُمْ، قالَ (علیه السلام): اِتَّقِ اللّه! وَ لا تَدَّعِینَ شَیْئا یَقُولُ اللّهُ لَکَ «کَذِبْتَ وَ فَجَرْتَ فى دَعْواکَ». إنَّ شیعَتَنا مَنْ سَلُمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ کُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَ دَغَلٍ. وَلکِنْ قُلْ أنَا مِنْ مَوالیکُمْ وَ مُحِبُّکُمْ (1) من، شیعه شما هستم. امام فرمود: تقوا داشته باش! چیزى نگو که خدا بگوید «دروغ گفتى و در ادعایت، گمراهى به خرج دادى». شیعه ما، کسى است که قلبش از هر گونه شائبه و دغلکارى پاک باشد. بنابراین، بگو: من، از دوستان و علاقه‌ مندان شما هستم.»

 

ثانیا: در بیانات دینی، تفاوت های رفتاری شیعه بیان شده است؛ به عنوان نمونه حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) به جابر فرمود:
«يَا جَابِرُ أَ يَكْتَفِي مَنِ انْتَحَلَ التَّشَيُّعَ‏ أَنْ يَقُولَ بِحُبِّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَوَ اللَّهِ مَا شِيعَتُنَا إِلَّا مَنِ اتَّقَى اللَّهَ وَ أَطَاعَهُ وَ مَا كَانُوا يُعْرَفُونَ يَا جَابِرُ إِلَّا بِالتَّوَاضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ الْأَمَانَةِ وَ كَثْرَةِ ذِكْرِ اللَّهِ وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلَاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوَالِدَيْنِ وَ التَّعَاهُدِ لِلْجِيرَانِ مِنَ الْفُقَرَاءِ وَ أَهْلِ الْمَسْكَنَةِ وَ الْغَارِمِينَ وَ الْأَيْتَامِ وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ كَفِّ الْأَلْسُنِ عَنِ النَّاسِ إِلَّا مِنْ خَيْرٍ وَ كَانُوا أُمَنَاءَ عَشَائِرِهِمْ فِي الْأَشْيَاءِ قَالَ جَابِرٌ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا نَعْرِفُ الْيَوْمَ أَحَداً بِهَذِهِ الصِّفَةِ فَقَالَ يَا جَابِرُ لَا تَذْهَبَنَّ بِكَ الْمَذَاهِبُ حَسْبُ الرَّجُلِ أَنْ يَقُولَ أُحِبُّ عَلِيّاً وَ أَتَوَلَّاهُ ثُمَّ لَا يَكُونَ مَعَ ذَلِكَ فَعَّالًا فَلَوْ قَالَ إِنِّي أُحِبُّ رَسُولَ اللَّهِ- فَرَسُولُ اللَّهِ ص خَيْرٌ مِنْ عَلِيٍّ علیه السلام ثُمَّ لَا يَتَّبِعُ سِيرَتَهُ وَ لَا يَعْمَلُ بِسُنَّتِهِ مَا نَفَعَهُ حُبُّهُ إِيَّاهُ شَيْئاً فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْمَلُوا لِمَا عِنْدَ اللَّهِ لَيْسَ بَيْنَ اللَّهِ وَ بَيْنَ أَحَدٍ قَرَابَة (2)

اى جابر! آیا کسى که ادعاى شیعه بودن را دارد به همین که بگوید: من اهل بیت را دوست دارم، کافى است؟ به خدا قسم! شیعه ما نیست مگر کسى که تقوا دارد و اطاعت خدا مى کند و نشانه هاى آنها این است که:

1. متواضع

2. خدا ترس

3. امانت دار

4. زیاد ذکر خدا مى کنند

5. زیاد روزه مى گیرند

6. زیاد نماز مى خوانند

7. با پدر و مادر نیکى مى کنند

8. به همسایه فقیر و مسکین، بدهکار و یتیم رسیدگى مى کنند

9. راستگو هستند

10. قرآن مى خوانند

11. زبانشان را از مردم بازمى دارند. (مگر به گفتار خوب)

12. امین اموال فامیل خود مى باشند
جابر مى گوید: اى فرزند رسول خدا! من در این زمان کسى را با اوصافى که فرمودید نمى شناسم. حضرت فرمود: «اى جابر! راه و روش مردم فاسد تو را به سوى خود نکشد. آیا این کافى است که کسى بگوید: من على (علیه السلام) را دوست مى دارم و بعد از این حرف، براى دین خود کارى انجام ندهد؟
اگر کسی بگوید: من رسول خدا را دوست مى دارم، در حالى که رسول خدا مقامش از على (علیه السلام) بالاتر است و بعد از این سخن، نه به سیره پیامبر عمل کند و نه به سنت او، آیا این دوستى براى او فایده اى دارد؟ پس از خدا بترسید و براى رسیدن به آنچه نزد خداوند است عمل انجام دهید; چون میان خداوند و کسى خویشاوندى نیست.»

 

هم چنین یکی از مهم ترین اصول رفتاری شیعه واقعی، خوف و خشیت از حضرت حق است که موجب تقوای الهی نیز می شود. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در بیانی می فرمایند:

«یا عَلِيُّ شِيعَتُكَ‏ الَّذِينَ‏ يَخَافُونَ‏ اللَّهَ فِي السِّرِّ وَ يَنْصَحُونَهُ فِي الْعَلَانِيَةِ يَا عَلِيُّ شِيعَتُكَ الَّذِينَ يَتَنَافَسُونَ فِي الدَّرَجَاتِ لِأَنَّهُمْ يَلْقَوْنَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَا عَلَيْهِمْ مِنْ ذَنْبٍ يَا عَلِيُّ أَعْمَالُ شِيعَتِكَ سَتُعْرَضُ عَلَيَّ فِي كُلِّ جُمُعَةٍ فَأَفْرَحُ بِصَالِحِ مَا يَبْلُغُنِي مِنْ أَعْمَالِهِمْ وَ أَسْتَغْفِرُ لِسِيِّئَاتِهِم‏ (3)

اى على! شیعه تو، کسانى هستند که در آشکار و نهان، از خدا مى ترسند. اى على! شیعه تو، کسانى هستند که [در قیامت] در طىّ درجات، از هم سبقت مى گیرند و خدا را ملاقات مى کنند در حالى که گناهی ندارند، اى على! اعمال شیعه تو، هر جمعه به من عرضه مى شود؛ من از کارهاى نیک آنان خوشحال مى شوم و براى کارهاى ناشایست آنان استغفار مى کنم.»

 

پی نوشت ها:
1. بحار الأنوار(ط- بيروت)، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، 1403 ق‏، ج65، ص156.
2. الكافي(ط- الإسلامية)، كلينى، محمد بن يعقوب‏، دار الكتب الإسلامية، تهران‏،1407 ق‏، ج2، ص74.
3. الأمالي (للصدوق)، ابن بابويه، محمد بن على، تهران‏،1376 ش‏، ص56.