شباهت ولادت امام زمان(ع) با ابراهیم(ع)

شباهت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به حضرت ابراهیم (علیه السلام) در ولادت چیست؟

آن چه درباره ولادت حضرت حجت (علیه السلام) در منابع نقل شده، حاکی از عظمت وجودی حضرت حجت و مخفی بودن ولادت ایشان است. با این که عمّال حکومتی بنی عباس در صدد بودند از تولد آن حضرت مطلع شوند؛ حتی جاسوس زن به میان خانه امام رفت و آمد داشت، باز ولادت آن حضرت به امر الهی مخفیانه بود. کما این که حضرت ابراهیم (علیه السلام) هم ولادت مخفیانه داشت. مادر ایشان هم در غاری فرزندش را به دنیا آورد. زیرا نمرود بر اساس خوابی که دیده بود، معبران خبر از ظهور فرزندی دادند که تاج و تخت او را ویران می کند، او هم دستور داد هر نوزاد پسری متولد شد او را بکشند. اما به امر الهی مادر حضرت ابراهیم (علیه السلام) او را درون غار به دنیا آورد.(1)
اما در مورد ولادت حضرت مهدی (علیه السلام) طی نقلی که مرحوم "مجلسی" در «بحار الانوار» آورده است می ­گوید: امام حسن عسکری (علیه السلام) به عمه خود حکیمه خاتون فرمود: عمه امشب در منزل بمان که خداوند شخصی را به دنیا می­ آورد که حجت خدا در زمین است. حکیمه خاتون سوال کرد مادر او کیست؟ حضرت فرمود: نرجس خاتون. حکیمه پرسید آثار وضع حمل در او نمی ­بینم. امام فرمود به همین علت می گویم در خانه بمان. حکیمه می­ گوید پاسی از شب گذشت من دیدم خبری از تولد فرزند نیست، نزدیک بود شک کنم، که امام حسن عسکری (علیه السلام) در مکانی که بودند با صدای بلند فرمودند عمه تعجیل مکن وقت نزدیک است.
وی می گوید: پس از اقامه نماز افطار کردم و خوابیدم، سحرگاه برای انجام نماز شب برخاستم. بعد از نماز دیدم نرجس خوابیده و از وضع حمل او خبری نیست. پس از تعقیب نماز دو باره خوابیدم که پس از لحظه­ ای با اضطراب بیدار شدم دیدم نرجس نیز بیدار است ولی هیچ گونه علامتی در وی مشهود نیست. همین که صدای مبارک امام حسن عسکری (علیه السلام) را شنیدم مشغول خواندن سوره الم سجده و یس شدم. در این موقع نرجس با حال اضطراب از خواب برخاست من به وی نزدیک شدم و نام خدا را بر زبان جاری کردم و پرسیدم آیا درخود چیزی احساس می کنی؟ گفت: آری. چیزی نگذشت پرده ای از نور بین من و او حائل گردید فرزندی نورانی از وی متولد شد و مواضع هفتگانه سجده را روی زمین گذاشته و ذکر می گوید. او را در آغوش گرفتم در حالی که پاک و پاکیزه بود. در این زمان امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمود نوزاد را نزد من آور امام حسن عسکری (علیه السلام) فرزندش را به سینه چسباند. زبان در دهان او گذاشت و دست بر چشم و گوش او کشید و فرمود فرزندم با من حرف بزن.
آن مولود مسعود گفت: شهادت می دهم به وحدانیت پروردگار و رسالت حضرت محمد(صلی الله علیه و آله)، سپس بر امیرالمومنین(علیه السلام) و ائمه طاهرین (علیهم السلام) درود فرستاد و چون به نام پدرش رسید دیدگان گشود و سلام کرد.(2)

پی نوشت ها:
1. تاریخ طبری، دارالکتب العربی، بی تا، بیروت، ج 1 ص 143.
2. مجلسی، بحار الانوار، اسلامیه، 1363ش، تهران، ج 51، ص 19-20.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمایید