راه ترک گناه اخلاقی
چطور می شود گناهی را ترک کرد؟ عامل اصلی بدبختی آدمی ارتکاب حرام و گناه است و اگر انسان بخواهد از حرام دوری کند و از این سمّ مهلک نجات یابد، رعایت نکات زیر ضروری است: 1- تصمیم جدی و قاطع بر گناه نکردن: تا انسان عزم راسخ بر ترک گناه نداشته باشد، چندان توفیقی در عدم ارتکاب گناه به دست نمی آورد. 2- توجه کامل به این که خداوند در همه حالات، آگاه و ناظر بر اعمال ما است و حتی بر خطورات قلبی ما (در دل می گذرد) احاطه دارد و از آن ها هم با خبر است: اگر انسان چنین یقینی داشته باشد، خجالت می کشد گناه کند و از دستورهای خالقش سرپیچی نماید. برای این که انسان به چنین توجهی موفق شود، همیشه به یاد خدا بودن بسیار سودمند است. این که گفته می شود انسان باید همیشه به یاد خدا باشد، بدین خاطر است که با یاد خدا انسان از مهلِکات دور می شود و به عوامل سعادت نزدیک می گردد. علی(علیه السلام) فرمود: «خدا را در همه جا یاد کنید، زیرا در همه جا با شما است.»(1) حضرت در حدیث دیگر فرمود: «ذکر دو گونه است: یاد خدا به هنگام مصیبت و بهتر از آن یاد خدا در رویارویی با حرام است که این یاد خدا مانع از ارتکاب حرام می شود.»(2) قرآن فرمود: «آیا (او که اهل گناه و شرک است) ندانست که خدا می بیند.»(3) 3- تفکر در عواقب زیان بار گناه: اگر انسان توجه کامل داشته باشد که معصیت افزون بر آثار سوء دنیوی، چه عذاب های غیر قابل تحمل اُخروی به دنبال دارد، مطمئناً از گناه دوری می جوید. قرآن می فرماید: «هر کس به خدای خود با حالت گناه وارد شود، جزای او جهنمی است که در آن جا نه می میرد و نه زنده می ماند.»(4) در آیه دیگر فرمود: «(در روز قیامت) گناهکار دوست دارد که فرزندان، زن، برادر، همه خویشان و همه اهل زمین را فدا می کرد تا از عذاب نجات می یافت، (ولی) چنین نیست، (بلکه) آن آتش شعله کش است و ...»(5) در جای دیگر فرمود: «در روز قیامت کافر گوید: ای کاش خاک بودم.»(6) 4- مقایسه بین بهشت و جهنم: اگر انسان یک مطالعه اجمالی در آیات و روایات اهل بیت (علیهم السلام) در مورد نعمت های بهشتی و عذاب های جهنمی داشته باشد، مطمئناً به بهشت شوق پیدا می کند و از جهنم می ترسد در نتیجه مرتکب گناه نمی شود. در این زمینه مطالعه جلد شش کتاب «پیام قرآن» اثر آیت الله مکارم شیرازی بسیار مفید است. قرآن در مقایسه بین ثواب و عذاب اخروی می فرماید: «وصف بهشتی که به پرهیزکاران وعده داده شده (چنین است) که در آن، جوی هایی از آب گوارا، و جوی هایی از شیری که مزه اش تغییر ناپذیر است، و جوی هایی از شراب لذت بخش برای آشامندگان، و جوی هایی از عسل پاکیزه (وجود دارد) و برای شان در آن جا همه گونه میوه هست، نیز آمرزشی از جانب پروردگارشان. (آیا چنین کسی) همانند کسی است که جاودانه در آتش است و به آنان آبی جوشان نوشانده می شود که دل و روده های شان را پاره پاره می کند؟!»(7) امیرمؤمنان (علیه السلام) فرمود: «مغبون کسی است که بهشت عالی را به گناه پست بفروشد.»(8) 5- باور کردن این که شیطان و نفس امّاره، دشمن انسانند: وقتی انسان یقین پیدا کرد که اینان دشمن اویند، به حرف آنان گوش نداده و گناه نمی کند. قرآن می فرماید: «ای بنی آدم، آیا با شما پیمان نبسته بودم که شیطان را نپرستید که او دشمن آشکار شما است؟!»(9) در آیه دیگر فرمود: «نفس امّاره بسیار وادار کننده به بدی است.»(10) 6- عمر انسان زودگذر است و در آینده بسیار نزدیک به نتایج اعمالش خواهد رسید: اگر انسان به این مسئله عنایت داشته باشد و فکر نکند که فعلاً خبری از سرای آخرت نیست، در عدم ارتکاب گناه مؤثر است، چرا که خیلی از افراد به خیال این که عواقب وخیم معصیت دیر به سراغ انسان می آید، مرتکب معصیت می گردند. قرآن فرموده: «آن ها (کافران) آن (روز عذاب را) دور می بینند، و ما آن را نزدیک می بینیم.»(11) 7- دورى گزیدن از صحنه گناه: پیشگیرى از گناه آسان ترین راه مبارزه با گناه است. جوانى که مى خواهد گناه نکند باید خود را از صحنه هاى گناه دور نگه دارد. مثلاً از دیدن عکس و فیلم مبتذل و اختلاط با نامحرم و شرکت درمجلس گناه بپرهیزد. در پایان حدیثی را که امام حسین (علیه السلام) درباره رهایی از معصیت فرموده می آوریم: مردی به خدمت حضرت حسین (علیه السلام) رسیده و عرض کرد: من مردی گناهکارم و صبر بر معصیت (استقامت در برابر آن) ندارم، مرا موعظه فرما. حضرت فرمود: «پنج عمل انجام ده، آن گاه هر گونه که خواستی گناه کن: 1ـ روزی خدا را نخور و هر چه می خواهی گناه کن. 2ـ از ولایت خدا بیرون رو و هر چه خواستی گناه کن. 3ـ در جایی گناه کن که خدا تو را نبیند. 4ـ به هنگام مرگ نگذار حضرت عزرائیل جانت را بگیرد و هر چه خواستی گناه کن. 5ـ وقتی مالک دوزخ تو را به آتش می اندازد، داخل آتش نرو، آن وقت هر گناهی خواستی انجام ده.»(12) در این حدیث حضرت قصد دارد بفرماید: تو که بر هیچ یک از این پنج چیز قادر نیستی، پس چگونه گناه انجام می دهی و خود را بدبخت می کنی؟!
____________
(1) احسان بخش، صادق، آثار الصادقین، ج 6، ص 295، شماره 8567.
(2) همان، ص 294، شماره 8562.
(3) علق/ 14.
(4) طه/ 74.
(5) معارج/ 11 ـ 15.
(6) نبأ/ 40.
(7) محمد/ 15.
(8) غررالحکم، ج 1، ص 356.
(9) یس/ 60.
(10) یوسف/ 14.
(11) معارج/ 6.
(12) آثار الصادقین، ج 6، ص 349، شماره 8789.
برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید