بی ریایی

چرا به افراد بی ریا که صادقانه و رو راست کار می کنند و حتی خروجی های ارزشمندی نیز دارند توجهی نمی شود و حتی در بعضی مواقع آن ها را به ریاکاری هم دعوت می نمایند. چرا اینگونه آدم ها را سبک می شمارند؟ آن چه که مطرح فرمودید در واقع مربوط به آسیب های اجتماعی است، به گونه ای که در بعضی شرایط امور ناهنجار جای خود را به هنجارها می دهند و این دو جایگزین همدیگر می شوند. گاهی عواملی گوناگون از جمله تربیت نادرست خانوادگی، تبلیغات سوء، مشکلات گوناگون اعم از اقتصادی و اجتماعی و از همه مهمتر ضعف ایمان باعث می شود که رنگ الهی در اعمال و رفتار انسان ها کم رنگ شود، و البته انسان های متدین نیز به اندازه ی شایستگی خود مورد توجه واقع نشوند و یا حتی در بعضی از جمع ها طرد شوند. البته لازم است توجه کنیم کسی که عملش خالصانه و برای رضای خداوند باشد، نه تعریف و تمجیدهای دیگران او را به وجد می آورد و نه طرد آن ها او را بی انگیزه می کند. البته این سخن به این معنا نیست که نسبت به جامعه و نگرش جامعه و افراد بی تفاوت باشیم بلکه منظور این است که ما باید در مسیر درست حرکت کنیم، خواه ناخواه حرکت ما در این مسیر موافقان و مخالفانی خواهد داشت. بنابراین تمام تلاش ما باید در جهت رضایت الهی باشد نه جلب توجه عموم. در یک جامعه دینی و اسلامی، معیار و ملاک برای تشخیص رفتارهای بهنجار از نابهنجار آموزه های دین است. همان طور که اشاره کردم عوامل مختلفی می تواند در تبدیل ناهجار ها به هنجارها دخیل باشد، وضعیت اجتماعی، اقتصادی، موقعیت خانوادگی، تربیتی، شغلی و طرز فكر و نگرش مردم می تواند در ایجاد این امور اثر گذار باشد. رسانه های دیداری، شنیداری و مكتوب می توانند از جمله مؤلفه های در خور توجه در ایجاد این نوع رفتارها باشند. نقش رسانه های جمعی، به ویژه ماهواره و اینترنت در رواج بی بند و باری اخلاقی، مقابله با هنجارهای اجتماعی، عدم پای بندی مذهبی و کم رنگ شدن ارزش و اهمیت متدینین، بسیار قابل توجه است. به سخره گرفتن مذهب و دین و ارزش های اخلاقی توسط بعضی رسانه ها می تواند دلیلی باشد بر مشاهده ی این نوع رفتارها در یک جامعه ی اسلامی. متاسفانه به دلیل وجود رسانه های غربی و ماهواره ها مردم جامعه ی ما تا حدودی آسیب پذیر شده و از فرهنگ نا درست القاءشده توسط این تبلیغات پیروی می کنند و همان طور که آگاهید این برنامه ها نیز هدفی جز تایید خیانت و دروغگویی و بی اخلاقی ندارند. بنابراین در بسیاری از موارد مشاهده می کنیم که افراد نه مغرضانه بلکه تنها به دلیل غفلت و تحت تاثیر قرارگرفتن از این نوع برنامه ها ممکن است افراد متدین را طرد نمایند. عوامل فردی و ویژگی های شخصی افراد نیز در طرد کردن افراد صادق موثر است. گاهی نیز عوامل روانی همچون حساسیت، نفرت، قدرت طلبی، پرخاشگری، حسادت، بیماری های روانی و سایر عوامل معطوف به شخصیت می تواند در ایجاد این نوع نگرش در میان افراد جامعه موثر باشند. فقر فرهنگی و تربیت نادرست در این بین از اهمیت بیشتری برخوردار است. اسلام عزیز، به امر به معروف و نهی از منكر به عنوان وظیفه همگانی توجه كرده، اما متاسفانه ما به دلیل عدم توجه به این واجب الهی هم خود دچار مشکل شده ایم و هم جامعه را دچار مشکل کرده ایم. اگر این مسأله در جامعه ی ما به خوبی رعایت می شد صداقت و عدم نفاق و در یک کلام دینداری در جایگاهی بسی والاتر و بالاتر از آن چه که هست می بود.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید