پیامبر(ص) سرپرست علی(ع)

پس از وفات حضرت عبدالمطلب، سرپرستی پیامبر (صلی الله علیه و آله) به حضرت ابوطالب سپرده شد. بعدها سرپرستی حضرت علی (علیه السلام) هم به پیامبر (صلی الله علیه و آله) سپرده شد، لطفاً در این مورد و مدت این سرپرستی توضیحاتی بفرمایید؟

پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)، هشت ساله بود که عموی مهربانش حضرت ابوطالب، سرپرستی و نگهداری از ایشان را پذیرفت؛ زیرا ایشان علاقه خاصی به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) داشت. هر چند در مورد مدت ادامه داشتن این سرپرستی مدت زمان خاصی در منابع ذکر نشده است، ولی اینگونه به نظر می رسد که این موضوع تا زمان ازدواج حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) با حضرت خدیجه(سلام الله علیها) در سن 25 سالگی ادامه داشته است. هر چند جناب ابوطالب تا پایان عمر شریفش بزرگترین حامی آن حضرت بوده است. اما در مورد سرپرستی امام علی(علیه السلام) توسط پیامبر(صلی الله علیه و آله): مجاهد بن جبر گوید: «از نیکی هائی که خداوند در باره علی ابن ابیطالب (علیه السّلام) انجام داد؛ این بود که برای قریش گرفتاری شدیدی پیش آمد و آنان از نظر زندگی در تنگنا قرار گرفتند. در میان آنها وضع ابو طالب که فرزندان و اهل و عیال زیادی داشت؛ خوب نبود. یکی از روزها حضرت رسول (صلی اللَّه علیه و آله) به عباس بن عبد المطلب گفت: تو از این سختی که اکنون پدید آمده اطلاع داری و اوضاع ابو طالب را هم می دانی. اکنون لازم است برویم، هر کدام یکی از فرزندان او را تکفل کنیم؛ تا وی از این سختی رهائی یابد. در این هنگام حضرت رسول و عباس نزد ابو طالب رفتند و مطالب خود را به وی اظهار داشتند. ابو طالب گفت: عقیل را برای من بگذارید و دیگران را با خود ببرید. پیغمبر، علی، را با خود برد و او همواره در نزد او بود؛ تا آنگاه که آن حضرت به رسالت برانگیخته شد. علی (علیه السّلام) هم بلافاصله به او ایمان آورد و گفته های او را تصدیق کرد»(1) در مورد هدف پیامبر(صلی الله علیه و آله) از این پیشنهاد و قبول سرپرستی امام علی(علیه السلام) باید گفت: پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) بعد از ازدواج با خدیجه، به عمویشان ابوطالب گفت: دوست دارم که یکی از فرزندانت را به من بسپاری که هم کمکی برای من باشد و هم جبران محبتت را کرده باشم! ابوطالب گفت: هرکدام را می‌خواهی انتخاب کن! پیامبر(صلی الله علیه و آله) نیز علی(علیه السلام) را انتخاب کرد. به عبارتی، پیامبر(صلی الله علیه و آله) با پذیرش این سرپرستی، هم می‌خواست زحماتی را جبران کند که ابوطالب و همسرش فاطمه بنت اسد در کودکی برای او کشیده بودند و هم علی(علیه السلام) را از همان کودکی در دامان خود و همسرش خدیجه(سلام الله علیها) پرورش دهد.(2) اما در مورد مدت دقیق این سرپرستی مطلب خاصی نیافتیم.

پی نوشت ها:

1 . ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج‏ 3، ص 25، بیروت، دارالفکر، 1407ق؛ الاستیعاب، ج ‏1، ص 38؛ ذهبی، شمس الدین محمد بن احمد، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، تحقیق، تدمرى، عمر عبدالسلام، ج ‏1، ص 136، بیروت، دارالکتاب العربى، چاپ دوم، 1413ق

2. ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن على‏، مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏2، ص179- 180، قم، علامه‏، چاپ اول، 1379ق‏.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید