همسفر کربلا

قصد کردم با زوجی همسفر کربلا شوم ولی از این که مذهبی نیستند مشکل دارم و می ترسم در این سفر، کارم غصه خوردن از کارهایشان باشد. آیا رفتن به کربلا همراه آن ها کار درستی هست؟

نتخاب کردن همسفر مناسب در مسافرت، بسیار مهم است. امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در حدیثی درباره همسفر می فرماید: «سَلْ عَنِ الرَّفیقِ قَبْلَ الطَّریقِ»؛ پیش از آن که بخواهی مسافرت بروی، رفیق مناسب راه را جویا باش.(1) در عین حال در رابطه با سؤال شما توجه به چند نکته ضروری است: 1. زیارت، خصوصا زیارت اباعبدالله (علیه السلام) و به طور خاص در ایام اربعین، بسیار مهم است و سفارش شده؛ بنابراین اگر موقعیتی برایتان هست، بهتر است از آن استفاده کنید. 2. به طور کلی در برخورد با انسان هایی که نسبت به رعایت برخی امور دینی کمتر ملاحظه و مراقبت می کنند، باید توجه کنید که اگر شرایط امر به معروف و نهی از منکر وجود دارد، به نحو مناسبی به آن ها تذکر دهید؛ در غیر اینصورت غصه خوردن چه اثری دارد؟! البته که انسان از دیدن گناه و نافرمانی پروردگار متاثر می شود، ولی نه در حدی که برای خودتان مشکل ایجاد کنید. خداوند حتی به پیامبر بزرگوار اسلام (صلی الله علیه و آله) توصیه می کند که وظیفه تو فقط راهنمائی و ارشاد مردم است؛ بیش از این وظیفه ای نداری و لازم نیست خودت را بیش از حد اذیت کنی: «لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ؛ إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ»؛ گوئی می خواهی بخاطر اين كه آن ها ايمان نمی آورند، جان خود را از شدت اندوه از دست بدهی؛ اگر ما اراده کنیم معجزه ای بزرگ از آسمان بر آنان نازل می کنیم که فروتنانه و بی اختیار در برابرش گردن نهند.(2) پس شما در حد انجام وظیفه، تکلیفتان را انجام دهید و بیش از آن احتیاجی به غصه خوردن نیست و خودتان را رنج ندهید. 3. در یک صورت سفر کردن با چنین افرادی درست نیست؛ آن هم این که امکانِ به گناه افتادن خودتان وجود داشته باشد. اگر فکر می کنید که رفتارشان ممکن است طوری باشد که شما را هم گرفتار گناه کنند، قطعا بهتر است با آن ها همسفر نشوید؛ چون زیارت، یک عمل مستحب است؛ در صورتی که خود را در معرض گناه قرار دادن جایز نیست. در روایات تاکید شده است که «انسان نباید به سفری برود که در آن بر دین و نمازش هراسان است.»(3)

____________

(1) بحارالأنوار، ج 76، ص 155.

(2) شعراء/ 3 و 4.

(3) الخصال، ص 630.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید