نیاز به استاد اخلاق

شدیدا نیاز به استاد اخلاق دارم. اما کسی رو پیدا نمی کنم. چه کار کنم؟ ضرورت بهره گیری از معارف الهی برای پیمودن مسیر کمال، امری اجتناب ناپذیر است، و کسی که به هدف خلقت آگاه باشد، این ضرورت را فهمیده و پی گیر آن است. امام باقر (علیه السلام) می فرماید: «يَا أَبَا حَمْزَةَ يَخْرُجُ أَحَدُكُمْ فَرَاسِخَ فَيَطْلُبُ لِنَفْسِهِ دَلِيلًا وَ أَنْتَ بِطُرُقِ‏ السَّمَاءِ أَجْهَلُ مِنْكَ بِطُرُقِ الْأَرْضِ فَاطْلُبْ لِنَفْسِكَ دَلِيلا»؛ اى ابا حمزه: هر يک از شما كه خواهد چند فرسخى پيمايد، براى خود راهنمائى گيرد. تو كه به راه هاى آسمان نادان ترى تا به راه هاى زمين، پس براى خود راهنمائى طلب كن‏.(1) اگر واقعاً استاد خوبی نصيب انسان شود، بسيار سودمند خواهد بود، اما اگر دسترسی به استاد نيست، يا انسان به کسی اطمينان ندارد و يا به هر دليل شرايط و فرصت آن مهيا نيست، بايد آگاهی خود را بالا ببرد و به آن چه دانسته است عمل کند. اگر چنين کند خداوند به تدريج آگاهی‏ های او را افزون تر می‏ سازد و اين مسأله خلأ استاد را پر می‏ کند. زیرا اگر چه وجود استاد اخلاق در روند تهذيب نفس بسيار مؤثر و مفيد است. ولی نبود آن مانع تهذيب نيست. انسان بايد تلاش کند هرگز معصيتی در زندگی اش رخ ندهد و واجبات انجام شود که اين امر نياز به مراقبه و محاسبه است. يعنی پس از آن که هر روز صبح تصميم بر چنين نکاتی گرفته شود، در طول روز مراقبت نمايد و شب ها محاسبه کند. به مقداری که موفق بوده‌ خدا را شکر کند. اگر مرتکب گناهی شده‌ استغفار کند. در ابتدا سخت است. ولی پس از مدتی شيرين خواهد شد. از آية الله بهجت (رحمه الله عليه) در همين موضوع سؤال می شود: آيا در سير به سوی خداوند، بايد استاد داشت؟ با فرض نبودن استاد چاره چيست؟ ايشان می فرمايند : «استاد تو علم تو است. به آنچه می دانی عمل کن، آنچه را نمی دانی، کفايت می شود.» ايشان در جايی ديگر می فرمايند: «هر کس به آن چه می داند و ياد گرفته است، عمل کند، خداوند دانش آن چه را که نمی داند به او عنايت می کند.»(2) روايات و احاديث متعددی به همين مضمون وارد شده است.(3)

_______________

(1) ثقة الاسلام كلينى، الكافي، دار الكتب الإسلامية تهران، 1365 هجرى شمسی، ج 1، ص 185.

(2) مؤسسه البهجه، بهجه القلوب (زندگي نامه آية الله بهجت)، مرکز تنظيم و نشر آثار حضرت بهجت، ص 38.

(3) شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، مؤسسه آل البيت عليهم ‏السلام قم، 1409 ه.ق، ج 27، ص 164.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید