نفاق و دورویی

1. اگر انسان از فرد دیگری خوشش نیاد به هر دلیلی ایا برای دوری از نفاق لازم است که مطابق این احساس خود با او رفتار کند و این احساس را به او نشان دهد؟ و با رفتار خود آن را ابراز کند؟ 2.اگر انسان چیزی را قلبا دوست نداشته باشد باید حتما آن را نشان دهد مثلا رفت و آمد با فردی خاص را دوست ندارد یا رفت و آمد زیاد را دوست ندارد یا مثلا مهمانیهای شب را دوست ندارد آیا باید طوری رفتار کند که دیگران متوجه احساس و نظر او بشوند و اگر خلاف احساس قلبی خود رفتار کند این به معنی نفاق است؟ برای شناخت منافق بایستی با ویژگی های او آشنا شد و بهترین منبع قرآن و عترت است.در آیات قرآن موارد زیادی را داریم که درباره منافقی سخن گفته است تا جایی که حتی یکی از سوره های قرآن به نام منافقون است و در روایات اهل بیت - علیهم السلام- نیز نشانه های آنها مطرح شده است که به برخی از آن ویژگی ها اشاره می کنیم. 1-قال رسول الله - صلی الله علیه و آله- :" آية المنافق ثلاث اذا حدث كذب و اذا وعد اخلف و اذا ائتمن خان‏ "(1) نشانه منافق سه چيز است : دروغگويى، پيمان‏شكنى، و خيانت در امانت‏ 2- قال علی - علیه السلام- : "الغیبة آية المنافق"(2) غیبت کردن نشانه منافق است. تمامی ویژگی هایی که برای منافقین در آیات و روایات آمده به یک ویژگی برمی گردد و آن دروغ است منافق بوقلمون صفت است ،ظاهری فریبنده دارد ،علنا مخالفت نمی کند بلکه خنجرش را از پشت می زند، وقتی با کاری مخالف است کارشکنی میکند ، به همه میگوید والله من دلسوزم اما دروغ می گوید ،شناخت او هر مقدار قوی تر باشد سخت تر است تا جایی که عده ای از خودی ها هیچگاه او را نخواهند شناخت. اما سوال هایی را که شما پرسیدید چند وجه دارد گاهی فرد گناه میکند در اینجا اگر ما نهی از منکر نکنیم ،منافقیم،حداقل نباید در مجلس گناه بمانیم. ولی گاهی گناه نیست، در آنجا باید با مردم مدارا کرد البته تا جایی که خودمان دچار مشکل جدی نشویم.

(1) نهج الفصاحه ص 156

(2)غررالحکم ص 221