عبدالله بن یقطر
عبدالله بن یقطر که بود؟
«عبدالله بن یقطر» یکی از یاران حضرت امام حسین (علیه السلام) است که پیش از جریان کربلا به شهادت رسیده است. پس از آنکه مسلم بن عقیل (علیه السلام) از سوی امام حسین (علیه السلام) به کوفه اعزام شد.(1) عزیمت وی به کوفه پس از آن اتفاق افتاد که «مسلم بن عقیل» نامه ای به امام نوشت و از بیعت مردم کوفه خبر داد، امام نیز در جواب مسلم (علیه السلام)، نامه ای توسط «عبدالله بن یقطر» به حضرت مسلم (علیه السلام) فرستاد تا از حرکت کاروان امام (علیه السلام) آگاه شود.(2) در بین راه «حصین بن نمیر» ایشان را دستگیر کرده و نزد «عبیدالله» برد.(3) ابن زیاد از وی خواست تا بالای قصر دارالاماره برود و به امام حسین (علیه السلام) ناسزا گوید و امام و پدرش را کذاب بنامد. وی بالای قصر رفت و گفت ای مردم من فرستاده حسینم، وی را در مقابل ابن مرجانه و ابن سمیه یاری کنید. عبدالله در این هنگام ابن زیاد را پست پسر پست نامید.(4) توسط یکی از عمال ابن زیاد به نام «مالک بن یربوع تمیمی» نامه از عبدالله بن یقطر کشف شد که حضرت مسلم به امام حسین (علیه السلام) نگاشته بود. متن نامه چنین بود: به حسین بن علی بن ابی طالب (علیهماالسلام) اما بعد؛ من به تو خبر می‌دهم گروهی از اهل کوفه که چنین و چنانند با تو بیعت نموده اند، موقعی که نامه من به تو رسید بلافاصله حرکت کن زیرا عموم مردم با تو هستند و هیچ توجهی به یزید ندارند.(5) پس از آن، ابن زیاد دستور به قتل عبدالله بن یقطر داد، ابن زیاد دستور داد وی را از بالای قصر به زمین انداختند، در این حال استخوان هایش شکست، شخصی نزدیک رفت و سرش را برید، وقتی با اعتراض مردم روبرو شد، گفت می خواستم راحتش کنم.(6) البته برخی از جمله «شیخ مفید» و «ابن کثیر» شهادت عبدالله را در روز عاشورا دانسته اند.(7) هنگامی که خبر شهادت عبدالله به امام حسین (علیه السلام) رسید، امام خطبه ای ایراد کرده و فرمود: ای مردم، طرفداران ما، ما را رها کردند و مسلم بن عقیل (علیه السلام)، هانی بن عروه، قیس بن مسهر و عبدالله بن یقطر کشته شدند. در این هنگام امام (علیه السلام) روی به همراهان کرده و در ادامه دادن راه، آنان را آزاد گذاشت.(8)
پی نوشت ها:
1. بلاذری (م ۲۷۹)، أحمد بن یحیی بن جابر،کتاب جمل من انساب الأشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دار الفکر، ط الأولی، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۶۸.
2. سماوی، محمد بن طاهر، إبصار العین فی أنصار الحسین علیه السلام، دانشگاه شهید محلاتی، قم،۱۴۱۹ق، ص۹۳.
3. أنسابالأشراف، پیشین، ج۳، ص۱۶۸.
4. همان.
5. بحارالأنوار، المجلسی، محمدباقر، داراحیاءالتراث العربی، بیروت، 1403، چاپ دوم، ج۴۴، ص۳۴۳.
6. بلاذری پیشین، ج۳، ص۱۶۹.
7. مفید(۴۱۳ ق)، الإختصاص، کنگره شیخ مفید، قم، ۱۴۱۳ق، ص83، ابن کثیر، اسماعیل بن عمر بن کثیر، البدایة و النهایة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷/۱۹۸۶، ج۸، ص۱۸۹.
8. شوشتری، القاضی نور الله المرعشی، إحقاق الحق و إزهاق الباطل، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، قم،۱۴۰۹ق، ج۲۷، ص۱۵۹.
برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید
