عبدالله ابی رافع

عبدالله بن ابی رافع که بود؟

«عبدالله بن ابی رافع» کاتب حضرت علی (علیه السلام) بود.(1) برخی نام وی را عبیدالله بن ابی رافع عنوان کرده اند.(2) ایشان از تابعین و از اخیار شیعه(3) و یاران خاص حضرت علی (علیه السلام) بود که دبیری خلافت حضرت را بر عهده داشته و در جنگهای حضرت علی (علیه السلام ) حضور داشت. از اقدامات فرهنگی ایشان برای احیای تشیع تالیف کتاب بود. او دو کتاب نوشته است: «قضایا امیرالمؤمنین»، شاید نخستین کتابی باشد که درباره قضاوت‌های امام علی (علیه السلام) نگاشته شده است. «تسمیة من شهد مع امیرالمؤمنین الجمل و صفّین و النهروان من الصحابه».(4) عبدالله یا عبیدالله علاوه بر اینکه کتابت نامه های امام علی (علیه السلام) را بر عهده داشت در زمان خلافت کوتاه حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) نیز کاتب حضرت بود.(5) پدرش رافع نیز هم در محضر علی (علیه السلام) و هم در محضر امام حسن (علیه السلام) بود.(6) ابن سعد از او به عنوان غلام پیامبر(صلی الله علیه وآله)، کاتب حضرت علی (علیه السلام) یاد کرده و ایشان را با اوصاف ثقه و کثیر الحدیث، توصیف نموده است.(7) دو فرزندش «محمد» و «عون» از وی روایت کرده اند.(8)

پی نوشت ها:

1. الإصابة فى تمييز الصحابة، احمد بن على بن حجر العسقلانى (م 852)، تحقيق عادل احمد عبد الموجود و على محمد معوض، بيروت، دارالكتب العلمية، ط الأولى، 1415، ج7، ص114.

2. كتاب جمل من انساب الأشراف، أحمد بن يحيى بن جابر البلاذرى (م 279)، تحقيق سهيل زكار و رياض زركلى، بيروت، دار الفكر، ط الأولى، 1417/1996، ج1، ص477و483.

3. مفید، محمدبن نعمان، الاختصاص، به کوشش علی اکبر غفاری، قم، ص4.

4. طوسی، محمد ابن حسن، الفهرست، به کوشش محمود رامیار، دانشگاه مشهد، 1351ش، صص202-203.

5. التنبيه و الإشراف، أبو الحسن على بن حسين مسعودي (م 345)، ترجمه ابو القاسم پاينده، تهران، شركت انتشارات علمى و فرهنگى، چ دوم، 1365ش، ص278.

6. كتاب جمل من انساب الأشراف، أحمد بن يحيى بن جابر البلاذرى (م 279)، تحقيق سهيل زكار و رياض زركلى، بيروت، دار الفكر، ط الأولى، 1417/1996، ج1،ص483.

7. الطبقات الكبرى، محمد بن سعد بن منيع الهاشمي البصري (م 230)، تحقيق محمد عبد القادر عطا، بيروت، دار الكتب العلمية، ط الأولى، 1410/1990، ج‏5، ص215.

8. الغارات و شرح حال اعلام آن، ابو اسحاق ابراهيم بن محمد ثقفى كوفى (م 283)،ترجمه عزيز الله عطاردى، انتشارات عطارد، 1373ش، ص478.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید