صوت قرآن از سرِ بالای نی
قرآنی که سر مبارک امام حسین(علیه السلام) روی نیزه می خواندند را همه می شنیدند؟ چرا با دیدن این کار خارق العاده اقدامی انجام ندادند؟
طبق برخی از گزارش ها تنها افراد خاصی صدای امام حسین(علیه السلام) را شنیدند، اما از فحوای برخی گزارش های دیگر چنین به نظر می رسد که همه افرادی که به طور طبیعی صدا به آنان می رسید، صدای حضرت را شنیدند.
در «ارشاد» شیخ مفید آمده: که «زید بن ارقم» می گوید: سر حسین(علیه السلام) را بر من گذراندند. سر بر نیزه بود و من در حجره ای نشسته بودم. هنگامی که به روبروی من رسید، شنیدم که می خواند «أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّ‌قِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا» مگر پنداشتى اصحاب كهف و رقيم [خفتگان غار لوحه دار] از آيات ما شگفت بوده است؟
زید ادامه می دهد که: به خدا سوگند که مو بر تنم راست شد و فریاد زدم به خدا سوگند سر تو ای فرزند پیامبرخدا(صلی الله علیه و آله) شگفت تر و شگفت تر است!(1)
در این گزارش تنها زید بن ارقم است که صدای قرآن خواندن راس مطهر را می شنود.
اما «ابن شهر آشوب» گزارش می کند که: «رأس مطهر امام حسین(علیه السلام) بر شاخه های خشک و خرما در کوفه آویخته شد و به سخن در آمد و سوره کهف تا عبارت «إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَ‌بِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى»(آنان جوانانى بودند كه به پروردگارشان ايمان آورده بودند و بر هدايتشان افزوديم) را خواندند.
ایشان می افزاید: اما این کرامت جز بر گمراهی آن قوم نیفزود.(2)
این عبارت نشان می دهد که عده ای از آنان نیز قرآن خواندن امام را شنیدند.
بر فرض صحت گزارش ابن شهر آشوب، باز نباید انتظار داشت که همه افراد فورا اقدامی انجام داده باشند، زیرا فرعونیان اژدها شدن عصای حضرت موسی را دیدند اما گفتند او ساحر است؛ نمرودیان گلستان شدن آتش بر حضرت ابراهیم را دیدند اما این باعث تقویت ایمانشان نشد. و از این نمونه بسیار است. وقتی شیطان انسان را کر و کور و لال کند حتی دیدن چنین معجزات و کراماتی نیز باعث هدایت انسان نمی شود.
بنابراین اگر تنها افراد خاصی صدای قرآن خواندن سر مبارک را شنیده باشند که سوالی باقی نمی ماند، اما برفرض که همه شنیده باشند نیز گاهی تطمیع، گاهی تهدید و گاهی نیز عداوت های جانبی مانع از پی بردن به حق و حقیقت است.
پی نوشت ها:
1. شیخ مفید، ارشاد، موسسه آل البیت، قم، 1413ق، ج2، ص117
2. ابن شهر آشوب، مناقب، قم، انتشارات العلمیه، ج4، ص61
برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید
