سوره فجر ، سوره امام حسین ( علیه السلام )

پرسش:

چرا سوره فجر را سوره امام حسین(علیه السلام) نامیده‌اند؟

پاسخ:

معرفی این سوره به عنوان سوره امام حسین ( علیه السلام ) به خاطر این است كه مصداق بارز نفس مطمئنه‌ای است كه در آخرین آیات سوره آمده است. امام صادق(علیه السلام) به اصحاب خود فرمود: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود قرائت كنید كه این سوره به امام حسین  ( علیه السلام ) اختصاص دارد... مقصود از نفس مطمئنه آن حضرت و شیعیان او است.(۱)

در توجیه و تحلیل تطبیق سوره مذكور بر امام(علیه السلام) گفته شده است: ائمه معصومین(علیهم السلام) از این جهت این سوره را سوره حسین نامیده‌اند كه قیام و شهادت آن حضرت در تاریكی طغیان مانند طلوع فجر، منشا حیات و حركت گردید. خون پاك او و یارانش به زمین ریخت و نفوس مطمئنه آنها با فرمان "ارجعی" و با خشنودی به سوی پروردگار شتافت... تا از این الهام و جوشش، نور حق در میان تاریكی‌ها بدرخشد و راه حیات با عزت باز شود و پایه‌های ظلم و طغیان بی‌پایه گردد و طاغیان را دچار خشم و نفرین كند.(۲) البته در این سوره آیه "و لیالی عشر" است كه باز به آن حضرت مرتبط است.

امام صادق(علیه السلام) فرمود: «اَلْفَجرُ هُوَ الْقائِمُ وَ لَیالٍ عَشْر، اَلائمَّةُ مِنَ الحَسَنِ اِلَی الْحَسَنِ وَ الشَّفْعُ، اَمیرُالمُؤمِنینَ وَ فاطِمَةُ(علیهما السلام) وَ الْوَتْرُ هُوَ اللهُ وَحدَهُ لاشَریكَ لَهُ؛ مراد از فجر وجود مقدس حضرت قائم(علیه السلام) و «لیالی عشر» امامان از امام حسن مجتبی(علیه السلام ) تا امام حسن عسكری(علیه السلام) ‌هستند و شفع امیرمؤمنان و حضرت فاطمه(علیه السلام) می‌باشد و مراد از وتر خداوند یكتا است».(۳)

پی‌نوشت‌ها:

۱. مجسلی محمد باقر، بحارالانوار، ج۲۴، ص۹۳.

۲. پرتوی از قرآن، سید محمود طالقانی، ج۴، ص۶۷، با تلخیص.

۳. البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی، ج۴، ص۴۶۱.