سرهای شهدای کربلا

مکان دفن سرهای شهدای کربلا کجاست؟

در مورد محل دفن سر مقدس امام حسین (علیه السلام) چند قول وجود دارد. 1. برخی از علمای شیعه معتقدند سر مقدس سیدالشهدا (علیه السلام) در "نجف" کنار قبر حضرت علی (علیه السلام) دفن شده است.(1) ۲.عده ای دیگر بر این باورند که "یزید" سر مبارک امام را برای حاکم "مدینه" "عمرو بن سعد بن ابی العاص" فرستاده، و او آن را در "بقیع"، کنار قبر مادرش حضرت زهرا(سلام الله علیها)، دفن نمود.(2) ۳. برخي از گزارش‎ها حاكي از آن است كه سر امام حسين(علیه السلام) در "دمشق" دفن شده، اما اينكه در كجاي اين شهر دفن شده، گزارش‎ها متفاوت است: دارالاماره(3)، قبرستانی در دمشق،(4) دروازه فرادیس،(5) رقه در شام(6) 4. برخی از مورخان و انديشمندان بر اين باورند كه سرِ مبارک امام حسين(علیه السلام) به بدن شریف ملحق شده است، از اين‎رو اين قول، شهرت خاصي دارد. از انديشمندان شيعه كه قائل به چنين قولي شده‎اند، عبارتند از: "شيخ صدوق"(7) و به پيروي از او، "ابن فتال نيشابوري"(8) هر دو معتقدند امام سجاد (علیه السلام) همراه زنان از "شام" خارج شد و سر مبارک امام حسين(علیه السلام) را به "كربلا" باز گرداند. محل دفن سرهای سایر شهدا باب الصغیر دمشق "باب الصغیر" "شام" که قبرستان بسیار بزرگی است، مقبره ‎ای است معروف به «مشهد رؤوس شهداء کربلا» که نام بسیاری از شهدای مدفون در آن مقبره، ذکر شده است. مؤلف "اعیان الشیعه" می ‎نویسد: بعد از سال ۱۳۲۱ هجری قمری، مقبره‎ ای را دیدم که سنگی بالای آن نصب و در آن نوشته شده بود: «هذا مدفن رأس عباس بن علی، رأس علی بن الحسین الاکبر و رأس حبیب بن مظاهر». دو سال بعد، بنا را تخریب و تجدید نمودند و آن سنگ را برداشتند، و در ضریحی که داخل مقبره نصب نموده ‎اند، اسامی بسیاری از شهدای "کربلا" را بر آن نقش کرده‎ اند و بعید نیست که این رؤس در آن ‎جا دفن شده باشند.(9) قول دیگر اینکه سرهای تمامی شهدا که به "شام" فرستاده شده بودند، به همراه امام سجاد (علیه السلام) و حضرت زینب(سلام الله علیها) به "کربلا" آورده شده، به اجساد مطهرشان ملحق گردیدند.(10) همچنین علامه مجلسی می نویسد: رأس مطهّر سیدالشهدا (علیه السلام) و سایر شهدا را در روز اربعین همان سال، (بیستم ماه صفر سال ۶۱ ه ق) از "شام" وارد "کربلا" کرده، به بدن‎ های مطهّر آن‎ ها ملحق گردانیده است.(11)

پی نوشت ها:

1. کليني، الفروع من الكافي، تصحيح و تعليق علي اکبر غفاري، دارالکتب الاسلامية، 1367ش، تهران، ج 4، ص571.

2. ابن سعد، الطبقات الكبري، دارصادر، بي تا،بیروت، ج 5، ص 238.

3. بلاذري، انساب الاشراف، دارالفكر، 1417 ق، بیروت، ج 3، ص416 و 418.

4. همان ج 3، ص 418.

5. ابن‌كثير، البداية و النهاية‌، تحقيق و تعليق علي شيري، دارإحياء التراث العربي، بیروت، 1408 ق.ج8 ، ص 222.

6. سبط ابن جوزي، تذكرة الخواص من الامة بذكر خصائص الائمة(ع)، مجمع العالمي لاهل البيت (ع)، 1426 ق، بی جا، ج 2، ص 208.

7. شيخ صدوق، الامالي، مؤسسة البعثة، 1417 ق، قم، مجلس سي و يكم، ص 232.

8. ابن فتال نیشابوری، روضة الواعظین، منشورات رضی،بی تا، قم ص192.

9. سید محسن امین، اعیان الشیعة، دارالتعارف، بی تا، بیروت، ج 1، ص 627.

10. میرخواند، تاريخ حبيب السير، خيّام، 1333 ش، تهران، ص 60.

11. مجلسی، بحارالانوار، مؤسسة الوفاء، 1403 ق بیروت،ج 98 ص 334.

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید